တကယ္ေတာ့ ၾသစေၾကးလ်ားေန႔ ဆိုတာဟာ ဥေရာပက လာေရာက္ အေျခစိုက္ေနထိုင္ၾကတဲ့ လူျဖဴေတြအတြက္ ေအာင္ပြဲခံတဲ့ေန႔သာျဖစ္ၿပီး လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၄ ေသာင္းေက်ာ္ကေတာင္ ဒီေျမေပၚမွာ လာေရာက္ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ဘ၀ပ်က္ဖို႔ စတဲ့ေန႔လို႔ ေျပာရင္မမွားပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔ေခတ္သစ္ ၾသစေၾကးလ်ားရဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ မတူကြဲျပားတဲ့ သူေတြအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ သဟဇာတ ျဖစ္မႈကား ကမာၻေပၚမွာ စံတင္ေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားပါတယ္။ အင္မတန္မွ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လွတဲ့ သမိုင္းျဖစ္ရပ္တခုကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ့ ဒီလိုႏိုင္ငံမွာ ဒီလို ေနခ်င့္စဖြယ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုကို ျဖစ္လာေစႏိုင္ခဲ့တာဟာလည္း အင္မတန္မွ အားက်ဂုဏ္ယူစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်အက်ဥ္းသားေတြရဲ့ ေခၽြးနဲ႔ ေရွးေဟာင္း ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ မ်က္ရည္ေတြ ေပါင္းစပ္ကာ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ဒီႏိုင္ငံ ဒီၿမိဳ႔မွာ လူ႔ဂုဏ္သိကၡနဲ႔အညီ ေခတၱလာေရာက္ ေနထိုင္ခြင့္ရတဲ့ ကၽြန္မအေနျဖင့္ ၾသစေၾကးလ်ားကို စတင္ ေနရာယူခဲ့တဲ့ သေဘၤာ Captain James Cook ႏွင့္အဖြဲ႔၊ စတင္အေျခခ်ရာမွာ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ သေဘာၤ Captain Arthur Phillips ႏွင့္အဖြဲ႔၊ သားသမီးမ်ား လုယက္ခံရလို႔ ေသာကပရိေဒ၀အပူမီးနဲ႔ မ်က္ရည္အသြယ္သြယ္ က်ခဲ့ရတဲ့ ေရွးေဟာင္း ဌာေနတိုင္းရင္းသားမ်ား၊ ဘ၀ေတြရင္းၿပီး ၾသစေၾကးလ်ားကို ထူေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေရွးေဟာင္း ၿဗိတိသွ်အက်ဥ္းသားမ်ား ေကာင္းရာသုဂတိ လားၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း သြားေလသူမ်ားကို ဒီပို႔စ္နဲ႔ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ (အထက္ပါ ပံုက ပတမဦးဆံုး ၾသစေၾကးလ်ား ကို စတင္ အေျခခ် ၿပီး ၾသစေၾကးလ်ားႏိုင္ငံရဲ့ ပထဦးဆံုးၿမိဳ႔ျဖစ္တဲ့ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ကို ထူေထာင္သူ Captain Arthur Phillip ျဖစ္ၿပီး (ပံုကို ဤေနရာမွ ယူသည္)
ၾသစၾကးလ်ားကို ေတြ႔ရွိသည့္ သမိုင္းေနာက္ခံအက်ဥ္း
ကမာၻေပၚမွာ တိုက္ႀကီးခုႏွစ္တိုက္အနက္ တခုျဖစ္သည့္ ၾသစေၾကလ်တိုက္ဟာ ေနာက္ဆံုးရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့တဲ့ တိုက္ျဖစ္ၿပီး ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ေလးေသာင္းေက်ာ္ခန္႔ကစၿပီး အာရွေဒသမွ ေရႊ႔ေျပာင္းလာေရာက္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၾသစေၾတးလ်ား ေျမေပၚမွာ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြက မ်ိဳးဆက္ေပါင္း ၁၆၀၀၀ ခန္႔ ေမြးဖြား၊ ႀကီးျပင္း၊ ေသဆံုးခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၈ ရာစုမွာမွ ျပင္ပကမာၻက လူေတြက ၾသစေၾကးလ်တိုက္ကို စတင္သတိထားမိခဲ့ပါတယ္။ အေမရိကတိုက္ဘက္ကေန ဖစိဖိတ္သမုဒၵရာကို ျဖတ္ၿပီး အာရွဘက္ကို အသြားမွာ ေတာင္၀င္ရိုးစြန္းနဲ႔ ပိုမိုနီးကပ္တဲ့ ေနရာမွာ ကုန္းေျမလိုလို ခပ္ေရးေရး ေတြ႔ရတယ္ဆိုၿပီး နယူးဇီလန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ားရဲ့ အေရွ႕ျခမ္းကို ဒတ္ခ်္နဲ႔ ေပၚတူဂီ သေဘာၤသားမ်ားက စတင္သတိထားမိတယ္္လို႔ Consised History of Australia စာအုပ္မွာ ေရးသားေဖၚျပထားတာကို ေလ့လာ သိရွိရပါတယ္။ ဥေရာပမွ နယ္ေျမသစ္ ရွာေဖြသူေတြဟာ အာရွတိုက္ရဲ့ ေတာင္ဘက္ ဒီကမာၻႀကီးရဲ့ တေနရာမွာ ကုန္းေျမတခု ရွိေနႏိုင္ေသးတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ စိတ္၀င္တစား ရွိလာကာ ေပၚတူဂီ၊ စပိန္၊ ဒတ္ခ်္၊ ျပင္သစ္၊ ၿဗိတိသွ်တို႔က အၿပိဳင္အဆိုင္ ရွာေဖြခဲ့ရကေန ၿဗိတိသွ်ေတြက လက္ဦးမႈ ရယူႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ၿဗိတိသွ် သေဘာၤ Captain James Cook ဦးေဆာင္ေသာ သေဘာၤက ေျမာက္ပိုင္း အင္ဒိုနီးရွား၊ နယူးဂီးနီးယား အနီး ၾသစေၾကးလ်ားရဲ႕ အေရွ႕ေျမာက္ဘက္ အငူ Cape York ကို စတင္ေတြ႔ရွိၿပီး စုန္ဆင္းလာရာကေန နယူးေဆာက္ေ၀းကို ေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၇၇၀ ခု၊ ၾသဂုတ္လမွာ Possession Island ၌ ကမ္းကပ္ၿပီး ၿဗိတိသွ်အလံေတာ္ကို စိုက္ထူကာ ၾသစေၾကးလ်ားကို ၿဗိတိသွ်ေတြရဲ့ ပိုင္နက္အျဖစ္ ေၾကညာလိုက္သည္မွ စ၍ ၾသစေၾကးလ်ားဟာ ၿဗိတိသွ်ပိုင္နက္ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ တစေမးနီးယားႏွင့္ နယူးဇီလန္ကိုပါ ဆက္လက္ေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္ (နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံက တခ်ိန္က သီးျခားႏုိင္ငံမဟုတ္ပဲ နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္ရဲ့ အစိတ္အပိုင္းတခု ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္)။ Australia ကို Captain Cook က ၁၇၇၀ မွာ ေတြ႔ရွိခဲ့ေသာ္လည္း အေျခခ်ျခင္းကို ၁၇၈၈ ခု ဇန္န၀ါရီလ (၂၆) ရက္ေန႔မွာမွ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ Captain Arthur Phillips က အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔အတူ ေရာက္လာၿပီး ယၡဳဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ရဲ့ တေနရာ Botany Bay မွာ ၿဗိတိသွ်အလံေတာ္ကို စိုက္ထူၿပီး ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕ကို အက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ စတင္ ထူေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ ၾသစေၾကးလ်ားကို စတင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ဇန္န၀ါရီလ (၂၆) ရက္ေန႔ကို နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္မွာ ၁၈၀၄ ခုႏွစ္ကစၿပီး၊ တႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာႏွင့္ ၁၈၈၈ ခုႏွစ္ကစၿပီး Foundatin day အျဖစ္ စတင္က်င္းပလာရာကေန ေနာင္တြင္ ၾသစေၾကးလ်ားေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ေခၚေ၀ၚ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ၾသစေၾကးလ်ားဟာ ၁၉၀၁ ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၁) ရက္ေန႔ ႏွစ္ဆယ္ရာစုကို စသည္႔ေန႔ကစၿပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ၿဗိတိသွ်အင္ပါယာက ခြဲထြက္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔ ရပ္တည္ကာ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဘုရင္မႀကီးကို သစၥာခံေသာ ၿဗိတိသွ် ဓနသဟာရႏိုင္ငံ တခုသာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ (အထက္ပါပံုက ၾသစေၾကးလ်ားကို ေတြ႔ရွိၿပီး ကမ္းကပ္ကာ ၿဗိတိသွ် အလံကို စတင္လႊင့္ထူသူ Captain James Cook ပံုျဖစ္ၿပီး (ပံုကို ဤေနရာမွ ယူသည္)
ေရွးေဟာင္း ၾသစေၾကးလ်ား လူ႔အဖြဲ႔အစည္း
ၿဗိတိသွ်တို႔ ၾသစေၾကးလ်ားမွာ စတင္အေျခခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ နဂိုကတည္းက ရွိေနေသာ ဌာေန တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ေႏွာင့္ယွက္မႈကို ခံရသလို ၿဗိတိသွ်ေတြေပးတဲ့ ဒုကၡကိုလည္း ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြက သမိုင္းတင္ေလာက္ေအာင္ ႏွစ္ရာခ်ီၿပီး ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ပံုပန္းသ႑န္ႏွင့္ လူေနမႈပံုစံက ကမာၻ႔တျခားေဒသက လူေတြနဲ႔ လံုး၀မတူဘဲ အတည္တက် ၿမိဳ႕ရြာတည္ေဆာက္ၿပီး သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ေနထိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ေရွးေဟာင္းလူသားေတြကဲ့သို႔ပင္ ဂူေအာင္းေနထိုင္ၾကၿပီး ရာသီဥတုအေပၚ မူတည္ၿပီး တေနရာနဲ႔ တေနရာ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္ လ်က္ရွိၾကရာ အဂၤလိပ္ေတြက ၎တို႔ကို လူသားေတြအေနႏွင့္ တန္းတူရည္တူ ဆက္ခံခဲ့ျခင္းမရွိပဲ လူရိုင္းေတြ အျဖစ္ပဲ သေဘာထားခဲ့ပါတယ္။ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြ အေနနဲ႔လည္း ၎တို႔ႏွင့္ ပံုပန္းသ႑န္ လံုး၀ကြဲျပားျခားနားတဲ့ သတၱ၀ါေတြ အုပ္လိုက္အသင္းလိုက္ ၎တို႔ က်င္လည္ က်က္စားတဲ့ နယ္ေျမမွာ ေရာက္ရွိလာျခင္းအေပၚ အႏၱရယ္အျဖစ္ သေဘာထားကာ တိုက္ခိုက္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ညဘက္ ရုတ္တရက္ ေရွာင္တခင္ ၀င္ေရာက္ကာ ဒုကၡေပးျခင္း၊ အဂၤလိပ္ေတြ ေဆာက္လုပ္ေနတဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးျခံေတြလာေရာက္ ဖ်က္ဆီးျခင္း သိုးေတြကို ဖမ္းယူစားေသာက္ျခင္းေတြကို ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြက ျပဳလုပ္သလို အဂၤလိပ္ေတြကလည္း လိုက္လံသတ္ျဖတ္တာေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အသစ္ေရာက္လာသူ လူျဖဴေတြနဲ႔ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြအၾကား တင္းမာမႈေတြ အဆက္မျပတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
နယူးေဆာက္ေ၀းသ္မွ ပထမဦးဆံုး ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိေသာ ေရႊ (ၾသစေၾကးလ်ား Museum ထဲမွ ဓါတ္ပံုရိုက္ထားသည္)ကမာၻ႔ တျခားႏိုင္ငံေတြကို အဂၤလိပ္ေတြ ကိုလိုနီျပဳတာ လက္နက္အင္အား၊ လူအင္အားေတြနဲ႔ အသက္ႏွင့္ရင္းၿပီး နယ္ေျမေတြကို သိမ္းပိုက္ၿပီးမွ ရခဲ့ေပမဲ့ အဂၤလိပ္ေတြအတြက္ ၾသစေၾကးလ်ားကို ရရွိျခင္းဟာ အဖိုးထိုက္တန္တဲ့ ဘူမိနက္သန္ နယ္ေျမကို ဘာအရင္းအႏွွီးမွ ေပးစရာမလိုပဲ အေခ်ာင္ရလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဂၤလန္က အက်ဥ္းသားေတြကို ေလွ်ာ့ရက္ေပးမယ္လို႔ ေျပာၿပီး ၾသစေၾတးလ်ားကို ေခၚယူလာကာ ၿမိဳ႔ေတာ္တည္ေဆာက္ျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးနဲ႔ တျခား ေက်ာက္မီးေသြးနဲ႔ သတၱဳတူးေဖၚျခင္း လုပ္ငန္းေတြမွာ ခိုင္းေစၿပီး အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္။ ၾသစေၾကးလ်ားမွာ ေရႊကို စတင္ရွာေဖြေတြ႔ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဂၤလန္မွာ ရွိေနတဲ့ အက်ဥ္းသားေတြ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ၾသစေၾကးလ်ားကို သြားၿပီး ေလွ်ာ့ရက္နဲ႔ ေစာစီးစြာ အက်ဥ္းသား သက္တမ္းကုန္လ်င္ ေရႊတြင္းေတြမွာ အလုပ္လုပ္ကာ အဂၤလန္က မိသားစုကို ျပန္ေထာက္ပံ့ဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး မိမိတို႔ဆႏၵအေလွ်ာက္ ၎တို႔ကို ၾသစေၾကးလ်ား ပို႔ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုလာသူေတြေတာင္ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အက်ဥ္းသားေတြသာမက သာမာန္ အရပ္သားေတြလည္း ၾသစေၾကးလ်ားမွာ ေျပာင္းေရႊ႕ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကာ ေနထိုင္လာသူမ်ား မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။ ပထမကမာၻစစ္ႏွင့္ ဒုတိယကမာၻစစ္ ၿပီးကာလေတြမွာလည္း အဂၤလိပ္မဟုတ္တဲ့ ဥေရာပ ႏုိင္ငံအသိီးသီးက အလုပ္လက္မဲ့ အေတာ္မ်ားမ်ား ၾသစၾကးလ်ားမွာ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ၿပီး အေျခခ် ေနထိုင္လာခဲ့လို႔ ၾသစေၾကးလ်ားဟာ တစထက္တစ လူဦးေရ တိုးပြားလာခဲ့ပါတယ္။ ၿပီးေနာက္ ၾသစၾကးလ်ားဟာ အဂၤလန္အတြက္ ေရႊ၊ ေငြ၊ စိန္၊ Opal နဲ႔ တျခားတြင္းထြက္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ား၊ ေက်ာက္မီးေသြးႏွင့္ သိုးေမြးမ်ား၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံနဲ႔ တျခားစိုက္ပ်ိဳးေရး ထြက္ကုန္မ်ား ထြက္ရွိရာ အဓိကေနရာ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ၾသစေၾကးလ်ားကို ကိုလိုနီျပဳၿပီး ၂၀ ရာစု အလယ္ခန္႔အထိ ၄င္းတို႔ဆီမွာ အေျခခ်ဖို႔ ဥေရာပက လူျဖဴေတြကိုသာ လက္ခံခဲ့တာေၾကာင့္ ၾသစေၾကးလ်ားရဲ့ အေစာပိုင္း လူ႔အဖြ႔အစည္းဟာ ကမာၻေပၚက တျခားလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ေနရာမရွိဘဲ လူျဖဴေတြအတြက္သာ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။Stolen Generations
အမွန္ကေတာ့ ၾသစေၾကးလ်ား ဌာေနတိုင္းရင္းသား ကေလးေတြကို လူျဖဴေတြက ခိုးယူသြားျခင္းမဟုတ္ မိဘေတြဆီက အတင္းအဓမၼ ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္းသာ ျဖစ္လို႔ Stolen Generation လို႔ ေျပာမည့္အစား Robbed Generation လို႔ ေျပာရင္ပိုမွန္လိမ့္မယ္။ ၾသစေၾကးလ်ားမွာ လူျဖဴေတြ မ်ားျပားလာေလ ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔က အေ၀းကို ေျပာင္းေျပးရၿပီး စားက်က္ရွားလာေလ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ နဂိုက ၾသစေၾကးလ်ား ရာသီဥတုဒဏ္၊ အေကာင္ႀကီးလွတဲ့ မတ္၊ ျခင္၊ ယင္ေတြရဲ့ဒဏ္ ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိၿပီး ေရာဂါအျဖစ္ခဲလွတဲ့ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြမွာ လူျဖဴေတြ ေရာက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း လူျဖဴေတြဆီက ေရာဂါကူးစက္ၿပီး က်န္းမာေရး ခ်ိဳ႔တဲ့လာတာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဌာေန တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ လူျဖဴေတြအၾကား တင္းမာမႈ ေတာက္ေလွ်ာက္ ဆက္ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဂၤလိပ္ေတြဟာ ဌာေနတိုင္းရင္းသား လူႀကီးေတြကို ၎တို႔စည္းရံုးလို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဆိုတာ သိၿပီး စည္းရံုးဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ပဲ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ စခန္းေတြကို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ကာ ကေလးေတြကို လုယူၿပီး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ေမြးစားခ်င္သူမ်ားအား ေပးျခင္းကို ၁၈၆၉ မွ ၁၉၆၉ အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀၀ ခန္႔ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ ၾသစေၾကးလ်ား သမိုင္းမွာ ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာက္ဖ်က္လို႔ မရတဲ့ Stolen Generation လို႔ အမည္တင္တဲ့ အမဲစက္တခုကို ၾသစေၾကးလ်ား လူျဖဴေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့ပါတယ္။
Stolen Generation ေၾကာင့္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကား အဆက္အသြယ္ လံုး၀ ျပတ္သြားၿပီး ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ဘာသားစကားေတြအားလံုးနဲ႔ ပါးစပ္နဲ႔သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ၎တို႔ရဲ့ ေရွင္းေဟာင္းသမိုင္းဟာလည္း ပ်က္စီးခဲ့ရပါတယ္။ Stolen Generation မွာ ပါသြားတဲ့ ကေလး ႀကီးႀကီးတခ်ိဳ႕က ၎တို႔ႀကီးလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို မွတ္မိေနၿပီး သူတို႔ရဲ့ ဘ၀နဲ႔ ခံစားမႈကို ျပန္ေရးထားတဲ့ စာတြကို ဖတ္မိသူတိုင္း ယူက်ံဳးမရ ၀မ္းနည္းပက္လက္ ခံစားရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း Stolen Generation က တခ်ိဳ႔က သူတို႔မိဘအရင္းေတြနဲ႔ ျပန္ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာ မွတ္မိေနၿပီး ကြဲကြာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ျပန္ေရးသူေတြလည္း ရွိၾကေတာ့ သူတို႔စာေတြကို ဖတ္ရတဲ့သူတိုင္း လူျဖဴေတြရဲ့ လူမဆန္မႈစြာ ရက္စက္မႈကို ရြံရွာခဲ့ပါတယ္။ စာဖတ္သူဟာ လူျဖဴေတြ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ပါက ၎တို႔မ်ိဳဆက္ေဟာင္းအတြက္ အႀကီးအက်ယ္ အရွက္ရေစၿပီး ၎တို႔မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြကို တခုခု ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔ကို စဥ္းစားလာၾကပါတယ္။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ လူျဖဴေတြက ဒီအမဲစက္ကို ဖ်က္ႏိုင္ဖို႔ အစိုးရကို ဖိအားေပးၿပီး မွားခဲ့တဲ့ အမွားေတြကို ႏုိင္ငံေတာ္ အခမ္းအနားတခုအေနနဲ႔ ေတာင္းပန္ဖို႔ ဖိအားေပးခဲ့ေပမဲ့ အစိုးရအဆက္ဆက္ဟာ ေတာင္းပန္စကား လံုး၀မဆိုခဲ့ဘဲ ဒီအျဖစ္အပ်က္အေပၚ စိတ္မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းသာ ေျပာလာခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲသက္တမ္း သံုးႀကိမ္ဆက္တိုက္ အႏုိင္ရထားတဲ့ Liberal Party ရဲ႕ အာဏာကို အဆံုးသတ္ၿပီး Labour Party မွ အႏိုင္ရတဲ့အခါမွာ ေတာင္းပန္ခဲ့ပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Kevin Rudd က ၎တို႔ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းေတြရဲ႔ လူမဆန္တဲ့၊ သိကၡာကင္းမဲ့လွတဲ့ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ လံုး၀မကိုက္ညီတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ လူျဖဴမ်ိဳးႏြယ္တခုလံုးကို ကုိယ္စားျပဳၿပီး ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြကို ေတာင္းပန္ခဲ့လို႔ လူျဖဴေတြသာမက ၾသစေၾကးလ်ားမွာ လာေရာက္ မီွတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ တျခားလူမ်ိဳးေတြအတြက္ပါ ပီတိျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
ေခတ္သစ္ ၾသစေၾကးလ်ား လူ႔အဖြဲ႔အစည္း
ဆိုခဲ့ၿပီးသည့္အတိုင္း ၾသစေၾကးလ်ားဟာ ေရႊ႕ေျပာင္းလာသူမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ အစဦးပိုင္းတြင္ လူျဖဴေတြကိုသာ လက္ခံျခင္း၊ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြကို မ်ိဳးဆက္ျပတ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ေခတ္ ၾသစေၾကးလ်ားမွာ ေနထိုင္ၾကေသာ လူမိ်ဳးႏြယ္မ်ားအနက္ ဥေရာမွ လာေသာ လူျဖဴေကာ့ေကးရွန္း အႏြယ္၀င္မ်ားမွာ အမ်ားစုျဖစ္ၿပီး အာရွ၊ အာဖရိက၊ အေရွ႕အလယ္ပိုင္း၊ လက္တင္အေမရိက စတဲ့ တျခားကမာၻမွ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုကို အနည္းစုအျဖစ္ ေတြ႔ရပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔ေခတ္ ၾသစေၾတးလ်ားမွာ တကမာၻလံုးမွာ ရွိတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈေပါင္းစံုကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ေရႊ႔ေျပာင္းလာေရာက္ ေနထိုင္သူေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ ၾသစေၾကးလ်ား ႏိုင္ငံမွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကသူမ်ားဟာ လူမ်ိဳးစု တခုႏွင့္တခုၾကား မတူကြဲျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္း ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း မတူၾကေသာ္လည္း ေနခ်င့္စဖြယ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုကို သဟဇာတ ရွိေအာင္ ဖန္တီးၿပီး ေနထုိင္လ်က္ရွိပါတယ္။ မကူကြဲျပားတဲ့ လူအနည္းစုမ်ားအတြက္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ အေထာက္အကူမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးထားပါတယ္။
မတူကြဲျပားတဲ့သူေတြ လူမ်ိဳး၊ အဆင့္အတန္း၊ အသားအေရာင္၊ ဘာသာအယူ၀ါဒ၊ ဖိုမ ခြဲျခားျခင္း မရွိဘဲ သဟဇာတရွိရွိ ေနထိုင္ႏိုင္ျခင္းရဲ့ အေၾကာင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ပါတီစံု ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သံုးၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ကို ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ႏိုင္ငံအျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္အရ ျပည္သူလူထု ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္တဲ့ အစိုးရသာ တုိင္းျပည္ရဲ့ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ယူပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့ ထံုးစံအတိုင္း အခ်ဳပ္အျခအာဏာ ျဖစ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာ၊ တရားစီရင္ေရးအာဏာ၊ ဥပေဒျပဳေရး အာဏာ ဒီအာဏာႀကီးသံုးခုကို တာ၀န္ယူသူမ်ားဟာ ႀကိဂံဖိုခေနာင့္ အသြင္ရွိၿပီး တခုနဲ႔တခု လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာေရာယွက္ျခင္း၊ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း မရွိဘဲ သီးျခားစီ တာ၀န္ယူၾကပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးေဆာင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရအဖြဲ႔ဟာ တရားစီရင္ေရးနဲ႔ ဥပေဒျပဳတဲ့ေနရာမွာ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လို႔ မရသလို ဥပေဒျပဳေရးအာဏာကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပါလီမန္နဲ႔ တရားစီရင္ေရး အာဏာကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ကလည္း သူနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးတာ၀န္ကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း လံုး၀မရွိဘဲ သူ႔အလုပ္ကိုသာ သူလုပ္ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္အပါအ၀င္ တျခားဘယ္အဖြဲ႔အစည္းမဆို အဲဒီ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ သံုးရပ္ရဲ့ ေအာက္မွာပဲ ရွိပါတယ္။ စစ္တပ္က အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာရဲ့အေပၚမွာ ဘယ္အနည္းနဲ႔မွ မရွိရဘူး။
ထို႔အတူ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ဟာ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး အာဏာကို အေပၚေအာက္ စီးဆင္းျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ ၊ ျပည္ေထာင္စု၊ ျပည္နယ္နဲ႔ ေဒသခံ အာဏာပိုင္ဆုိင္မႈမွာ တခုနဲ႔တခု အာဏာကို ေရာယွက္ထားျခင္း လံုး၀မရွိဘဲ ဘယ္အာဏာကို ဘယ္သူကပိုင္တယ္ ဆိုတာ အတိအက် ခြဲေ၀ထားၿပီး သူ႔အလုပ္သူလုပ္ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ကာ ကိုယ္စီတာ၀န္ေက်ရတဲ့ စနစ္သာ ျဖစ္တယ္။ ျပည္နယ္တခုဟာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက လံုး၀ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ မရွိဘဲ ဖက္ဒရယ္ စနစ္အရ မိမိ တို႔ရဲ့ျပည္နယ္မွာ မိမိတို႔ ကိုိယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဥပမာ စည္းမ်ဥ္းခံဘုရင္စနစ္ကို မႏွစ္သက္ေသာ ျပည္သူအမ်ားစု ေနထိုင္ေသာ Western Australia လို ၿဗိတိသွ်ဘုရာင္မႀကီးကို လက္မခံေသာ ျပည္နယ္က လက္မခံဘဲ သီးျခားေနပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ် ဘုရင္မႀကီးရဲ့ ေမြးေန႔ဟာ ရံုးပိတ္ရက္မဟုတ္လို႔ ဘာအခမ္းအနားမွလည္း မက်င္းပတာ မရွိပါဘူး။ ဒါဟာ ဖက္ဒရယ္အစိုးရ လက္ခံထားတာတခုကို ျပည္နယ္က လက္မခံလိုက လက္မခံပဲ ေနပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္ဆုိတဲ့ ဥပမာတခု ျဖစ္တယ္။ စစ္တပ္၊ ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ကူသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံျခားေရး၊ မိသားစု၊ အလုပ္လက္မဲ့နဲ႔ သက္ႀကီးရြယ္အိုႏွင့္ မသန္စြမ္းသူ ေစာင့္ေရွာက္ေရး၊ အဆင့္ျမင့္ တကၠသိုလ္ပညာေရး စသည္တို႔ကို ဖက္ဒရယ္အစိုးရက တာ၀န္ယူၿပီး အေျခခံပညာႏွင့္ ေကာလိပ္အဆင့္ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အပါအ၀င္ ဖက္ဒရယ္နဲ႔ မဆိုင္တဲ့ က်န္သည့္တာ၀န္မွန္သမွ်ကို ျပည္နယ္အစိုးရက တာ၀န္ယူပါတယ္။ ပုလိပ္တပ္ဖြဲ႔ကိုေတာ့ ဖက္ဒရယ္ပုလိပ္နဲ႔ ျပည္နယ္ပုလိပ္ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။
ျပည္နယ္အသီးသီးဟာ မိမိတို႔ျပည္နယ္အတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ သူမ်ားအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည့္ေပးနိုင္ရန္ မိမိျပည္နယ္အတြက္ ျပည္နယ္အစိုးရက ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ ေဒသခံေနထိုင္သူေတြအတြက္ ေဒသခံအစိုးရ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္စီေတြကို ျပည္နယ္အစိုးရေအာက္မွာ ဖြဲ႔စည္းထားပါတယ္။ ရပ္ကြက္ေတြ၊ စာသင္ေက်ာင္းတြမွာ လူအနည္းစုထဲက မတူကြဲျပားတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈရွိသူမ်ား လံုေလာက္တဲ့ လူဦးေရရွိပါက သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ စာသင္ခန္း (သို႔) Community Centre ေတြကို စာသင္ေက်ာင္းေတြ ေဒသခံ ေကာင္စီအုပ္ခ်ဳပ္မႈ နယ္ေျမေတြမွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ကေလးမ်ားအတြက္ Multi-Culture Education ကို အေလးအနက္ထားသည့္ အေနနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း မတူကြဲျပားသည့္ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းေတြ (Society and Culture) ကို ေလ့လာၿပီး အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ ရွိေစရန္ လမ္းေၾကာင္း သင္ၾကားေပးပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး (သို႔) ဘာသာေရး ကိုးကြယ္မႈတခုအတြက္ လံုေလာက္တဲ့ လူဦးေရ ရွိပါက ဘာသာစကားနဲ႔ ဘာသာေရး အတန္းမ်ားကို သီးသန္႔ ထားေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ယေန႔ေခတ္ၾသစေၾကးလ်ား လူ႔အဖြ႔ဲအစည္းမွာ မွီတင္းေနထိုင္ေနၾကသူမ်ားအတြက္ ဖက္ဒရယ္အစိုးရ၊ ျပည္နယ္အစိုးရနဲ႔ ေဒသခံအစိုးရတို႔ဟာ မီွတင္းေနထိုင္သူေတြရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကို သူ႔အလုပ္ကိုသူလုပ္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးလ်က္ရွိပါတယ္။
အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ၿပီးခဲ့ေသာ သမိုင္းအမွားေတြအတြက္ အာဂါတအၿငိဳးေတြနဲ႔ လက္တံု႔ျပန္ဖို႔ အက်ိဳးမရွိလို႔ အနာဂတ္လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္ရမယ္ ဆိုတာကိုပဲ ေရွးရႈလ်က္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြ အပါအ၀င္ ၾသစေၾကးလ်ားမွာ ေနထိုင္သူ အားလံုးဟာ မတူကြဲျပားတဲ့သူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား သဟဇာတ ရွိေအာင္ ဘယ္လိုေနထိုင္ရမယ္ဆိုတာကိုပဲ အစဥ္မျပတ္ ႀကိဳးစားလ်က္ ၾသစေၾကးလ်ားေန႔မွာ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲလ်က္ ရွိၾကသည္မွာ အားရစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ သြားေလသူ ဒီႏုိင္ငံကို တည္ေဆာက္သူမ်ားအားလံုး ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။ ၾသစေၾကးလ်ားေန႔ ကမာၻတည္သေရြ႕ အဓြန္႔ရွည္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
23 comments:
such a knowledgeable post... i learned much about OZ from your post..but make sure to check spelling both in myanmar and english before you post it... you even spelt Prime Minister's name wrongly..its Kevin Rudd..apart from wrong spelling..this post is perfect...Thanks for that..
i like the way you write with facts and figures...
Cheers
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Daisy. ျပင္လိုက္ပါၿပီ။ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေတြက တခ်ိဳ႕က ရွန္းၿပီးမွားတာ ရွိၿပီး တခ်ိဳ႕က တကယ္ကို မသိဘဲ မွားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မက ျမန္မာစာ သိပ္ညံ့သူျဖစ္သလို မ်က္စိလည္း ေတာ္ေတာ္ရွန္းတတ္ပါတယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖတ္ေပမဲ့ ဖတ္တိုင္းမွာ အမွားတခုခု ျပန္ျပန္ေတြ႔ၿပီး လိုက္ျပင္ရပါတယ္။ ရွန္းၿပီး မွားတာကို ဒီလို ျပင္လုိ႔ ရႏိုင္ေပမဲ့ တကယ္မွားတာေတြကို ျပင္ဖို႔က်ေတာ့ ကၽြန္မက စာဖတ္သူအားလံုးကို ေထာက္ျပဖို႔ ေမတၱာ ရပ္ခံထားပါတယ္။ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုအပါအ၀င္ မွားေနတာ ဘာပဲေတြ႔ေတြ႔ ကၽြန္မကို အခ်ိန္မေရြးေထာက္ျပႏိုင္ၿပီး ေထာက္ျပသူအားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စာလာဖတ္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္လည္း လာဖတ္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။
ဗဟုသုတ ရေစတဲ ့ ေဆာင္းပါး တခုပါ မငယ္နုိင္ေရ ။အတုယူစဖြယ္ ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု နဲ ့ အစိုးရ ၊ ့တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ ့စည္း စနစ္ ေတြ ေၾကာင့္ ဒီလို တိုးတက္တဲ့ နုိင္ငံၾကီးတခု ျဖစ္လာတယ္ လို ့သတ္မွတ္နုိင္ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာက ျပဳခဲ့ျပီး တဲ့ အမွားေတြ အတြက္ ဝန္ခ်ေတာင္းပန္ခဲ့တဲ့ အစိုးရမ်ိဳး ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေတြ ့ရပါ့မလဲ လို ့ စိတ္ကူးယဥ္မိလိုက္ေသးတယ္ မငယ္နုိင္ေရ ။
(ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီမွာအေျခခ် ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ၊ ဘတ္စ္ကားေမာင္းတဲ့ အလုပ္ လုပ္တယ္ ၊ တေန ့မွာ ကားစီးတဲ့ ခရီးသည္ မ်က္ႏွာျဖဴ သားအမိ ၊ ကေလးငယ္ေလး ၄- ၅ ႏွစ္ အရြယ္ေလး ကို ခ်စ္စနုိး နဲ ့ ပါးေလးကိုင္ျပီး ႏွဳတ္ဆက္မိလို့၊ သၾကားလံုးေပးျပီးစားပါအံုးလို ့ ေျပာမိလို ့ ့အတိုင္ခံရပါေလေရာ .. သူတို ့မွာ လုူတန္းစား နဲ ့ အသားအေရာင္ခြဲျခားမွဳ ၊ အာရွတိုက္သားေတြကို ႏွိမ့္ခ် အၾကည့္နဲ ့ၾကည့္တတ္သူေတြ လည္း ရွိေနေသးပါလား လို ့ ထင္မိလိုက္တယ္ ေလ ။ ဒါေၾကာင့္ အဲ့ဒီသူငယ္ခ်င္းချမာ အလုပ္ ျပဳတ္ခါနီးထိ ျဖစ္ရတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္း ဘယ္သူစိမ္းကိုမွ ႏွဳတ္မဆက္ရဲ ျဖစ္ရရွာတယ္။
လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္ အေထြေထြ ရွိၾကမယ္ဆိုေပမဲ ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဓေလ့ေတြ မွာေတာ့ ဒီအျပဳအမူဟာ က်ီစယ္တဲ့ သေဘာ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၾကမွာပါ ။ သူ တို ့ဆီမွာေတာ့ ဒီလို က်ီစယ္တာကို လက္မခံၾကသလား မသိဘူး ေနာ္။ )
ၾကံဳ လို ့ ေျပာတာပါ .. ပို ့စ္မွာ ပါတဲ့ အေၾကာင္းအရာ နဲ ့ေတာ့ မဆိုင္လွပါဘူး ။
ဒိုးသမားေတြ အေၾကာင္းလည္း သိခ်င္ပါေသးတယ္ ။ ( လာျပီး ဒိုးထုတ္စားရင္ ေကာင္းမလား လို ့ ပါ .... း)) )
ခ်မ္းေျမ ့ပါေစ ...
အဲ႔ဒီေန႔ကို တျခားေန႔ေျပာင္းဖို႔ အဆိုျပဳေနၾကတယ္ဆို
ၾသစေတးလ် ေနာက္ခံ သမိုင္း ေတြ သိလိုက္ရတဲ႔
အတြက္ ေက်းဇူး တင္ ပါတယ္ ညီမ ... ေရွ႔ပိုင္း ေတြအကုန္ဖတ္ျပီး ေနာက္ဆံုးပိုဒ္ ေတာ႔ ေက်ာ္ ဖတ္
သြား ပါတယ္ ...
ေတာက္ေရွာက္ လို႔ ေရးထားတာ မွားေနတယ္ ထင္တယ္ ညီမ .. ေတာက္ေလ်ာက္ ျဖစ္ ရမယ္ ထင္တယ္
mie nge
မငယ္ႏူိင္ ဖတ္ရတာ ေက်းဇူးပါ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာျပည္ႀကီးမွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ခြင့္ရရင္လဲ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲလို႔...
မငယ္.. ဆစ္ဒနီက.. ယဥ္ေက်းမူပေဒသာပြဲ ပံုုေတြ ၾကည့္သြားတယ္.. ဒီဖက္ေတာ့..မီးရွဴးပန္းပဲ လႊတ္ၾကတယ္.. ေတာ္ေတာ္လွတယ္။
ေနာက္ခံ သမိုုင္းေလး ေတြက..တကယ္ စိတ္၀င္စားစရာေနာ္..
Kiki ေရ ဒိုးအေၾကာင္းက လာမယ္ၾကာမယ္ ခဏေစာင့္ေနာ့္။ အာရွ၊ အာဖရိကနဲ႔ အေရွ႔အလယ္ပိုင္းေတြက အေျခခ်လာသူေတြက စိတ္ၾကမ္း၊ လူၾကမ္းေတြမ်ားေတာ့ ပညာတတ္မဟုတ္တဲ့ အေျခခံလူတန္းစား အျဖဴေတြက အေရာတ၀င္ မလုပ္ခ်င္ဘဲ ခြဲျခားတတ္တဲ့ သူေတြ ရွိပါတယ္။ တဦးခ်င္းစီရဲ့ သေဘာထားနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါလိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ကိုလူသစ္ေျပာတာ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မယ္။ ကၽြန္မလည္း ေအာ္စီအျဖစ္ Captain Cook စတင္အလံစိုက္တဲ့ ေန႔ကို မယူဘဲနဲ႔ ဆစ္ဒနီကို တည္ေဆာက္တဲ့ေန႔ကို ယူထားတာ သိပ္ဘ၀င္မက်ဘူး။ Campaign ေတြလုပ္လာရင္ေတာ့ ေျပာင္းရင္ေျပာင္းႏိုင္တယ္။
မမီးငယ္ေရ ေနာက္ဆံုးအပိုင္းကိုက ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတြကို ေရာက္ေနတဲ့သူေတြက သိၿပီးသားျဖစ္လို႔ မဖတ္လည္းရပါတယ္။ အဓိကက ေအာ္စီရဲ့ အရင္က အျဖဴ၀ါဒနဲ႔ အခု Multicultural ကို အတူတကြ ေဖၚျပခ်င္တာသာ ျဖစ္တယ္။ ဒါနဲ႔ မမီးငယ္ စာျပနလာဖတ္တာ သိပ္၀မ္းသာပါတယ္။ ကၽြန္မက လာေနက် မလာရင္ ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္ အဟိ..။
ကိုခ်စ္ေဖေရ ကၽြန္မလည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္၊ ထပ္တူထပ္မွ်ပါပဲ။
မေကေရ ကၽြန္မတို႔ဆီမွာ မီးပန္းေဖါက္တာ သိပ္လွတယ္ ဗြီဒယို ရိုက္ထားတာ ပ်က္သြားလို႔ အရင္ပို႔စ္မွာ မတင္ျဖစ္လိုက္ဘူး။ ေအာ္စီစမိုင္းက စိတ္၀င္စားစရာ မဟုတ္ဘူး ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ ရင္နာစရာပါ။ ကၽြန္မသားေလးကိုသာ ကၽြန္မရင္ခြင္ထဲက ဒီလို ဆြဲထုတ္သြားရင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာ ေတြးေတာင္ေတြးမရဲဘူး။ ကၽြန္မဆို သူတို႔ဇာတ္လမ္းေတြကို ဖတ္ရတုိင္း ဒီေလာက္ယုတ္မာတဲ့ အျဖဴေတြ ဆုိၿပီး အလိုလိုေနရင္း အကုသိုလ္ရတယ္။
အမေရ ေသခ်ာေလး ဖတ္သြားတယ္ ႏုိင္ငံသမုိင္းတခုကုိ အနဲနဲ႕အမ်ားဆုိသလုိ သိလုိက္ရတယ္။ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြ ေရးခဲ့တဲ့ အီးဘုတ္စာအုပ္ေလးမ်ားရွိရင္ ပုိဖတ္ခ်င္မိတယ္ ရွိရင္ မွ်ေ၀ေပးပါ့လား အဲ့လုိမ်ိဳးေလးေတြ စိတ္၀င္စားတယ္
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ေတာ္ေတာ္ျပည့္စံု တာပဲ...။ ေက်းဇူးပါ အမ..။
အခုလို ေအာ္စီ အေၾကာင္းကို တကူးတက သီးသန္႔ေဖာ္ ျပေပးတာကို ဖတ္လိုက္ရလို႔ ေက်းဇူးပါ မူရင္းလူမ်ိဳး ေတြအတြက္လည္း ကမၻာႀကီးေျပာင္းလည္း တိုးတက္ ေနတဲ့ ကိုလိုနီစနစ္ေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ ႏိုင္ငံသားမ်ားဟာ တိုင္းျပည္အေပၚ ဘယ္နည္းနဲ႔မဆို သစၥာရွိၾကမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ Happy Birthday Australia ပါ
အစ္မေရ တစ္ေနကုန္မအားမလပ္ျဖစ္ေနလုိ႔ အခုမွေသခ်ာတစ္၀ႀကီးဖတ္သြားပါတယ္။ အေမရိကကုိ လူျဖဴေတြႀကီးစုိးလုိ႔ ေနစရာတျဖည္းျဖည္းေပ်ာက္ဆုံးသြားတဲ့ ရက္ဒ္အင္ဒီယန္းလူမ်ိဳးဘ၀ေတြနဲ႔ ဆင္ဆင္ပဲေနာ္။ Stolen Generation အေၾကာင္း အရင္က မသိခဲ့ဘူး။
တစ္ေလာက အိႏၵိယေက်ာင္းသားေလး အရုိက္ခံရတဲ့ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၾသစေၾတးလ်မွာ အသားအေရာင္ခြဲျခားမႈရွိပါေသးလားဆုိၿပီး ေတာ္ေတာ္ဂယက္ရုိက္သြားေသးတယ္။
ေနာက္ခံသမုိင္းေရာ၊ အုပ္ခ်ဴပ္ပုံစနစ္ေတြပါ ျပည့္ျပည့္စုံစုံေလးေရးေပးသြားတဲ့ အစ္မငယ္ကုိ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္။ း)
Nge naing , read these articles
Multiculturalism As A Tool To Divide And Conquer http://www.louisbeam.com/Multicul.htm
Multiculturalism and the Ruling Elite http://www.namebase.org/news03.html
Multiculturalism as a Weapon http://www.liveleak.com/view?i=175_1253236315
Nge naing , read these articles
Multiculturalism As A Tool To Divide And Conquer
http://www.louisbeam.com/Multicul.htm
Multiculturalism and the Ruling Elite
http://www.namebase.org/news03.html
Multiculturalism as a Weapon
http://www.liveleak.com/view?i=175_1253236315
"သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔ေခတ္သစ္ ၾသစေၾကးလ်ားရဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ မတူကြဲျပားတဲ့ သူေတြအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ နားလည္မႈ၊ သဟဇာတ ျဖစ္မႈကား ကမာၻေပၚမွာ စံတင္ေလာက္ပါတယ္။ ရုပ္ဆိုးအက်ည္းတန္လွတဲ့ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ကေန ဒီလို ေနခ်င့္စဖြယ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုကို ျဖစ္လာေစတဲ့ သူေတြအားလံုးကို အားက်ဂုဏ္ယူမိပါတယ္။"
အဟက္အဟက္ အစပိုင္းမွာ ဒီစာေၾကာင္းေလးေတြ့ပီး ရယ္ခ်င္လိုက္တာ၊ မငယ္ႏိုင္ ဆစ္ဒနီ အျပင္ ဩစေၾတးလ်ဘယ္ေဒသမွာ အေျခခ်ဖူးပါသလဲ လို႕ပဲေမးရေတာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ့တစ္သက္တာ ဒီမေရာက္ခင္အထိ လူမ်ိဳးေရးႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတာ ခြဲျခားဆက္ဆံတာ တစ္ခါမွ မခံရဖူးပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒီေရာက္ျပီး ၂လအတြင္း လူမ်ိဳးေရးအရ ကြၽန္ေတာ့အသားအေရာင္အရ ႏွုတ္နဲ့ေစာ္ကားေျပာဆိုတာ ၃ခါခံရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အရင္ေနတဲ့ ျမိဳ့က မထြက္လာခင္ မ်က္ႏွာျဖဴေဒသခံ ၂ေယာက္ အိမ္က အခန္းေဖာ္ေတြရဲ့ ကားမွန္ေတြကို လာ႐ိုက္ခြဲသြားတာ ခံရဖူးပါတယ္ (အိမ္နားက အိႏၵိယသားေတြအိမ္ကိုလဲ ေဆာ္သြားပါတယ္၊ အျဖဴအိမ္တစ္အိမ္မွ မျဖစ္ပါ)။ ညေနဖက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း ကားေပၚကေန ေရခဲမုန္႕နဲ့ပစ္ေပါက္ျပီး မင္းႏိုင္ငံမင္းျပန္သြားလို႕ ေျပာတာခံရဖူးပါတယ္။ အဲ ေက်ာင္းမွာလူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားဆက္ဆံတာကို တားျမစ္ထားတဲ့ ေပၚလစီရွိေပမဲ့ ေက်ာင္းျပင္ေရာက္လာတဲ့ အာရွသားေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ေတာ့ စိတ္ညစ္စရာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း တရုတ္ကေလးေတြ မေလးသွ်မ္းေတြဆို အိမ္ေရွ႕အထိ မူးမူးနဲ့လာ႐ိုက္တာခံရဖူးတယ္ဗ်။ ရဲတိုင္လဲ ဘယ္ေတာ့မွ အမႈမေပၚပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႕သာ ေက်ာင္းျပီးလို႕အဲဒီျမိဳ့ကေန ေျပာင္းလာတယ္၊ ကားမွန္ခြဲတဲ့ လူေတြကို မမိေသးပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ကိုရီးယန္း အခန္းေဖာ္ကေျပာတာ ဆစ္ဒနီ၊ မယ္လ္ဘုန္းတို႕အျပင္ တစ္ျခားျမိဳ႕ေတြဟာ အာရွေက်ာင္းသားေတြအတြက္ မလံုျခံုပါဘူးတဲ့။ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အေရးနဲ့ပါတ္သတ္ရင္ ဒီႏိုင္ငံသိပ္ေကာင္းပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အမၾကည့္ၾကည့္ပါ ထိပ္ပိုင္းရာထူးအၾကီးေတြကို အျဖဴေတြကလြဲျပီး ရတာသိပ္နည္းပါတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းက SBS မွာၾကည့္လိုက္ရတဲ့ White Australia ေပၚလစီ အစိုးရမွာမရွိေတာ့ေပမဲ့ ေဒသခံအျဖဴေကာင္ေတြဆီမွာ က်န္ေနပါေသးတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အမၾကီးကို ဗဟုသုတရေစေၾကာင္း လာေရးလိုက္ပါတယ္။
T.L.M
T.L.M
အျဖဴေတြမွာမွ မဟုတ္ဘူး လူမ်ိဳးခြဲျခား ဆက္ဆံတတ္တာ လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ၿမိဳ႔ ဘယ္ျပည္နယ္ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး သေဘာသဘာ၀အရကိုက ေနရာတိုင္းမွာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဦးခ်င္းတေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္း (သို႔) Community တခုလံုးရဲ့ သေဘာထားလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႔ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ အရည္အခ်င္းတူရင္ ကြန္ျမဴနီေကးရွင္းကို ၾကည့္ၿပီးခန္႔အပ္လို႔ အဂၤလိပ္လို ေျပာတဲ့ ေဒသခံ ၾသစေၾကးလ်ား အျဖဴေတြက အေပၚမွာ ရွိရင္ရွိမယ္။ ဒါေပမဲ့ Professional Qualitions နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ Health Care တို႔ Education တို႔လို လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ လူမ်ိဳး အသားေရာင္ အေပၚ ၾကည့္ၿပီး အလုပ္ခန္႔အပ္လို႔ မရဘူး။ သူ႔အရည္အခ်င္းနဲ႔ သူ႔တာ၀န္အလိုက္ပဲ သြားရပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ပညာရွင္အဆင့္ မဟုတ္တဲ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ Second Language သမားေတြက အလုပ္သမား သမဂၢတို႔လို အဖြဲ႔ေတြကို ၀င္ထားတာ နည္းေတာ့ ဒီလိုခြဲျခားရင္ Equal Employmnet Oppitunity (EEO) ေပၚလစီအရ ဘယ္လို အေရးဆိုလို႔ရတယ္ဆုိတာသိၿပီး လုပ္ခ်င္မွ လုပ္မယ္။ ဒီေတာ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈဟာ အေပၚကို မေရာက္လာဘဲ ဘာမွျပႆနာ မရွိသလို ျဖစ္ေနလိမ့္မယ္။
ဘာလူမ်ိဳးရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး လူမ်ိဳးတိုင္းမွာ အမ်ားနဲ႔ အတူအလုပ္တြဲလုပ္ဖူးတဲ့အေပၚမွာ မူတည္ၿပီး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူကြဲျပားတဲ့ လူေတြအေပၚ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းမႈေတြက ကြာသြားပါတယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့သူေတြ ဖြဲ႔စည္းေနထိုင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတိုင္းမွာ ဒီလိုျပႆနာေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီျပႆနာေတြအတြက္ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းမယ္ဆိုတဲ့ ေပၚလစီ အတိအက် ရွိၿပီး အဲဒီေပၚလစီကို အသံုးခ်တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာ ခြဲျခားခံရမႈေတြဆုိတာ အဲဒီေပၚလစီေတြကို ဘယ္ေလာက္ အသံုးခ်ၾကတယ္ ဆိုတဲ့အေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္လို႔ ကၽြန္မယူဆတယ္။
.
Lanya Olmstead သည္ ဖခင္အေမရိကန္ႏွင့္ အေမ တိုင္ေပသူ တို႔မွ အေမရိကန္ ဖေလာ္ရီဒါ ျပည္နယ္တြင္ ေမြဖြားခဲ့သူျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ သူမသည္ ဟားဗတ္ တကၠသိုလ္တြင္ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားစဥ္က လူမ်ိဳးအမည္ ေနရာေတြင္ လူျဖဴအျဖစ္စာရင္း ေပးခဲ့သည္။
"က်မ အေမက ေျပာထားတယ္၊ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေတြမွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈရွိတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ က်မ အာရွသားလို႔မေရးတာ" ဟုေျပာဆိုခဲ့သည္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာကတည္း အာရွႏြယ္ဖြား အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားရာတြင္ အခက္အခဲမ်ားရွိခဲ့သည္။
အေမရိကန္ႏိုင္ငံရွိ ေကာလိပ္မ်ားတြင္ လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ၾကည့္ပါက အာရွႏြယ္ဖြား ေက်ာင္းသားဦးေရမွာ နည္းေနေသးေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္ အာရွႏြယ္ဖြား ဦးေရမွာ ၆ ရာခိုင္ႏႈန္းထိရွိသည္။ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ ေလွ်ာက္ထားရာတြင္ အာရွႏြယ္ဖြားမ်ား၏ ရမွတ္သည္ အျခားေသာ လူမ်ိဳးမ်ားထက္ သာလြန္ေနေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ လူမ်ိုဳးကို ေဖာ္ျပရာတြင္ အာရွႏြယ္ဖြားဟု ေဖာ္ျပမထားေသာ ေက်ာင္းသား ဦးေရလည္း မ်ားျပားလာခဲ့သည္။
Olmstead သည္ ဟားဗတ္တကၠသိုလ္တြင္ တက္ေရာက္ေနေသာ ေက်ာင္းသားသစ္တဦးျဖစ္သည္။ သူမသည္ အာရွလူမ်ိဳးႏြယ္၀င္ အစည္းအရုံးတြင္ အဖြဲ႔၀င္တဦးျဖစ္ၿပီး အထက္တန္းေအာင္မွတ္မွာ ၄.၀ ႏွင့္ SAT ရမွတ္ေပါင္း ၂၄၀၀ တြင္ ၂၀၁၅ မွတ္ရရွိခဲ့သည္။
သုိ႔ရာတြင္ သူမ၏ မ်ိဳးရုိးအား ေတာငး္ခံလာရာ (Multiethnics) မ်ိဳးႏြယ္စုေပါင္းစုံဟု တင္သြင္းခဲ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ သူမ၏ အေတြ႔အႀကဳံကို အေျခခံကာ အျခားအာရွအႏြယ္၀င္ ေက်ာင္းသားမ်ားအား လူမ်ိဳးအမည္ကို ျဖည့္စြက္ရာတြင္ အာရွႏြယ္ဖြားဟု မထည့္ရန္ အႀကံေပးခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
မိခင္ကိုးရီးယားႏွင့္ ဖခင္အေမရိကန္ မွေမြးဖြားလာသူ Jodi Balfe သည္လည္း ဟားဗတ္တကၠသိုလ္ကို တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ေပမဲ႔၊ မိမိ၏ အာရွအႏြယ္ဖြားကို လ်ိဴ႔၀ွက္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ရသည့္အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိေၾကာင္း၊ မိမိ၏ မ်ိဳးႏြယ္ကို ေရာင္း၀ယ္သလို ခံစားရေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။
၁၉၆၅ ခုႏွစဟ္ မတိုင္မွီက အာရွတိုက္သားမ်ားအေနျဖင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေကာလိပ္မ်ား တြင္ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ရရွိရန္ ခက္ခဲသည္။
၁၉၉၇ ခုႏွစ္က ပရင္စတန္တကၠသိုလ္မွ ျပဳလုပ္ေသာ စစ္တမ္းတခုတြင္ အာရွႏြယ္ဖြားမ်ား၏ ရမွတ္မွာ အေမရိကန္လူျဖဴမ်ားအပါအ၀င္ အျခားေသာ မ်ိဳးႏြယ္စု၀င္မ်ားထက္ သာလြန္ေၾကာင္းေတြ႔ရသည္။ အာရွႏြယ္ဖြား ေက်ာင္သားတဦး၏ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ အတြက္ SAT ပ်ဥ္းမွ် ရမွတ္မွာ ၁၅၅၀၊ အေမရိကန္ လူျဖဴမ်ားအတြက္ ရမွတ္မွာ ၁၄၁၀ ႏွင့္လူမဲမ်ား အတြက္ ၁၁၀၀ သာရွိသည္။
လူမ်ိဳးေရးအရ ခြဲျခားမႈမရွိသည့္ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ အာရွအႏြယ္၀င္ ေက်ာင္းသားမ်ား မ်ားျပားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ နာမည္ေက်ာ္ ဘာကေလတကၠသိုလ္တြင္ အာရွႏြယ္ဖြား ေက်ာင္းသားဦးေရ ၄၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ေက်ာ္ရွိသည္။
ေအာ္ရီဂြန္ တကၠသိုလ္မွ ရူပေဗဒ ပါေမာကၡ Steven Hsu သည္ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္ထားရာတြင္ လူမ်ိိဳးေရး ခြဲျခားမႈရွိေနသည္ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေ၀ဖန္သူတဦးျဖစ္သည္။ ေယးလ္၊ ဟားဗတ္၊ ပရင္စတန္ ႏွင့္ ပင္ေဆေဗးနီးယား တကၠသိုလ္ အာဏာပိုင္မ်ားအား ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္ထား ရာတြင္ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားမႈရွိေၾကာင္း သတင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ မွတ္ခ်က္ေပးရန္ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။
ေစာျပည့္ညိဳ
( Credit - ယွးလ္ုမုဂ္ )
.
ဒီသတင္းက သတင္းအေဟာင္းပါ။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာေတာင္ ႏိုင္ငံျခားသား ေဘာလံုးနည္းျပဆရာ နဲ႕ ကစားသမားေတြက ျမန္မာေတြကို လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားျပီး ႏွိမ္ျပီး ဆက္ဆံတဲ့ ဒီသတင္းကို အေၾကာင္း တိုက္ဆိုင္လာလို႕ မွ်ေဝေပးလိုက္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခားသားအားလံုးကို လူၾကီးလူေကာင္းလို႕ ထင္ျပီး မွားယြင္းစြာ အထင္ၾကီးတတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာေတြ သတိထားႏိုင္ေအာင္ပါ။
ႏိုင္ငံျခားသား ေဘာလံုးကစားသမားမ်ား၏ လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခား ဆက္ဆံ ခံေနရမႈေၾကာင့္ ေဇယ်ာေရႊေျမမွ ထြက္ခြာလို ေနသည္ဟု ရာဇာ၀င္းသိန္း ဖြင့္ဟ
Written by Editor SM
10 July 2010
ေဇယ်ာေရႊေျမ အသင္း၏ ကြင္းလယ္ ကစားသမား ျဖစ္သူ ရာဇာ၀င္းသိန္းက ၎တို႔ အသင္းတြင္ ႏိုင္ငံျခားသား မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ ကစားသမားမ်ား ခြဲျခားဆက္ဆံ ခံေနရသျဖင့္ စာခ်ဳပ္ျပည့္လွ်င္ သက္တမ္း မတိုးေတာ့ဘဲ အသင္းမွ ထြက္ခြာ ေတာ့မည္ဟု ဖြင့္ဟ ေျပာၾကား သြားခဲ့သည္။
"သူတို႔ေတြ (ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား) ဟာ ရတနာပံု ကစားသမား ေတြေလာက္ ေကာင္းေနမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ထက္လည္း ေကာင္းေနမယ္ ဆိုရင္ ခြဲျခား ဆက္ဆံတာကို လက္ခံတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေလာက္ မေကာင္းဘဲ နဲ႔ေတာ့ အခုလိုမ်ဳိးႀကီး ခြဲျခား ဆက္ဆံတာကို ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ လက္မခံပါဘူး။
သူတို႔ေတြ (ႏိုင္ငံျခားသား နည္းျပ နဲ႔ ကစားသမားေတြ) ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ( ျမန္မာ ကစားသမားေတြ) ကို ၾကည့္ရင္ "ကေလးေတြ ပါပဲကြာ" ဆိုတဲ့ အၾကည့္မ်ဳိးေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ မခံစား ႏိုင္ဘူး။
အဓိက ကေတာ့ နည္းျပေၾကာင့္ ပါပဲ။ သူကပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ခြဲျခား ဆက္ဆံတာပါ။ သူ႕ရဲ႕ ဗ်ဴဟာေတြဟာ ေကာင္းမြန္ေပမယ့္ ဒီလိုမ်ုိးႀကီး ဆက္ဆံတာေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။
ေနျပည္ေတာ္ အသင္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၚဖို႔ေတာ့ ေျပာထားပါတယ္။ ေၾကးကလည္း တန္ရာ တန္ေၾကး ေတာင္းလို႔ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ မဆံုးျဖတ္ ေသးပါဘူး။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေဇယ်ာေရႊေျမမွာ စာခ်ဳပ္ကုန္ရင္ သက္တမ္းမတိုး ေတာ့ဘူး" ဟု ရာဇာ၀င္းသိန္းက Sport times ဂ်ာနယ္ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတြင္ ေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။
( Credit - Soccer Myanmar )
!!
႐ုရွားက စစ္ဗိုလ္တို႔ေရ.. !!
ရုရွားမွာ ဘာ ရန္ျငိဳးရန္စမွ မရွိဘဲ အလကားေနရင္း အသားအေရာင္ မတူတဲ့ အာရွသားေတြ (အဓိက ဗီယက္နမ္ေတြ) ကို လိုက္ျပီး အုပ္စုလိုက္ ဝိုင္းျပီး ရန္စ ထိုးၾကိတ္ ရိုက္ႏွက္ေလ့ရွိတဲ့ ႐ုရွားလူငယ္ အုပ္စုေတြကုိေတာ့ သတိထားေပါ့။
ျမန္မာေတြ အမ်ားႀကီး ေမာ္စကိုမွာ ရွိတယ္ ဆိုတာကုိ ဒီ ႐ုရွားေကာင္ေတြ ေကာင္းေကာင္း သိတယ္ေနာ္။ ဗီယက္နမ္ေတြက လူအင္အား မ်ားေတာ့ ကိစၥမရွိဘူး၊ ဗီယက္နမ္ေတြက ရုရွားမွာ တသိန္းခြဲေလာက္ ရွိတာ။
ေမဖီး(လ္) မွာ ေနတဲ့ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ဒီ ႐ုရွားလူငယ္ အုပ္စုေတြအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ အခု လက္ရွိ ရုရွားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္တို႔ထက္ ေစာျပီး ရုရွားမွာ ေက်ာင္းတက္ျပီး ျမန္မာျပည္ ျပန္သြားတဲ့ အကိုႀကီးေတြ ဘယ္လို ခံခဲ့ရတယ္ ဆိုတာကုိ ေမဖီး(လ္) မွာ ေနတဲ့ ျမန္မာ ေက်ာင္းသားေတြ အသိဆံုးပါ။
ဒီလိုပဲေပါ့၊ သူမ်ားဆီ သြားေနရတာကိုး။ စစ္ဗိုလ္ေတြက ကုိယ့္တိုင္းျပည္မွာေတာ့ ဘုန္းႀကီးကုိလည္း အေရးမလုပ္၊ ေက်ာင္းသားကုိလည္း ဂ႐ုမစိုက္၊ မိုက္တြင္းနက္ေနသမွ်ေတာ့ ငရဲနဲ႔ ဝဋ္ကေတာ့ လိုက္ေနမွာပဲ။ ။
ကိုလွ်ာရွည္
(ကိုလွ်ာရွည္ ဘေလာ့မွ (ရုရွားေရာက္ စစ္ဗိုလ္မ်ား အေၾကာင္း) "ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ (၂)" ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပသည္။)
http://www.kssblog.co.cc/2007/10/blog-post_7923.html
!!
ေမာ္စကိုေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္ တစ္စုက ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ ၁၀၀ ေလာက္ကို အသားလြတ္ လမ္းမေပၚတြင္ ေဆာ္ပေလာ္ တီးခဲ့ပါသည္ !!
၂၀၀၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ၏ မနက္တစ္ခုတြင္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရး တကၠသိုလ္၀င္းမွ မွန္လုံ ကားငယ္ ၄ စီး တန္းစီ ထြက္လာခဲ႔သည္။ ကားေပၚတြင္ မ်က္ႏွာညိႇးငယ္စြာျဖင့္ လိုက္ပါလာၾကေသာ သူမ်ားကား စစ္ဘက္၊ အရပ္ဘက္မွ အရာရွိမ်ား၊ ကထိကမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။
ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီးတစ္ဦးက ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဦးေဆာင္လ်က္ ျမန္မာ ပညာေတာ္သင္မ်ား ရုရွားႏိုင္ငံ ေမာ္စကိုျမိဳ႕ရွိ တကၠသိုလ္ အသီးသီးသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾကပါသည္။
ေမာ္စကိုေရာက္ျပီး ေနာက္တစ္ရက္တြင္ ေက်ာင္းမွ အျပန္ ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္ တစ္စုက ျမန္မာျပည္တြင္ ဘယ္သူမွ ေမာ္မၾကည္႔ရဲေသာ စစ္ဗိုလ္ ၁၀၀ ေလာက္ကို အသားလြတ္ လမ္းမေပၚတြင္ ေဆာ္ပေလာ္ တီးခဲ့ပါသည္။ ကြဲသူကြဲ၊ လဲသူလဲႏွင္႔ တကယ္႔ကို အမဂၤလာ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ ျဖစ္ေလသည္။
မိမိတို႔ အေၾကာင္းကို ျပည္ပတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ အားကိုးရာျဖစ္သည္႔ ျမန္မာသံရုံးမွ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း ဦးတင္စိုး (ယခင္ လပခ ဒုတိုင္းမွဴး) အား တိုင္ၾကားၾကပါသည္။ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးသည္ သတင္းၾကားၾကားခ်င္း ေက်ာင္းသားအိပ္ေဆာင္သို႔ အေျပးေရာက္လာကာ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားကို မိုက္မိုက္ရုိင္းရုိင္း ဆဲပါေတာ့သည္။
သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုး၏ အေျဖက ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား မေနတတ္ မထိုင္တတ္၍ ယခုလို ရုရွားလူငယ္မ်ား၏ ရိုက္ႏွက္ျခင္းကို ခံရျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ေကာက္ခ်က္ ခ်ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
PhD ဘြဲ႔ယူရန္ လိုက္ပါလာသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဒုတိယဗိုလ္မွဴးၾကီး ခမ်ာ ၾကီးေကာင္ၾကီးမား အရြယ္က်မွ ကေလးေတြ ေရွ႕တြင္ အခုလို သံအမတ္ၾကီး၏ အဆဲခံရ၍ မ်က္ႏွာမွာ နီရဲေနပါေတာ့သည္။
ရုရွားတြင္ ေနစဥ္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ျမန္မာသံအမတ္ၾကီး၏ တာ၀န္မဲ႔မႈေၾကာင့္ ရုရွား ဆိုးသြမ္းလူငယ္မ်ား ရုိက္ႏွက္မႈကို ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အလူးအလဲ ခံၾကရပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား ဆိုလွ်င္ နားရြက္ကို ဓါးျဖင္႔ အလွီးခံရျခင္း၊ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အရုိက္ခံရေသာေၾကာင့္ သြားအုံတစ္ခုလုံး ကြ်တ္သြားျခင္း၊ ေျမေအာက္ လမ္းကူးမ်ားတြင္ ၀ိုင္းရုိက္ခံရျခင္း စသည္တို႔မွာ ေနာင္ဆိုရင္ အရုိးစင္းဆုံး သတင္းမ်ားသာ ျဖစ္သြားခဲ႔ရသည္။
ထို ဒုကၡမ်ား အပါအဝင္ အျခား ဒုကၡမ်ားကို သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးကို တင္ျပၾကေသာ္လည္း လက္မခံေပ။ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးက "စစ္သားဆိုတာ ခိုင္းတာလုပ္၊ ေကြ်းတာစား" ဆိုသည့္ ဦးေႏွာက္မဲ႔စကားျဖင့္ တုံ႔ျပန္သည္။ မေက်နပ္သည့္ ေက်ာင္းသား အမ်ားက ထိုကဲ့သို႔ မနာခံလွ်င္ ျမန္မာျပည္သို႔ ျပန္ပို႔တတ္ပါသည္။ ထိုသို႔ျပန္ပို႔ခံရေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ တပ္မေတာ္မွ ထုတ္ပယ္ခံရသူမ်ား မနည္းလွေတာ့ပါ။
ျမန္မာ သံအမတ္ၾကီး ဦးတင္စိုးက မသိက်ိဳးကြ်ံျပဳျပီး "အားလုံး ေကာင္းပါသည္" ဟု လစဥ္ Report ေရးျခင္းမ်ိဳး မလုပ္သင္႔ပါ။ ေက်ာင္းသားမ်ား နစ္နာလွပါသည္။
ေဆာင္းပါးရွင္ – ေမာင္ေက်ာင္းသား (ရုရွားျပန္ တပ္မေတာ္ အရာရွိ တစ္ဦး)
("ရုရွားျပန္ စီနီယာ တစ္ဦးရဲ ႔ ကနဦး အေတြ႔အၾကံဳ" ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ ေဖာ္ျပသည္။)
http://photayokeking.org/specialpart/foreign-training/199-for-friends-who-are-unkindness
မငယ္နုိင္
ပိုစ္.ထက္ ကြန္းမန္.တြက ဒိတ္ ေစာေနတယ္ေနာ္
ထူးဆန္းတယ္
(((မငယ္နုိင္
ပိုစ္.ထက္ ကြန္းမန္.တြက ဒိတ္ ေစာေနတယ္ေနာ္
ထူးဆန္းတယ္))))
ဒီမွတ္ခ်က္အရ မွတ္ခ်က္ေပးသူဟာ ပို႔စ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာမဖတ္ ပို႔စ္တင္ထားတာ ေတြ႔တာနဲ႔ ဘာအျပစ္တင္ရမလဲ အကုသိုလ္စိတ္ေတြပဲ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနတာ ေသခ်ာတယ္။ ပို႔စ္ကို ဖတ္ခဲ့တဲ့သူဆိုရင္ "(ဒီေန႔ ဇန္န၀ါရီလ (၂၆) ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ၾသစေၾကးလ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္ ၂၈-၁-၁၀ 6:37 မွာ တင္တဲ့ပို႔စ္ကို အေပၚ ခဏျပန္တင္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္" ကို ေတြ႔မွာျဖစ္လို႔ ဘာမွထူးဆန္းတယ္လို႔ ေျပာစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ ေနာက္တခါ ကၽြန္မဘေလာ့ဂ္မွာ မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ရင္ ပို႔စ္ကိုေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၿပီးမွ ေပးပါ။ ေနာက္တခါ ဒီလိုမွတ္ခ်က္မ်ိဳးကို ေခါင္းထဲထည့္ၿပီး အေၾကာင္းျပန္မွာမဟုတ္ဘူး။
I savor, result in I found exactly what I used to be looking for.
You've ended my 4 day long hunt! God Bless you man. Have a great day. Bye
Have a look at my web-site ... Kreowaniezieleni.pl
Post a Comment