၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ ၀ါဆိုသဃၤန္း ကပ္လွဴပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ဓမၼစၾကၤာ ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ပြဲ

႐ုပ္ပံုေပၚ ကလစ္ႏွိပ္၍ အႀကီးၾကည့္ပါ။

ဆစ္ဒနီျမန္မာဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းႏွင့္ ဆစ္ဒနီ သာသနာ့ဓဇ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း ဓမၼစၾကၤာရြတ္ပြဲႏွင့္ ၀ါဆိုလျပည့္ ၀ါဆိုသဃၤန္းကပ္ပြဲက ပံုေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ပထမ သံုးပံုက ဆစ္ဒနီျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာေက်ာင္းမွာ ျပဳလုပ္တဲ့အခမ္းအနားျဖစ္ၿပီး ဒုတိယ သံုးပံုက သာသနာ့ဓဇ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းက ျပဳလုပ္တဲ့ အခမ္းအနားျဖစ္ပါတယ္။

ဆစ္ဒနီျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ပတ္က ၀ါဆိုသဃၤန္းကပ္ပြဲႏွင့္ ဓမၼစၾကၤာရြတ္ဆိုပြဲမ်ားကို သြားေရာက္ သဃၤန္းကပ္လွဴျခင္း ဓမၼစၾကၤာ ရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲဲ့ျခင္းကို ျပဳခဲ့ၿပီးေနာက္ 25/07/10 မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ဆစ္ဒနီ သာသနာ့ဓဇ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းရဲ့ ၀ါဆိုသဃၤန္းကပ္လွဴပူေဇာ္တဲ့ အခမ္းအနားမွာေတာ့ သားေမြးေန႔ၿပီး ေနာက္ေန႔နဲ႔ တိုက္ေနလို႔ ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ သားကို သဃၤန္းသြားလွဴ ေစခဲ့ပါတယ္။ သားေမြးေန႔ 24/07/10 မွာ သားအမိႏွစ္ႏွစ္ေယာက္ ဘုရားရွိခိုးဆိုၿပီးတာနဲ႔ သားေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္မျဖစ္ ဓမၼစၾကၤာရြတ္ျဖစ္ခဲ့သလို ၀ါဆိုလျပည့္ ဓမၼစၾကၤာေန႔မွာလည္း ဓမၼစၾကၤာအျပင္ ပဌါန္း အရွည္ကိုပါ ရြတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရတနာသံုးပါးကိုရွိခိုးျခင္း၊ ငါးပါးသီလ၊ အာဇီ၀ဌမက သီလတို႔ကိုယူၿပီး ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာဂုဏ္ ေတာ္ေတြ၊ ဓါရဏပရိတ္၊ သဗုေဒၶဘုရားရွိခိုးနဲ႔ ၂၄ ပစၥည္းပဌါန္း အတိုခ်ဳပ္ေတြကို ရြတ္ဆိုျခင္းကို ကၽြန္မ ေန႔စဥ္ ျပဳလုပ္ျဖစ္ေပမဲ့ ဓမၼာစၾကၤာရြတ္ျခင္း၊ ပဌါန္းကို အရွည္ရြတ္ျခင္းတို႔ကို အခုလို ေန႔ႀကီးရက္ႀကီးေတြေရာက္မွ တကူးတက လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ မေန႔က သားေမြးေန႔မွာ ဓမၼစၾကၤာရြတ္ၿပီး ဓမၼစၾကၤာရဲ့ အဓိပၸါယ္ကို သားကိုရွင္းျပျဖစ္ၿပီး သဃၤန္းကပ္လွဴျခင္းအပါအ၀င္ အပယ္တံခါးကုိ ပိတ္ေစႏိုင္တဲ့ ေကာင္းမႈ ခုႏွစ္ခုကို ေျပာျပျဖစ္ပါတယ္။

ဓမၼစၾကၤာကို ကၽြန္မ စရြတ္ဖူးတာ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္က ေတာတြင္းစခန္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤနဲ႔ ပဌါန္း ပါဠိသက္သက္ကိုပဲ ကာတြန္းဆြဲတဲ့ ေစာငိုလက္ေရးနဲ႔ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္မွာ ေရးၿပီး ေကာ္ပီျပန္ကူးကာ စာအုပ္ေလးေတြအျဖစ္ ခ်ဳပ္ထားပါတယ္။ တပ္ရင္းထဲမွာ ရွိတဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ညေနတိုင္း ၀ါသနာပါသူေတြ သြားရြတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္မက အစပိုင္းမွာ ဘာသာမဲ့လိုလို ဘာလိုလိုနဲ႔ တခါမွ ၀တ္လိုက္မရြတ္ေပမဲ့ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာမင္းတင္မြန္ရဲ့ ေရွးဘ၀ေနာက္ဘ၀နဲ႔ ဓမၼစရိယ ဦးေဌးလႈိင္ရဲ့ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ၿပီလို႔ တကယ္ခံယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူမ်ားေတြ ရြတ္ေနတာအေတာ္ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွ လိုက္ရြတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ဘာပဲရြတ္ဆိုရြတ္ဆို အဓိပၸါယ္ကို သိေအာင္လုပ္တတ္တာ ငယ္စဥ္ဘ၀ ေက်ာင္းေနကတည္းက အေလ့အထ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိပၸာယ္မသိဘဲနဲ႔ စာကိုကၽြန္မ အလြတ္က်င့္လို႔ မရတတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ငယ္ငယ္က ကိုးတန္းမွာ ဘိုင္လိုေလာ္ဂ်ီမွာ အဓိပၸာယ္လိုက္မႏိုင္လို႔ ရႈံုးဖူးတယ္။

  ဓမၼစၾကၤာကို စရြတ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မမွာ မရွင္းလင္းတာေတြက ရွိေနတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ရြတ္ဆုိေနတဲ့ ဓမၼစၾကၤာ၀တ္ရြတ္စဥ္က အမြမ္းၿပီးရင္ ဧ၀ံေမသုတံ ဧကံသမရံနဲ႔ စေတာ့ က်န္တာကို နားမလည္ေပမဲ့ ဧ၀ံေမသုတံ ဆိုတာ ကၽြႏု္ပ္ ဤသို႔ ၾကားသိရပါတယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္ဆိုေတာ့ သိပါတယ္။ အဲဒါကို ဘယ္သူက ေျပာလဲဆိုတာ ၀တ္လိုက္ရြတ္တဲ့ ပထမဦးဆံုးေန႔မွာ ၀တ္ရြတ္တာကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ဆရာဦးဟန္လင္းရဲ့ညီ ကၽြန္မတို႔တပ္ရင္းရဲ့ ဥကၠဌ ကိုမင္းေအာင္ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ အရွင္အနႏၵာက က်န္တဲ့ရဟန္းေတြကို ေျပာေၾကာင္း သိရတယ္။ ကၽြန္မက အရွင္အနႏၵာက သူေတြ႔လို႔ ဒီလိုေျပာခဲ့တာကို ကၽြန္မတို႔က ေတြ႔တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဧ၀ံေမသုတံ ရြတ္လို႔ေကာင္းပါ့မလား ဧ၀ံအာနႏၵာသုတံ ဆိုရင္ဟုတ္ေသးတယ္လို႔ ေမးလို႔ “နင္ဟာေလ ေတာ္ေတာ္လွ်ာရွည္တာပဲ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဒီထဲမွာ ေရထားတဲ့အတိုင္း သူမ်ားရြတ္သလိုသာ လိုက္ရြတ္ မမွားဘူး၊ ေနာက္မွ ျမန္မာလို အဓိပၸါယ္ပါတဲ့ စာအုပ္ရွာၿပီး အဓိပၸါယ္ကို ကိုယ့္ဖါသာကိုယ္ ေလ့လာပါ” လို႔ ကိုမင္းေအာင္က စိတ္မရွည္ဘဲ ပထမဦးဆံုး ကၽြန္မ၀တ္သြားရြတ္တဲ့ေန႔မွာ ေျပာခဲ့တာ အခုထိ မွတ္မိေနေသးတယ္။ 

ေနာက္ေတာ့မွ ကၽြန္မတို႔ ရြတ္ေနတာ အရွင္အနႏၵာ ေျပာထားတာကို Indirect Speech မဟုတ္ဘဲ Direct Speech နဲ႔ ျပန္ရြတ္ေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ကၽြန္မ သားေလးကို ျပန္ေျပာျပရာမွာ အခုဒီေန႔ရြတ္တဲ့ ဓမၼစၾကၤာတရားဟာ သစၥာေလးပါး တရားျဖစ္ၿပီး ဒီတရားဟာ ဗုဒၶတရားေတြ အားလံုးရဲ့ဆံုခ်က္ (သို႔) အႏွစ္ခ်ဳပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ အစခ်ီၿပီး ကၽြန္မတုိ႔ စာအုပ္ထဲမွာ ၾကည့္ၿပီး ရြတ္သလို Direct Speech အေနနဲ႔ မဟုတ္ဘဲ Indirect Speech အေနနဲ႔ပဲ သားကို ေအာက္ကအတိုင္း အတိုခ်ဳပ္ ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားဟာ ဓမၼစၾကၤာတရားကို တိရိစာၦန္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားတဲ့ မိဂဓါရံုေတာထဲမွာ သူအရင္က ဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ့ဘဲ အခုမွ သိလာရတဲ့ တရားေတြကို ေဟာျပပါမယ္ဆိုၿပီး ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကို ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ အယုတ္တရားႏွစ္ပါးကို စတင္ေဟာျပပါတယ္။ အယုတ္တရား ႏွစ္ပါးကေတာ့ ကာမသုခလႅိကာ ႏုေယာေဂါ ေခၚ အေပ်ာ္အပါး လြန္ကဲစြာ လိုက္စားျခင္း အပါအ၀င္ ကာမဂုဏ္အာရံုမွာ အလြန္အက်ဴး ခံစားျခင္းႏွင့္ အတၱကိလမထာ ႏုေယာေဂါေခၚ မိမိခႏၶာကိုယ္ကုိ ညွင္းဆဲၿပီး က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအယုတ္တရား ႏွစ္ပါးက သတၱ၀ါေတြကို ဒုကၡကိုသာ ေရာက္ေစတတ္တဲ့ အစြန္းေရာက္တဲ့ တရားႏွစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားက ေဟာပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ဒီလို အစြန္းႏွစ္ဘက္က လြတ္ေအာင္ ေရွာင္လို႔ ရႏိုင္ေသာ တရားျဖစ္တဲ့ မစၩိမပဋိပဋာေခၚ အျမတ္တရား (သို႔) အလည္အလတ္က်င့္စဥ္ ဆိုတာလည္း အမွန္တကယ္ ရွိၿပီး ဒီအလည္အလတ္က်င့္စဥ္ကသာ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသာ တရားျဖစ္ေၾကာင္း ေဟာပါတယ္။ အလယ္အလတ္ တရားဆိုတာေတြကေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ကန္ေသာ အျမင္) သမၼာသကၤေပၸါ (မွန္ေသာ အၾကံအစည္) သမၼာ၀ါစာ (မွန္ေသာေျပာဆိုမႈ)၊ သမၼာကမၼေႏၱာ (မွႏ္ေသာ ျပဳက်င့္မႈ)၊ သမၼာအာဇီေ၀ါ (မွန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ)၊ သမၼာ၀ါယာေမာ (မွန္ေသာ အားထုတ္မႈ)၊ သမၼာသတိ (မွန္ေသာ သတိ)၊ သမၼာသမာဓိ (မွန္ေသာ စူးစိုက္မႈ) လို႔ေခၚတဲ့ မဂၢင္ရွစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက သစၥာေလးပါးတရားကို ဆက္ေဟာပါတယ္။ သစၥာေလးပါးတရားရဲ့ အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့

(၁) ဒုကၡသစၥာ။ ။သတၱ၀ါေတြ အားလံုးဟာ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ အယုတ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္ ဒုကၡနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ (ပဋိသေႏၶေနရျခင္း၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း ေသျခင္းမကင္းတဲ့ ဘ၀ဟာ ဒုကၡသာ ျဖစ္တယ္) ဒါဟာ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) သမုဒယသစၥာ။ ။ ဘ၀ကို လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း၊ စြဲလန္းျခင္း သံေယာစဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႔ေတြဟာ သတၱ၀ါေတြမွာ ရွိတဲ့ သမုဒယေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒုကၡကို ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း သမုဒယအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။

(၃) နိေရာဓသစၥာ။ ။အရိယသူေတာ္စင္အက်င့္ကို က်င့္သူေတြအတြက္ ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ၊ သမုဒယဆိုတဲ့ လိုခ်င္တပ္မက္မႈ တဏွာကုန္ဆံုးရာ ေနရာနိဗၺာန္ဆိုတာ အမွန္ရွိပါတယ္။ နိဗၺာန္ဆိုတာ ၿငိမ္းေအးျခင္းအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။
(၄)မဂၢသစၥာ။ ။ ဒုကၡအေပါင္းက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သမုဒယကို အဆံုးသတ္ေနရာ နိဗၺာန္ကို သြားတဲ့ လမ္းေၾကာင္းလည္း အမွန္ရွိပါတယ္။ မဂၢင္ရွစ္ပါးဟာ (အေပၚက မစၩိမပဋိပဋာလမ္းစဥ္) ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ နည္းလမ္းအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္

(ျမတ္စြာဘုရား ၄၅ ၀ါပတ္လံုး ေဟာလာတဲ့ တရားရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တာေတြက သစၥာေလးပါးကို ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလံုးသံုးပါးနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိရွိနားလည္ က်င့္သံုးႏိုင္ဖို႔အတြက္ အက်ယ္ျပန္ရွင္းထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။)

ျမတ္စြာဘုရားဟာ တရားစေဟာတဲ့အခ်ိန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ သဗၸညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ရွင္အျဖစ္ မေျပာခဲ့ေပမဲ့ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ သစၥေလးပါးကို ေဟာၿပီးမွ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း ထုတ္ေဖၚေျပာခဲ့ပါတယ္။ ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးပါးဟာ သစၥာေလးပါးတရားကို အလြန္ပဲ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၿပီး ရဟန္းတပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္ေကာ႑ညဟာ ဓမၼစၾကၤာတရားအဆံုးမွာ ခ်က္ခ်င္း ေသာတာပန္တည္သြားလု႔ိ ၾသကာသ ဘုရားရွိခိုးမွာ ဆိုေနတဲ့ အပယ္ေလးပါးကို သြားတဲ့တံခါးကို ပိတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။ (ဓမၼစၾကၤာထဲမွာ မပါေပမဲ့ က်န္တဲ့ ရဟန္းေတြကေတာ့ ေနာက္ေန႔ အနတၱလကၡဏာသုတ္ကို ေဟာတဲ့အခ်ိန္ ေသာတာပန္တည္တယ္လို႔ သိရတယ္)။ အရွင္ေကာ႑ည ေသာတာပန္တည္သြားေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက ေကာတ႑ညအတြက္ အပယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေကာတ႑ညအတြက္ အပယ္တံခါးပိတ္သြားပါၿပီလို႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ဓမၼစၾကၤာတရားကို ေဟာေတာ့ ကမာၻေလာကႀကီးတခုလံုးလည္း အလင္းေရာင္ေတြ ျဖာထြက္လာၿပီး နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္နဲ႔ ျဗဟၼာျပည္ကလည္း ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ ေပးၾကပါတယ္။ ဒါကေတာ့ အရွင္အာနႏၵာ ျပန္ေျပာျပထားတဲ့ ဓမၼစၾကၤာတရားကို ကၽြန္မက သားကို အတိုခ်ဳပ္ ျပန္ေျပာျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္မက သားကို ဓမၼစၾကၤာတရားရဲ့ အတိုခ်ဳပ္ကို ရွင္းျပၿပီး ဓမၼစၾကၤာတရားဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားဦးျဖစ္ၿပီး ေလာကမွာ အားလံုးအတြက္ မလြဲႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားဆိုတာ ဒီေလးခုပဲ ရွိပါတယ္။ ဒီသစၥာေလးပါး အမွန္တရား ေလးခုကလြဲရင္ က်န္တာေတြက တခ်ိဳ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ မွန္ႏိုင္ေပမဲ့ တခ်ိဳ႔အတြက္ေတာ့ မွားႏိုင္တာေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သစၥေလးပါးကလြဲရင္ က်န္တဲ့အမွန္တရားဆိုတာေတြဟာ အမွန္တရားစင္စစ္မဟုတ္ သင့္ေတာ္ရင္ သင့္ေတာ္သလို ပညတ္ထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔ သားကို ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤာတရားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မသိထားၿပီး သားကို မေျပာျပဘဲ မွတ္မိေနတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္လည္း ရွိပါတယ္။ ဟိုတုန္းက ကၽြန္မတို႔ ဓမၼစၾကၤာမရြတ္ခင္ ရြတ္ဆိုတဲ့ နမိတ္ႀကီး ၃၂ ပါးကဗ်ာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦးကို တရားေဟာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ နမိတ္ေတြလို႔ သိရတယ္။ သားကိုေျပာျပရင္လည္း အေတာ္မ်ားမ်ားကို ယံုမွာမဟုတ္ဘဲ ပံုျပင္လိုပဲ သေဘာထားမွာမို႔ ကၽြန္မ မေျပာျဖစ္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီထဲမွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဓမၼစၾကၤာရြတ္တိုင္း ဓမၼစၾကၤာမဆိုခင္ ရြတ္ရတာကို သိမ္းထားခ်င္ပါတယ္။

နမိတ္ႀကီး ၃၂ ပါး

ျမတ္စြာဗုဒၶ ဓမၼစၾကၤာ
သံသာခြန္းအိမ့္ ေဟာမိန္႔သည္ခါ
မျဖစ္ဖူးျမဲ ထူးကဲလြန္စြာ
ဒြတၱိႆ ႀကီးလွနမိတ္ပါ။

ေလာကဓါတ္ေပါင္း တေသာင္းနယ္ခြင္
အသံဆိတ္ကင္း ရုတ္ခ်င္းထိုစဥ္
တုန္လႈပ္ထက္သက္ ညက္ညက္ရင္ရင္
အပူအေအး မွ်ေရးအတူပင္။

ေလျပင္းမုန္တိုင္း မစိုင္းမလာ
ေလေျပေလညွင္း တိုက္သြင္းသည့္အခါ
ျမစ္ေရမစီး တံ့ၿပီးေနတာ
အံ့မခန္း ထူးဆန္းသည္အခါ။

ၿမိဳ႔အိမ္တံခါး ပိတ္ထားခဲ့ေသာ္
အကုန္ပြင့္လို႔ အသင့္ေပ်ာ္ေပ်ာ္
ဖြားျခင္း ေသျခင္း အလ်ဥ္းမေပၚ
သေႏၵမႈ မျပဳသည့္အခါေနာ္။

လူနတ္ဘံုရွိ တူရိယာစံု
တၿပိဳင္နက္တည္း ျမည္ဟီးအကုန္
ေရာင္၀ါကြန္႔ျမဴး တိမ္ဦးေဘြပံု
နတ္ပန္းမိုး သြန္းျဖိဳးရြာခ်တံု။

ငရဲရွစ္ခန္း မီးပန္းၿငိမ္းေသ
ပဲ့တင္ရိုက္ေညာင္း ထက္ေကာင္းကင္ေဘြ
ညစ္ေၾကးကင္းလ်က္ထြန္းလင္းလွေပ
ရွင္ေနမင္း ေရာင္ခ်င္းယွက္လို႔ေ၀။

ၾကယ္တာရာမ်ား ထြက္ျငားေန႔ျမင္
နတ္ေရစဥ္ျဖန္း ထက္နန္းေကာင္းကင္
ၿဂိဳလ္ခုႏွစ္လံုးစုရံုးၾကည္လင္
နကၡတ္မ်ား ထင္ရွားေပၚသင့္အင္။

ျဗဳဗၼာသတ္ျမတ္ နကၡခတ္ရွည္ခါ
လျပည့္စက္၀န္း တည္ထြန္းထြက္လာ
တြင္းဂူလႈိင္ေခါင္း ေအာင္းသည့္သတၱ၀ါ
အျပင္ဘက္ ေပၚထြက္လာၾကရွာ။

လူအေပါင္းတို႔ ျပည့္ေၾကာင္းအလို
တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲအျမဲထိုထို
ကိုးဆယ့္ေျခာက္ရပ္ စြဲကပ္လူဗိုလ္
ကင္းကြာေပ်ာက္ ၀မ္းေျမာက္သာဓုဆို။

ကိေလသာၿငိမ္း ခပ္သိမ္းေ၀ေန
ဆာျခင္းေလာင္ျခင္း အရွင္းေပ်ာက္ေျပ
ၿဗိတၱာမ်ားတုိ႔ ၀ျငားစာေရ
အပယ္ေလး ကြာေ၀းဒုကၡေတြ။

နတ္ျပည္ေျခာက္၀ ရူပျဗဟၼာ
ရွစ္ဘံုငရဲ ေနျမဲသတၱ၀ါ
အကုန္ဒိ႒ျမင္ရသူငါ
အံမခန္း ထူးဆန္းသည့္အခါ။

ေျမမိုးဘ၀ဂ္ သြက္သြက္ခါတုန္
ျဖန္႔ျဖန္႔က်ိဳးမွ် တန္ခိုးဖုန္ဖုန္
သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါး ႀကီမားလံုးစံု
ဓမၼာစက္ ႏႈတ္တိုက္သရစ်ာယ္ကုန္။

ခ်က္ရင္းျပဳတ္ရင္း ႏႈတ္တြင္းကာသာ
သြားတုန္းလာတုန္း ႏွလံုးစိတ္မွာ
ေရာင္းမႈ၀ယ္မႈ ျပဳၾကသည့္ခါ
တတြတ္တြတ္ ရြတ္ေလ ဓမၼစၾကၤာ။ ။

ဒါက ကၽြန္မတို႔ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္၂၀ ခန္႔က ဓမၼစၾကၤာမဆိုခင္ ရြတ္တဲ့ကဗ်ာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရနံံ႔မေကာင္း အေပါင္းေပ်ာက္စင္ နတ္ပန္းနံ႔လႈိင္ျပန္႔ ထိုအခါတြင္နဲ႔ အဆံုးသတ္တဲ့ တပိုဒ္ ေမ့ေနပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဓမၼစၾကၤာကိုပဲ ရြတ္ျဖစ္ၿပီး ဒီကဗ်ာကို မရြတ္ျဖစ္တာ ၾကာလို႔ ေမ့ကုန္ပါၿပီ။ စာပိုဒ္ေတြ အေပၚအေအာက္ ေျပာင္းေနႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ တခ်ိန္က ရြတ္ခဲ့တာကုိ ဘေလာ့ဂ္မွာ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာကို ဘယ္သူစပ္ထားတယ္ ဆိုတာ သိသူမ်ားနဲ႔ ကဗ်ာအပိုဒ္မွားေနတာ ေမ့ေနတာကို သိတဲ့သူမ်ားရွိရင္ ျဖည့္ေပး၊ အသိေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤာတရားေဟာစဥ္ ျဖစ္ေပၚတဲ့ နမိတ္ေတြထဲမွာ ျမစ္ေရမစီးပဲေနတယ္၊ ငရဲရွစ္ထပ္၊ နတ္ျပတ္ေျခာက္ထပ္နဲ႔ ရူပျဗဟၼာဘံုအထိ ဒီအတိုင္း ေတြ႔ေနရတယ္၊ ငရဲရွစ္ထပ္လံုး ငရဲမီးေတြ ၿငိမ္းေနတယ္ဆိုတာေတြနဲ႔ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္က တူရိယာေတြ တခ်ိန္တည္းမည္တယ္ဆိုတာေတြက ကၽြန္မ ဦးေႏွာက္နဲ႔ေတာင္ လိုက္မမီတဲ့အတြက္ သားကိုေျပာျပရင္ ပိုဆိုးမွာမို႔ မေျပာျပျဖစ္ဘူး။ သစၥာေလးပါး တရားကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ ယံုေပမဲ့ နမိတ္ႀကီး သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါး ျဖစ္လာတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မ အျပည့္အ၀ နားမလည္ပါ။ နမိတ္ႀကီး သံုးဆယ့္ႏွစ္ပါးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တကယ္နားလည္သူမ်ား ဘာသာေရးဗဟုသုတ မွ်ေ၀လိုပါက ျဖည့္စြက္ ေဆြးေႏြးေပးဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။




၀ါတြင္းကာလမွာ သတၱ၀ါအေပါင္း ေဘး၊ ရန္ေၾကာင့္ၾက ဆင္းရဲျခင္းကင္း၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ၍ ခ်မ္းသာပါေစ၊ ေကာင္းက်ိဳးလိုရာဆႏၵ ျပည့္၀ၾကပါေစ။ မေကာင္းမႈမွန္သမွ်ကို ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလံုး သံုးပါးစလံုးျဖင့္ မျပဳခင္ ေရွာင္ႏုိင္ၾကပါေစ။

Posted in: ABSDF ေတာတြင္းဘ၀ပံုရိပ္,ဘာသာေရး,သားသား