ဒီ ေလာကမွာ ဘယ္သူ႔အတြက္မဆို မလြဲႏိုင္တဲ့
အမွန္တရားဆိုတာ သစၥာေလးပါးသာ ရွိၿပီး သစၥာေလးပါးကလြဲရင္
က်န္တာအားလံုးက တခ်ိဳ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ မွန္ေနပါေစ၊ တခ်ိဳ႔အတြက္ေတာ့ မွားေနတတ္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သစၥေလးပါးကလြဲရင္ တျခား
အမွန္တရားလို႔ ေျပာေနတာေတြ အားလံုးဟာ အမွန္တရား ဧကန္စင္စစ္မဟုတ္ဘဲ ကာလံ၊
ေဒသံ၊ အေျခအေန အခ်ိန္အခါနဲ႔ လူပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ သတၱ၀ါေတြရဲ့ ႏွစ္သက္သေဘာက်မႈ၊ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈအေပၚ မူတည္ၿပီး
ပညတ္ထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြသာ ျဖစ္ၿပီး သစၥာေလးပါးသာလွ်င္ အားလံုးအတြက္ အမွန္တရား ျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာ သိရွိရပါတယ္။ ဓမၼစၾကၤာ တရားေတာ္ျမတ္ဟာ သစၥာေလးပါးတရားကို
ျမတ္စြာဘုရားက သူဘုရားျဖစ္ၿပီး ႏွစ္လအၾကာမွာ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးကို ပထမဦးဆံုး ေဟာေတာ္မူတဲ့ တရားဦးျဖစ္သလို
ဗုဒၶတရားေတာ္ အားလံုးရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒီတရားေတာ္ရဲ့ ျမတ္စြာဘုရားေဟာခဲ့တဲ့အတိုင္းကို အရွင္အာနႏၵာက သူၾကားသိခဲ့ရတဲ့အတိုင္း တျခားေသာ သံဃာေတာ္ေတြကို ျပန္လည္ေျပာၾကားထားျခင္း ျဖစ္တယ္။
ဓမၼစၾကၤာတရားေတာ္ရဲ့ အတိုခ်ဳပ္
ျမတ္စြာဘုရားဟာ
ဓမၼစၾကၤာတရားကို တိရိစာၦန္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားတဲ့ မိဂဓါရံုေတာထဲမွာ
သူအရင္က ဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ့ဘဲ အခုမွ သိလာရတဲ့ တရားေတြကို ေဟာျပပါမယ္ဆိုၿပီး
ပဥၥ၀ဂၢီငါးဦးကို ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။ ပထမဦးစြာ
အယုတ္တရားႏွစ္ပါးအေၾကာင္းကို စတင္ေဟာျပပါတယ္။ ကာမသုခလႅိကာ ႏုေယာေဂါ ေခၚ အေပ်ာ္အပါး လြန္ကဲစြာ လိုက္စားျခင္း အပါအ၀င္ ကာမဂုဏ္အာရံုမွာ အလြန္အက်ဴး ခံစားျခင္းႏွင့္ အတၱကိလမထာ ႏုေယာေဂါေခၚ
မိမိခႏၶာကိုယ္ကုိ ညွင္းဆဲၿပီး က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္း ဆိုတဲ့ အယုတ္တရား ႏွစ္ပါးဟာ သတၱ၀ါေတြအတြက္ ဘာအက်ိဳးေက်းဇူးမွ မရွိဘဲ ဒုကၡဆင္းရဲတြင္းကိုသာ ေရာက္ေစတတ္တဲ့ အစြန္းေရာက္တဲ့
တရားႏွစ္ပါး ျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားက ဓမၼစၾကၤာတရားမွာ ပထမဦးစြာ ေဟာပါတယ္။
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက
ဒီလို အစြန္းႏွစ္ဘက္က လြတ္ေအာင္ ေရွာင္လို႔ ရႏိုင္ေသာ တရားျဖစ္တဲ့ မစၩိမပဋိပဋာေခၚ
အျမတ္တရား (သို႔) အလည္အလတ္က်င့္စဥ္တရား ဆိုတာလည္း အမွန္တကယ္ပင္ ရွိၿပီး
ဒီအလည္အလတ္က်င့္စဥ္ကသာလွ်င္ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသာ တရားျဖစ္ေၾကာင္း
ေဟာပါတယ္။ အလယ္အလတ္ တရားဆိုတာေတြကေတာ့ သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ကန္ေသာ အျမင္)
သမၼာသကၤေပၸါ (မွန္ေသာ အၾကံအစည္) သမၼာ၀ါစာ (မွန္ေသာေျပာဆိုမႈ)၊
သမၼာကမၼေႏၱာ (မွန္ကန္ေသာ ျပဳက်င့္မႈ)၊
သမၼာအာဇီေ၀ါ (မွန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ)၊ သမၼာ၀ါယာေမာ (မွန္ေသာ အားထုတ္မႈ)၊
သမၼာသတိ (မွန္ေသာ သတိ)၊ သမၼာသမာဓိ (မွန္ေသာ စူးစိုက္မႈ) လို႔ေခၚတဲ့
မဂၢင္ရွစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက သစၥာေလးပါးတရားမွာ တပါးစီရဲ့ အေျခခံအခ်က္ေတြကို ဆက္ေဟာပါတယ္။
သစၥာေလးပါး
(၁) ဒုကၡသစၥာ။
။သတၱ၀ါေတြ အားလံုးဟာ အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ အယုတ္တရား ႏွစ္ပါးေၾကာင့္
ဒုကၡသံသရာနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ ပဋိသေႏၶေနရျခင္း၊ အိုျခင္း၊ နာျခင္း
ေသျခင္းမကင္းတဲ့ ဘ၀၊ ခ်စ္သူနဲ႔ ေကြကြင္းရျခင္း မခ်စ္မႏွစ္သက္သူနဲ႔ ေပါင္းဖက္ရျခင္းေတြဟာ ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡသစၥာအမွန္
ျဖစ္ပါတယ္။
(၂) သမုဒယသစၥာ။
။ ကာမဂံုအာရံုေတြကို ႏွစ္သက္တပ္မက္ျခင္း၊ ဘ၀ကို လိုခ်င္တပ္မက္ျခင္း၊ စြဲလန္းျခင္း သံေယာစဥ္
အေႏွာင္အဖြဲ႔မွန္သမွ်ဟာ သတၱ၀ါေတြမွာ ရွိတဲ့ သမုဒယေတြ ျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ဟာ ဒုကၡကို
ျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းျဖစ္တဲ့ သမုဒယ သစၥာအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။
(၃) နိေရာဓသစၥာ။ ။အရိယသူေတာ္စင္အက်င့္ကို က်င့္သူေတြအတြက္ ဒုကၡခပ္သိမ္းခ်ဳပ္ၿငိမ္းရာ၊ သမုဒယဆိုတဲ့ လိုခ်င္တပ္မက္မႈ တဏွာကုန္ဆံုးရာ ေနရာနိဗၺာန္ဆိုတာ အမွန္ရွိပါတယ္။ နိဗၺာန္ဆိုတာ ၿငိမ္းေအးျခင္း နိေရာဓသစၥာအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။
(၄)မဂၢသစၥာ။
။ ဒုကၡအေပါင္းက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သမုဒယကို
အဆံုးသတ္သည့္ေနရာ နိဗၺာန္ကို သြားတဲ့ နည္းလမ္းလည္း အမွန္ရွိပါတယ္။ အေပၚမွာ ေဖၚျပခဲ့တဲ့ မစၩိမပဋိပဋာေခၚ သမၼာဒိ႒ိ (မွန္ကန္ေသာ အျမင္)
သမၼာသကၤေပၸါ (မွန္ေသာ အၾကံအစည္) သမၼာ၀ါစာ (မွန္ေသာေျပာဆိုမႈ)၊
သမၼာကမၼေႏၱာ (မွန္ေသာ ျပဳက်င့္မႈ)၊
သမၼာအာဇီေ၀ါ (မွန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ)၊ သမၼာ၀ါယာေမာ (မွန္ေသာ အားထုတ္မႈ)၊
သမၼာသတိ (မွန္ေသာ သတိ)၊ သမၼာသမာဓိ (မွန္ေသာ စူးစိုက္မႈ) ဒီရွစ္ပါးလမ္းစဥ္က ဒုကၡကလြတ္ေျမာက္ရာ နည္းလမ္း
မဂၢသစၥာအမွန္ ျဖစ္ပါတယ္။
သစၥာေလးပါးက ဘာေတြလဲဆိုတာကို ေဟာၿပီးတဲ့ေနာက္ သစၥာေလးပါးမွာ တပါးစီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္ေပၚတဲ့ ညာဏ္သံုးပါးစီကို ေရွးယခင္က ဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ့ဖူးေသာ အရိယသစၥာတရားတို႔ကို အခုသိရၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၿပီး အက်ယ္ထပ္ေဟာပါတယ္။ သစၥာညာဏ္ေခၚ သစၥာေလးပါးရဲ့ သေဘာသဘာ၀ကို အမွန္အတိုင္း ထိုးထြင္းသိျမင္တဲ့ညာဏ္၊ ကိစၥညာဏ္ေခၚ သစၥာေလးပါးကို က်င့္ၾကံအားထုတ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္အကုန္အစင္ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီးတဲ့ညာဏ္၊ ကတညာဏ္ေခၚ သစၥာေလးပါးကို အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ ျပန္လည္ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီးသည့္ဥာဏ္ စတဲ့သစၥာတပါးစီရဲ့ ညာဏ္သံုးခုစီကို ပညာမ်က္စိ (စကၡံဳ ဥဒပါဒီ)၊ အသိဉာဏ္(ဉာဏံဥဒပါဒိ) ၊ 'ပညာဉာဏ္ (ပညာဥဒပါဒိ)၊ ထုိးထြင္းဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' (၀ိဇၨာဥဒပါဒိ)၊
အလင္းေရာင္ (အာေလာကာ ဥဒပါဒိ) စသည့္တို႔ျဖင့္ အထင္အရွား ျဖစ္ေပၚၿပီး သိခဲ့ရေၾကာင္း ေဟာၾကားပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားဟာ သစၥာေလးပါးတရားကို မသိခင္က သူ႔ကိုယ္သူ သဗၸညဳတ ဥာဏ္ေတာ္ရွင္အျဖစ္ ဘယ္ေတာ့မွမေျပာခဲ့ေၾကာင္း အေပၚမွာ ေျပာထားတဲ့ သစၥေလးပါးကို ဟုတ္တိုင္းမွန္ရာကို သိၿပီး၊ အားထုတ္ၿပီး ပိုင္ျခားထင္ထင္ သံုးသပ္ႏိုင္ၿပီးမွသာ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း
ထုတ္ေဖၚေျပာခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးကို ေျပာျပပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားအက်မွာေတ့ာ ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးပါးဟာ သစၥာေလးပါးတရားကို အလြန္ပဲ
ႏွစ္သက္သေဘာက်ၿပီး ရဟန္းတပါးျဖစ္တဲ့ အရွင္ေကာ႑ညဟာ ဓမၼစၾကၤာတရားအဆံုးမွာ
ခ်က္ခ်င္း ေသာတာပန္တည္သြားၿပီး အရိယာ ဘ၀ကို ေရာက္သြားလု႔ိ ၾသကာသ ဘုရားရွိခိုးမွာ ဆိုေနတဲ့
အပယ္ေလးပါးကို သြားတဲ့တံခါးကို ပိတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္။ (ဓမၼစၾကၤာထဲမွာ
မပါေပမဲ့ က်န္တဲ့ ရဟန္းေတြကေတာ့ ေနာက္ေန႔ အနတၱလကၡဏာသုတ္ကို ေဟာတဲ့အခ်ိန္
ေသာတာပန္တည္တယ္လို႔ သိရပါတယ္)။ ဓမၼစၾကၤာတရားအၿပီးမွာ အရွင္ေကာ႑ည ေသာတာပန္တည္သြားတာနဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ေကာတ႑ညတရား သိသြားၿပီ အပယ္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး၊
ေကာတ႑ညအတြက္ အပယ္တံခါးပိတ္သြားပါၿပီလို႔ ဥဒါန္းက်ဴးရင့္ပါတယ္။
ဒါကေတာ့ အရွင္အာနႏၵာ ျပန္ေျပာျပထားတဲ့ ဓမၼစၾကၤာတရား အတိုခ်ဳပ္ျဖစ္ၿပီး ျမတ္စြာဘုရား
၄၅ ၀ါပတ္လံုး ေဟာလာတဲ့ တရားအားလံုးရဲ့ အႏွစ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တာေတြကေတ့
ဘ၀သံသရာက လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရန္အတြက္ သစၥာေလးပါးရဲ့ သေဘာသဘာ၀ေတြကို ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလံုးသံုးပါးနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ သိရွိနားလည္
က်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြသာ ျဖစ္တယ္။
ျမတ္စြာဘုရား
ဓမၼစၾကၤာတရားကို ေဟာေတာ့ ကမာၻေလာကႀကီးတခုလံုးလည္း အလင္းေရာင္ေတြ
ျဖာထြက္လာၿပီး ဘုမၼစိုးနတ္ေတြကစၿပီး လူ႔ျပည္မွာ ဘုရားပြင့္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို စတင္ဟစ္ေၾကြးၿပီး ေကာင္းခ်ီၾသဘာေပးၾကရာကေန နတ္ေတြျဗဟၼာေတြ အဆင့္အဆင့္ၾကားၾကၿပီး စတုမာရစ္ကေန နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္လံုးနဲ႔ ျဗဟၼာျပည္အထိ အသီးသီးက လူ႔ျပည္က သားရဲတိရိစာၦန္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားတဲ့ မိဂဒါရံုေတာမွာ ျမတ္စြာဘုရားက သစၥေလးပါးတရားကို ေဟာေတာမူေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေကာင္းခ်ီးၾသဘာ
ေပးၾကေၾကာင္း ဓမၼစၾကၤာသုတ္ထဲမွာ ပါရွိပါတယ္။
ေအာက္မွာဓမၼာစၾကၤာ ပါဠိနဲ႔ ျမန္မာျပန္ကို ကူးယူေဖၚျပထားတာကို ဆက္လက္ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဓမၼစၾကၤာ ပါဠိကို ကၽြန္မနဲ႔အတူ လိုက္ရြတ္ၿပီး ကုသိုလ္ျပဳႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာ ေရာင္၀ါေနသို႔ လင္းေစေသာ္
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂါ၀ုန္ေတာ၌ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေတာ္-
ဓမၼစကၠပၸဝတၱန (ေခၚ) ဓမၼစၾကာသုတ္ပါဠိေတာ္
( ဆ႒သံဂါယနာမူ )
( ဓမၼစၾကာအမႊန္း )
(က) ဘိကၡဴနံ ပဥၥဝဂၢီနံ၊ ဣသိပတန နာမေက။
မိဂဒါေယ ဓမၼဝရံ၊ ယံ တံ နိဗၺာနပါပကံ။
(ခ) သဟမၸတိ နာမေကန၊ မဟာျဗေဟၼန ယာစိေတာ။
စတုသစၥံ ပကာေသေႏၲာ၊ ေလာကနာေထာ အေဒသယိ။
(ဂ) နႏၵိတံ သဗၺေဒေဝဟိ၊ သဗၺသမၸတၱိသာဓကံ။
သဗၺေလာကဟိတတၴာယ၊ ဓမၼစကၠံ ဘဏာမ ေဟ။
၁။ ( နိဒါန္း )
ဧဝံ ေမ သုတံ- ဧကံ သမယံ ဘဂဝါ ဗာရာဏသိယံ ဝိဟရတိ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ။ တၾတ ေခါ ဘဂဝါ ပဥၥဝဂၢိေယ ဘိကၡဴ အာမေႏၲသိ။
၂။ ( မမွီဝဲသင့္ေသာ အဖို႔အစြန္း ၂-ပါး )
ေဒြ ေမ ဘိကၡေဝ အႏၲာ ပဗၺဇိေတန န ေသဝိတဗၺာ။ ကတေမ ေဒြ၊ ေယာ စာယံ ကာေမသု ကာမသုခလႅိကာႏုေယာေဂါ ဟီေနာ ဂေမၼာ ေပါထုဇၨနိေကာ အနရိေယာ အနတၴသံဟိေတာ။ ေယာ စာယံ အတၱကိလမထာႏုေယာေဂါ ဒုေကၡာ အနရိေယာ အနတၴသံဟိေတာ။
၃။ ( မဇၩိမ ပဋိပဒါႏွင့္ ယင္း၏အက်ဳိး )
ဧေတ ေခါ ဘိကၡေဝ ဥေဘာ အေႏၲ အႏုပဂမၼ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ။
ကတမာ စ သာ ဘိကၡေဝ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ၊
အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။
ေသယ်ထိဒံ-
သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။ အယံ ေခါ သာ ဘိကၡေဝ မဇၩိမာ ပဋိပဒါ တထာဂေတန အဘိသမၺဳဒၶါ စကၡဳကရဏီ ဉာဏကရဏီ ဥပသမာယ အဘိညာယ သေမၺာဓာယ နိဗၺာနာယ သံဝတၱတိ။
၄။ ( ဒုကၡသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ၊ ဇာတိပိ ဒုကၡာ၊ ဇရာပိ ဒုကၡာ၊ ဗ်ာဓိပိ ဒုေကၡာ၊ မရဏမၸိ ဒုကၡံ၊ အပၸိေယဟိ သမၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ပိေယဟိ ဝိပၸေယာေဂါ ဒုေကၡာ၊ ယမၸိစၧံ န လဘတိ၊ တမၸိ ဒုကၡံ၊ သံခိေတၱန ပဥၥဳပါဒါနကၡႏၶာ ဒုကၡာ။
၅။ ( သမုဒယသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ၊ ယာယံ တဏွာ ေပါေနာဗၻဝိကာ နႏၵီရာဂသဟဂတာ တၾတတၾတာဘိနႏၵိနီ။ ေသယ်ထိဒံ- ကာမတဏွာ ဘဝတဏွာ ဝိဘဝတဏွာ။
၆။ ( နိေရာဓသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ၊ ေယာ တႆာေယဝ တဏွာယ အေသသဝိရာဂနိေရာေဓာ စာေဂါ ပဋိနိႆေဂၢါ မုတၱိ အနာလေယာ။
၇။ ( မဂၢသစၥာ )
ဣဒံ ေခါ ပန ဘိကၡေဝ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ၊ အယေမဝ အရိေယာ အ႒ဂႋေကာ မေဂၢါ။ ေသယ်ထိဒံ- သမၼာဒိ႒ိ သမၼာသကၤေပၸါ သမၼာဝါစာ သမၼာကမၼေႏၲာ သမၼာအာဇီေဝါ သမၼာဝါယာေမာ သမၼာသတိ သမၼာသမာဓိ။
၈။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥ'' ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၉။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိေညယ်''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၀။ ( ဒုကၡသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡံ အရိယသစၥံ ပရိညာတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၁။ ( သမုဒယသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၂။ ( သမုဒယသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟာတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၃။ ( သမုဒယသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡသမုဒယံ အရိယသစၥံ ပဟီန''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၄။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၅။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကာတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၆။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓံ အရိယသစၥံ သစၧိကတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၇။ ( မဂၢသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
''ဣဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၈။ ( မဂၢသစၥာ၌ ကိစၥဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာေဝတဗၺ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၁၉။ ( မဂၢသစၥာ၌ ကတဉာဏ္ )
''တံ ေခါ ပနိဒံ ဒုကၡနိေရာဓဂါမိနီ ပဋိပဒါ အရိယသစၥံ ဘာဝိတ''ႏၲိ ေမ ဘိကၡေဝ ပုေဗၺ အနႏုႆုေတသု ဓေမၼသု စကၡံဳ ဥဒပါဒိ၊ ဉာဏံ ဥဒပါဒိ၊ ပညာ ဥဒပါဒိ၊ ဝိဇၨာ ဥဒပါဒိ၊ အာေလာေကာ ဥဒပါဒိ။
၂၀။ ( ဘုရားအျဖစ္ ဝန္မခံေတာ္မူခဲ့ေသးပံု )
ယာဝကီဝဥၥ ေမ ဘိကၡေဝ ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ န သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ။
ေနဝ တာဝါဟံ ဘိကၡေဝ သေဒဝေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ ''အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ'' တိ ပစၥညာသႎ။
၂၁။ ( ဘုရားအျဖစ္ ဝန္ခံေတာ္မူပံု )
ယေတာ စ ေခါ ေမ ဘိကၡေဝ ဣေမသု စတူသု အရိယသေစၥသု ဧဝံ တိပရိဝ႗ံ ဒြါဒသာကာရံ ယထာဘူတံ ဉာဏဒႆနံ သုဝိသုဒၶံ အေဟာသိ။
အထာဟံ ဘိကၡေဝ သေဒဝေက ေလာေက သမာရေက သျဗဟၼေက သႆမဏျဗာဟၼဏိယာ ပဇာယ သေဒဝမႏုႆာယ ''အႏုတၱရံ သမၼာသေမၺာဓႎ အဘိသမၺဳေဒၶါ'' တိ ပစၥညာသႎ။
၂၂။ ( ပစၥေဝကၡဏာဉာဏ္ျဖင့္ သိျမင္ပံု )
ဉာဏဥၥ ပန ေမ ဒႆနံ ဥဒပါဒိ၊ အကုပၸါ ေမ ဝိမုတၱိ၊ အယမႏၲိမာ ဇာတိ၊ နတၴိ ဒါနိ ပုနဗၻေဝါတိ။
၂၃။ ( ပဥၥဝဂၢီတို႔ႏွစ္သက္ၾကပံု )
ဣဒမေဝါစ ဘဂဝါ၊ အတၱမနာ ပဥၥဝဂၢိယာ ဘိကၡဴ ဘဂဝေတာ ဘာသိတံ အဘိနႏၵဳႏၲိ။
၂၄။ ( အရွင္ေကာ႑ည တရားထူးရပံု )
ဣမသၼႎ စ ပန ေဝယ်ာကရဏသၼႎ ဘညမာေန အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ဝိရဇံ ဝီတမလံ ဓမၼစကၡဳံ ဥဒပါဒိ ''ယံကိဥၥိ သမုဒယဓမၼံ၊ သဗၺံ တံ နိေရာဓဓမၼ''ႏၲိ။
၂၅။ ( နတ္ျဗဟၼာတို႔ ေကာင္းခ်ီးေပးပံု )
(အသံဖိုင္မွာေတာ့ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္က ေကာင္းခ်ီးေပးပံုကို တထပ္စီအတြက္ ထပ္ခါထပ္ခါ မဆုိေတာ့ဘဲ တခါပဲဆိုၿပီး အတိုခ်ဳပ္ထာပါတယ္။)
ပဝတၱိေတ စ ပန ဘဂဝတာ ဓမၼစေကၠ ဘုမၼာ ေဒဝါ သဒၵ မႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
ဘုမၼာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ စာတုမဟာရာဇိကာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
စာတုမဟာရာဇိကာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ တာဝတႎသာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
တာဝတႎသာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ယာမာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
ယာမာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ တုသိတာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
တုသိတာနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ နိမၼာနရတီ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
နိမၼာနရတီနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနံ ေဒဝါနံ သဒၵံ သုတြာ ျဗဟၼကာယိကာ ေဒဝါ သဒၵမႏုႆာေဝသံု ''ဧတံ ဘဂဝတာ ဗာရာဏသိယံ ဣသိပတေန မိဂဒါေယ အႏုတၱရံ ဓမၼစကၠံ ပဝတၱိတံ အပၸဋိဝတၱိယံ သမေဏန ဝါ ျဗာဟၼေဏန ဝါ ေဒေဝန ဝါ မာေရန ဝါ ျဗဟၼဳနာ ဝါ ေကနစိ ဝါ ေလာကသၼိ''ႏၲိ။
ဣတိဟ ေတန ခေဏန ေတန လေယန ေတန မုဟုေတၱန ယာဝ ျဗဟၼေလာကာ သေဒၵါ အဗၻဳဂၢစၧိ။
၂၆။ ( ေျမငလ်င္လႈပ္ျခင္း၊ အေရာင္အလင္းျဖစ္ေပၚျခင္း )
အယဥၥ ဒသသဟႆိေလာကဓာတု သံကမၸိ သမၸကမၸိ သမၸေဝဓိ။
အပၸမာေဏာ စ ဥဠာေရာ ၾသဘာေသာ ေလာေက ပါတုရေဟာသိ အတိကၠမၼ ေဒဝါနံ ေဒဝါႏုဘာဝႏၲိ။
၂၇။ ( ျမတ္စြာဘုရား ဥဒါန္းက်ဴးေတာ္မူပံု )
အထ ေခါ ဘဂဝါ ဣမံ ဥဒါနံ ဥဒါေနသိ ''အညာသိ ဝတ ေဘာ ေကာ႑ေညာ၊ အညာသိ ဝတ ေဘာ ေကာ႑ေညာ'' တိ။ ဣတိ ဟိဒံ အာယသၼေတာ ေကာ႑ညႆ ''အညာသိ ေကာ႑ေညာ'' ေတြဝ နာမံ အေဟာသီတိ။
( အရွင္ေကာ႑ည ရဟန္းအျဖစ္ ေလွ်ာက္ေတာင္းပံု )
အထ ေခါ အာယသၼာ အညာသိေကာ႑ေညာ ဒိ႒ဓေမၼာ ပတၱဓေမၼာ ဝိဒိတဓေမၼာ ပရိေယာဂါဠွဓေမၼာ တိဏၰဝိစိကိေစၧာ ဝိဂတကထံကေထာ ေဝသာရဇၨပၸေတၱာ အပရပၸစၥေယာ သတၴဳသာသေန ဘဂဝႏၲံ ဧတဒေဝါစ ''လေဘယ်ာဟံ ဘေႏၲ ဘဂဝေတာ သႏၲိေက ပဗၺဇၨံ၊ လေဘယ်ံ ဥပသမၸဒ''ႏၲိ။
( ဧဟိဘိကၡဳ ရဟန္းျဖစ္ပံု )
''ဧဟိ ဘိကၡဴ'' တိ ဘဂဝါ အေဝါစ ''သြာကၡာေတာ ဓေမၼာ၊ စရ ျဗဟၼစရိယံ သမၼာ ဒုကၡႆ အႏၲကိရိယာယာ'' တိ။ သာဝ တႆ အာယသၼေတာ ဥပသမၸဒါ အေဟာသီတိ။
ဓမၼစကၠပၸဝတၱနသုတၱံ နိ႒ိတံ
ဓမၼစကၠပၸဝတၱနသုတ္ ျမန္မာျပန္
၁။ ( နိဒါန္း )
၂။ ( မမွီဝဲသင့္ေသာ အဖို႔အစြန္း ၂-ပါး )
၃။ ( မဇၩိမ ပဋိပဒါႏွင့္ ယင္း၏အက်ဳိး )
ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္ အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ ကိေလသာ ၿငိမ္းျခင္းငွါ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိျခင္းငွါ သစၥာေလးပါးကုိ သိျခင္းငွါ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းငွါ ျဖစ္ေသာ ထုိအလယ္အလတ္ ျဖစ္ေသာ ျမတ္ေသာ အက်င့္ကား အဘယ္နည္း၊ အဂၤါရွစ္ပါးရွိေသာ ဤအရိယမဂ္ပင္တည္း။ ဤသည္ကား အဘယ္နည္း -
မွန္ကန္ေသာအျမင္ 'သမၼာဒိ႒ိ'၊ မွန္ကန္ေသာ ၾကံစည္မႈ 'သမၼာသကၤပၸ'၊ မွန္ကန္ေသာ စကား'သမၼာဝါစာ'၊ မွန္ကန္ေသာအလုပ္ 'သမၼာကမၼႏၲ'၊ မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးမႈ 'သမၼာအာဇီဝ'၊ မွန္ကန္ေသာ အားထုတ္မႈ 'သမၼာဝါယာမ'၊ မွန္ကန္ေသာ ေအာက္ေမ့မႈ 'သမၼာသတိ'၊ မွန္ကန္ေသာ တည္ၾကည္မႈ 'သမၼာသမာဓိ' တို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ အထူးသျဖင့္ သိေတာ္မူအပ္ေသာ ပညာမ်က္စိကုိ ျပဳတတ္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ကုိ ျပဳတတ္ေသာ အလယ္အလတ္ျဖစ္ေသာ ဤျမတ္ေသာ အက်င့္သည္ ကိေလသာ ၿငိမ္းရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ ထူးေသာ ဉာဏ္ျဖင့္ သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ (သစၥာေလးပါးကုိ) သိရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ အလို႔ငွါ ျဖစ္၏။ ရဟန္းတို႔ ဤသည္ကား
၅။ ( သမုဒယသစၥာ )
၇။ ( မဂၢသစၥာ )
ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရား မျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (ဒုကၡသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွား ျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရား မည္၏''ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (သမုဒယသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ'သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။
၁၄။ ( နိေရာဓသစၥာ၌ သစၥဉာဏ္ )
ရဟန္းတို႔ ''ဤတရားသည္ ဆင္းရဲခ်ဳပ္ရာ (နိဗၺာန္) သို႔ ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ျဖစ္ေသာ အရိယာတို႔၏ အမွန္တရားမည္၏'' ဟု (ဘုရားမျဖစ္မီ) ေရွးက မၾကားဖူးကုန္ေသာ (မဂၢသစၥာ) တရားတို႔၌ ငါဘုရားအား ပညာမ်က္စိသည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အသိဉာဏ္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ ဉာဏ္ 'ပညာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ ထုိးထြင္း၍ သိေသာ ဉာဏ္ 'ဝိဇၨာ' သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏၊ အလင္းေရာင္သည္ ထင္ရွားျဖစ္၏။
ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္ မစင္ၾကယ္ ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏမင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္မခံခဲ့ေခ်။
ရဟန္းတို႔ ''ဤအရိယာတို႔၏ အမွန္တရားေလးပါးတို႔၌ ဤသို႔ သံုးပါးေသာ အျပန္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ အျခင္းအရာရွိေသာ မွန္ကန္ေသာ ဉာဏ္အျမင္သည္ စင္ၾကယ္လာေသာ အခါ၌သာလွ်င္ ငါသည္ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာႏွင့္တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္တကြေသာ လူ႕ေလာက၌ အတုမရွိေသာ အလံုးစံုေသာ တရားတို႔ကုိ ကုိယ္တုိင္မွန္စြာ သိေသာ (အရဟတၱမဂ္) ဉာဏ္ကုိ သိၿပီဟု ဝန္ခံခဲ့၏၊
ဤဂါထာမဖက္ သက္သက္ေသာ ေဒသနာေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ အသွ်င္ေကာ႑ညအား ''ျဖစ္ျခင္း သေဘာရွိေသာ တရားအလံုးစံုသည္ ခ်ဳပ္ျခင္း သေဘာရွိ၏'' ဟု (ကိေလသာ) ျမဴ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ တရားမ်က္စိ 'ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္' သည္ ျဖစ္ေပၚလာ၏။
ဤသို႔ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူသည္ရွိေသာ္ ''ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ဘုမၼစုိးနတ္တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။ ဘုမၼစုိးနတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏျဗာဟၼဏ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔သည္ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔၏ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ ၾကား၍ တာဝတႎသာနတ္တို႔သည္။ပ။ ယာမာနတ္တို႔သည္။ပ။ တုသိတာနတ္တို႔သည္။ပ။ နိမၼာနရတီနတ္တို႔သည္။ပ။ ပရနိမၼိတဝသဝတၱီနတ္တို႔သည္။ပ။ ''ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဗာရာဏသီျပည္ ဣသိပတန မိဂဒါဝုန္ေတာဝယ္ ေလာက၌ သမဏ ျဗာဟၼဏ နတ္မာရ္နတ္ ျဗဟၼာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မေဟာႏုိင္ေသာ အတုမရွိေသာ ဤဓမၼစၾကာတရားေတာ္ကုိ ေဟာေတာ္မူ၏'' ဟု ျဗဟၼာတို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးေပးသံကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကုန္၏။
ထုိအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ''ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား၊ ရဟန္းတို႔ ေကာ႑ညသည္ သစၥာေလးပါးတရားကုိ သိေလၿပီတကား'' ဟု ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူ၏။ ဤဥဒါန္းကုိ က်ဴးရင့္ေတာ္မူေသာေၾကာင့္သာလွ်
1 comments:
Thanks a lot Ma Nae Naing. This is a very useful post not only for me, but also for my kid as I can explain to them. I will also try to read it. Thanks again.
Post a Comment