ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒ (ျမိတ္) က သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ သားသား ေမးထားတဲ့ ေမးခြန္းကို ျပန္ေျဖထားေပးတာကို ျပန္လည္ကူးယူၿပီး တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေျဖေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ ဦးေကာ၀ိဒ (ၿမိတ္) ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘုရားမေဟာခဲ့တဲ့ တရားနဲ႔ ေဟာခဲ့တဲ့တရားကို ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ လက္ခုပ္ထဲက ေျမႀကီးလက္တခုပ္စာနဲ႔ ကမာၻႀကီးတခုလံုးမွာ ရွိတဲ့ ေျမႀကီးေတြလို ပမာဏ ကြာျခားလွပါတယ္ဆိုတာ ဘုရားကိုယ္တိုင္ ဆိုခဲ့တဲ့အေၾကာင္း မေဟာခဲ့တဲ့ တရားေတြအထဲမွာ စၾကၤာ၀ဠာကို ဘယ္ကစတယ္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ဘုရားက ေဟာေနလည္း အက်ိဳးမရွိလို႔ဆိုၿပီး မေဟာခဲ့ဘူးဆိုတာ သူ႔ကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ သားဆိုလိုခ်င္တဲ့ ကမၻာဆိုတာ စၾကၤာ၀ဠာတခုလံုးမွာ ရွိတဲ့ ကမာၻေတြ အားလံုးကို ဆိုလိုတာ ျဖစ္ၿပီး ဒီကမာၻမွာ လူသားနဲ႔ တျခားတိရိစာၦန္ေတြရွိသလို တျခားကမာၻ တခ်ိဳ႔မွာလည္း တျခားၿဂိဳလ္သားေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ သူယံုၾကည္ပါတယ္။ တျခားဘာသာေတြမွာ ကမာၻ (သို႔) စၾကၤ၀ဠာကို ဘုရား (God) က ဖန္တီးၿပီး စတယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘုရားကို ဘယ္သူက ဖန္တီးလဲလို႔ သူ႔မွာ ထပ္ေမးစရာ ရွိသလို အခုလည္း ျဗမာၻက စတယ္ဆိုရင္ ျဗမာၻကို ဘယ္ကစတယ္လဲလုိ႔ ထပ္ေမးစရာ ရွိလာျပန္ေတာ့ အဲဒါလည္း ယံုၾကည္မႈနဲ႔ပဲ ဆိုင္ေနပါတယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ ေျဖထားတဲ့ အေျဖထဲမွာ သိပၸံနည္းအရ ၾကည့္ရင္ ကြာဟေနတာေတြလည္း ရွိေတာ့ ဘာသာတရားဆိုတာ ယုတၱိတခုတည္းနဲ႔ လက္ခံလို႔မရပဲ ယံုၾကည္မႈ (မ်က္ကန္းယံုၾကည္မႈကို မဆိုလို) လည္း ပါမွရတယ္ဆိုတာ လံုး၀ ေသခ်ာေနပါတယ္။
အေမး။ ။ What does Buddhism believe how the world was made?ဗုဒၶဘာသာမွာ ကမာၻကို ဘယ္ကစတာလဲလို႔ ယံုၾကည္ပါသလဲဘုရား။ေမာင္တိုးနႏၵSydney, Australia
အေျဖ။ ။ တစ္ျခားျခားေသာ ဘာသာမ်ားက ကမၻာႀကီးကို ထာ၀ရဘုရားက ဖန္ဆင္းတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကေတာ့ ကမၻာႀကီးကို ဘယ္သူမွ ဖန္ဆင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သဘာ၀တရားက ျဖစ္လာတာပါ လို႔ ေျပာရပါ့မယ္။ လူသားမ်ားဟာ ဘယ္က စတင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မျမင္နုိင္သလုိ ကမၻာႀကီးဟာ ဘယ္ကစျဖစ္တာလဲဆိုတဲ့ အေမးအတြက္ အေျဖမရွိပါဘူး၊ ၾကက္ဥအစရွာမရသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားက ကမၻာႀကီး ျဖစ္ေပၚလာပံုကိုေတာ့ မိန္႔ေတာ္မူထားတာရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။ေမွာင္မိုက္မဲမဲ ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးအတြင္း တစ္ေနရာမွာ ကမၻာစတင္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေရွးဦးစြာ ကမၻာျပဳမိုးလို႔ေခၚတဲ့ မိုးဖြဲေလးမ်ားက် လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာအစ မိုးဖြဲက လို႔ ေျပာရမလိုလိုပင္။ ထုိမိုးဖြဲေလးမ်ားဟာ တစ တစႏွင့္ ၾကာရိုးေလာက္ ႀကီးလာပါတယ္၊ ၾကာလာေတာ့ ၀ါးလံုးေလာက္ ႀကီးလာပါတယ္၊ ၀ါးလံုးေလာက္ကေန၊ က်ည္ေပြ႕ေလာက္ႀကီးလာပါတယ္၊ က်ည္ေပြ႕မွတဆင့္ ထန္းပင္လံုးေလာက္ မိုးေရအယဥ္ႀကီးၿပီး အဆက္မျပတ္ရြာသြန္းတဲ့အခါ ယခင္က ကမၻာမီးေလာင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ေရမ်ားျပည့္လာပါတယ္။ထိုေရမ်ားကို ေအာက္သို႔ မဆင္းသြားရေလေအာင္ “အဇဋာကာသ” လို႔ ေအာက္ဖက္ေကာင္းကင္မွ ေလအဟုန္ထၿပီး အထက္သုိ႔ပင့္တိုက္တင္ထားသလို၊ ေရအယဥ္မ်ား နံေဘးသုိ႔ မထြက္ေအာင္ ေလမ်ား ပတ္လည္တုိက္ၿပီး တားဆီးေပးထားတယ္။ ေရအယဥ္မ်ား ဟာ ေလေၾကာင့္ ေအာက္သုိ႔လည္းမက် နံေဘးကိုလည္း မထြက္ဘဲ ပဒုမၼာၾကာရြက္ေပၚက ေရေပါက္မ်ားလို တလံုးတခဲတည္း တည္ေနပါေတာ့ တယ္။ကာလၾကာတဲ့အခါ ကမၻာျဖစ္မဲ့ ေရအယဥ္လံုးႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္သုိ႔ ေလွ်ာခ် ခန္းေျခာက္လာၿပီး ယခင္က ကမၻာေျမႀကီး တည္ရာအရပ္ကို ေရာက္တဲ့အခါ အလြန္အားႀကီးတဲ့ ေလအဟုန္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဥပမာ- မတ္ခြက္ကို ဖင္ေအာက္မွာ အေပါက္ေဖါက္ထားၿပီး မတ္ခြက္ထိပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္ရင္ ေလကခ်ဴပ္ထားတဲ့အတြက္ ေရေအာက္ကို မဆင္းေတာ့ပါဘူး။ ထို႔အတူ ေလအဟုန္က ေရအယဥ္ေတြကို ခ်ဴပ္ထားတဲ့အတြက္ ေရအယဥ္မ်ား ေအာက္သို႔ မေလွ်ာက်ဘဲ ေရျပင္ႀကီး ရပ္တည္ေနပါတယ္။ဒီလို ေရျပင္ႀကီး ရပ္တည္ေနလာရာက ကာလၾကာတဲ့အခါ ထုိေရအယဥ္မ်ားဟာ ရသပထ၀ီ လို႔ေခၚတဲ့ ေျမအဆီအျဖစ္သို႔ ေျပာင္ လြဲလာပါေတာ့တယ္။ (ေရမ်ားအနည္ထိုင္လို႔ၾကာရင္ ႏြံျဖစ္သလို) ထိုရသပထ၀ီ ေျမအဆီမ်ားဟာ ႏို႔ရည္အထက္၌ တက္ေနတဲ့ မလိႈင္မ်ားလို ႀကိဳင္ေမြး ခ်ဳိဆိမ့္ေသာ အနံ႕အရသာ ရွိတယ္။ဒီလို ကမၻာသစ္တည္ေထာင္မိေသာ္လည္း လ ေန ေနကၡတ္တို႔ မစံုေသးပါဘူး။ လ ေန ေနကၡတ္ျပည့္စံုမွ ကမၻာတည္တာျပည့္စံုတယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရသပထ၀ီ ေျမအဆီမ်ားတည္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ယခင္ကမၻာပ်က္တုန္းက မပါတဲ့ ျဗဟၼာ့ဘံုမွ ျဗဟၼာမ်ားဟာ ကံအရွိန္ကုန္လုိ႔ ျဖစ္ေစ၊ သက္တမ္းေစ့လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ စုေတၾကကာ ေအာက္ဘံုမ်ားသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဴိ႕ဆိုရင္ လူ႔ျပည္မွာ ပဋိသေႏၶ တည္ၾကပါတယ္။ (ဆိုလိုတာက ျဗဟၼျပည္မွ စုေတၿပီး လူ႔ျပည္မွာ လူလာျဖစ္တာပါ) ကမၻာဦးလူသားေတြဟာ ျဗဟၼစိတ္အထံုပါတဲ့အတြက္ ကာမစိတ္ကို အားေပးတဲ့ ဣတၳိဘာ၀၊ပုရိသာဘ၀ရုပ္ မေပၚေသးပါ။ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါတို႔ျဖင့္ ေကာင္းကင္မွာ သြားလာနိုင္ၾကတယ္။ ဘာအစားအစာမွ မစားရဘဲ ပီတိနဲ႔သာ ေနနိုင္ၾကပါတယ္။
ကာလအတန္ၾကာတဲ့အခါ လူတစ္ေယာက္ လက္ေဆာ့ၿပီး ေျမဆီလႊာကို “ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ” ဆိုၿပီး လက္နဲ႔တို႔ကာ စားၾကည့္ေတာ့ အရသာရွိလွတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ ေကာင္းမွန္းသိ သာအိတစိုစို” ဆိုတဲ့အတုိင္း ထပ္ကာထပ္ကာ လ်က္စားပါေတာ့တယ္။ အတုျမင္အတတ္သင္ ဆိုသလို တစ္ျခားသူမ်ားကလည္း လိုက္ၿပီး လ်က္ၾကည့္ၾကရာ ေနာက္ေတာ့ အဆုပ္ေလးလုပ္ၿပီး ထမင္းလို စားလာၾက ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရသာေပၚတတ္မက္တဲ့ ရသတဏွာ ျဖစ္လာကာ ကိုယ္ေရာင္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အေမွာင္ႀကီး က်ေရာက္လာေတာ့ တယ္။ကမၻာဦးလူအမ်ားဟာ အေမွာင္ႀကီးထဲ ေနရတာ အလြန္ေၾကာက္ၾကတဲ့အတြက္ ရဲ႕ရင့္ေစနိုင္ရန္ ကံအားေလ်ာ္စြာ အေရွ႕ေလာကဓာတ္မွ ယူဇနာအားျဖင့္ (၅၀)မိုင္အားျဖင့္ (၄၀၀)ခန္႔ အခ်င္းရွိတဲ့ အေရာင္၀န္းႀကီးတစ္ခု ထြန္းေတာက္လာပါတယ္။ ထိုအေရာင္ ၀န္းႀကီးဟာ ကမၻာ့လူမ်ားကို ရဲရင့္ေစတတ္တဲ့အတြက္ ‘ေန’ လို႔ေခၚတြင္ပါတယ္။ သူရံ ဇေနတိ သူရိယံ = အရဲဓါတ္ကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့အတြက္ သူရိယ (ေန)လို႔ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္။ ေန၀န္းႀကီးေပ်ာက္သြားတဲ့ေနာက္ ညဥ္႕အခါသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လူေတြက “ အရင္ေရာင္၀န္းႀကီးႏွင့္တူတဲ့ အေရာင္တစ္ခု ထပ္ထြက္ရင္ေကာင္းမွာပဲ” လို႔ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚၾကျပန္တယ္။ အလိုဆႏၵအတုိင္း ၄၉ ယူဇနာ၊ ၃၉၂ မိုင္ခန္႔ ရွိတဲ့ အေရာင္၀န္းတမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကမၻာဦးလူသားမ်ား ဆႏၵအတုိင္းျဖစ္ေပၚလာတဲ့အတြက္ ကာလၾကာတဲ့အခါ ဆႏၵမွ စႏၵ ျဖစ္လာပါ တယ္။ ေနနဲ႔လတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခါ အျခား နကၡတ္မ်ားလည္း ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ကမၻာႀကီး ျဖစ္ေပၚလာပံုပါပဲ။(သၿဂိလ္ဘာသာဋီကာ၊ ႏွာ -၃၂၃၊၃၂၄)
(ကၽြန္မတို႔ ရပ္ကြက္မွာ ေကာင္စီက လမ္းျပင္တာေတြ လုပ္ေနေတာ့ မေတာ္တဆ ဖုန္းလိုင္း သြားထိၿပီး ျပတ္သြားတယ္။ ဖုန္းလိုင္းျပတ္တာနဲ႔ အင္တာနက္ပါ ပါသြားလို႔ ေလာေလာဆယ္ အိမ္မွာ ဖုန္းေရာ အင္တာနက္ပါ မရျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ကို ေက်ာင္းကေနတင္လိုက္တာ ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းက ကြန္ျပဴတာမွာ ျမန္မာစာ မရွိတဲ့အတြက္ ကၽြန္မဘေလာ့ဂ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြကို ကၽြန္မေလာေလာဆယ္ ဖတ္လို႔မရပါဘူး။ ဒီပို႔စ္ကို အင္တာနက္ မျပတ္ခင္က သားသားအတြက္ ကူးၿပီး Microsoft Word ထဲမွာ ထည့္ထားေပးခဲ့လုိ႔ အခုလို ျပန္ကူးလို႔ရတာ ျဖစ္တယ္။ ဘေလာ့မွာ သိမ္းထားခ်င္တဲ့အတြက္ေရာ ကၽြန္မ မအားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ဂ္ကို လာလည္သူမ်ားအတြက္ ဖတ္စရာ ရွိေနေစရန္အတြက္ပါ ဒီပို႔စ္ကို တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ အိမ္ရွင္မရွိခင္ ေရာက္လာၾကသူအားလံုး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို သဘာထားၾကေစလိုပါတယ္။)
လာလည္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး က်န္းမာရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
အေျဖ။ ။ တစ္ျခားျခားေသာ ဘာသာမ်ားက ကမၻာႀကီးကို ထာ၀ရဘုရားက ဖန္ဆင္းတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကေတာ့ ကမၻာႀကီးကို ဘယ္သူမွ ဖန္ဆင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ သဘာ၀တရားက ျဖစ္လာတာပါ လို႔ ေျပာရပါ့မယ္။ လူသားမ်ားဟာ ဘယ္က စတင္ျဖစ္တယ္ဆိုတာ မျမင္နုိင္သလုိ ကမၻာႀကီးဟာ ဘယ္ကစျဖစ္တာလဲဆိုတဲ့ အေမးအတြက္ အေျဖမရွိပါဘူး၊ ၾကက္ဥအစရွာမရသလိုပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ျမတ္စြာဘုရားက ကမၻာႀကီး ျဖစ္ေပၚလာပံုကိုေတာ့ မိန္႔ေတာ္မူထားတာရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ ေျပာေပးပါ့မယ္။ေမွာင္မိုက္မဲမဲ ဟင္းလင္းျပင္ႀကီးအတြင္း တစ္ေနရာမွာ ကမၻာစတင္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ ေရွးဦးစြာ ကမၻာျပဳမိုးလို႔ေခၚတဲ့ မိုးဖြဲေလးမ်ားက် လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကမၻာအစ မိုးဖြဲက လို႔ ေျပာရမလိုလိုပင္။ ထုိမိုးဖြဲေလးမ်ားဟာ တစ တစႏွင့္ ၾကာရိုးေလာက္ ႀကီးလာပါတယ္၊ ၾကာလာေတာ့ ၀ါးလံုးေလာက္ ႀကီးလာပါတယ္၊ ၀ါးလံုးေလာက္ကေန၊ က်ည္ေပြ႕ေလာက္ႀကီးလာပါတယ္၊ က်ည္ေပြ႕မွတဆင့္ ထန္းပင္လံုးေလာက္ မိုးေရအယဥ္ႀကီးၿပီး အဆက္မျပတ္ရြာသြန္းတဲ့အခါ ယခင္က ကမၻာမီးေလာင္ခဲ့တဲ့ေနရာမွာ ေရမ်ားျပည့္လာပါတယ္။ထိုေရမ်ားကို ေအာက္သို႔ မဆင္းသြားရေလေအာင္ “အဇဋာကာသ” လို႔ ေအာက္ဖက္ေကာင္းကင္မွ ေလအဟုန္ထၿပီး အထက္သုိ႔ပင့္တိုက္တင္ထားသလို၊ ေရအယဥ္မ်ား နံေဘးသုိ႔ မထြက္ေအာင္ ေလမ်ား ပတ္လည္တုိက္ၿပီး တားဆီးေပးထားတယ္။ ေရအယဥ္မ်ား ဟာ ေလေၾကာင့္ ေအာက္သုိ႔လည္းမက် နံေဘးကိုလည္း မထြက္ဘဲ ပဒုမၼာၾကာရြက္ေပၚက ေရေပါက္မ်ားလို တလံုးတခဲတည္း တည္ေနပါေတာ့ တယ္။ကာလၾကာတဲ့အခါ ကမၻာျဖစ္မဲ့ ေရအယဥ္လံုးႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္သုိ႔ ေလွ်ာခ် ခန္းေျခာက္လာၿပီး ယခင္က ကမၻာေျမႀကီး တည္ရာအရပ္ကို ေရာက္တဲ့အခါ အလြန္အားႀကီးတဲ့ ေလအဟုန္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဥပမာ- မတ္ခြက္ကို ဖင္ေအာက္မွာ အေပါက္ေဖါက္ထားၿပီး မတ္ခြက္ထိပ္ကို ပိတ္ထားလိုက္ရင္ ေလကခ်ဴပ္ထားတဲ့အတြက္ ေရေအာက္ကို မဆင္းေတာ့ပါဘူး။ ထို႔အတူ ေလအဟုန္က ေရအယဥ္ေတြကို ခ်ဴပ္ထားတဲ့အတြက္ ေရအယဥ္မ်ား ေအာက္သို႔ မေလွ်ာက်ဘဲ ေရျပင္ႀကီး ရပ္တည္ေနပါတယ္။ဒီလို ေရျပင္ႀကီး ရပ္တည္ေနလာရာက ကာလၾကာတဲ့အခါ ထုိေရအယဥ္မ်ားဟာ ရသပထ၀ီ လို႔ေခၚတဲ့ ေျမအဆီအျဖစ္သို႔ ေျပာင္ လြဲလာပါေတာ့တယ္။ (ေရမ်ားအနည္ထိုင္လို႔ၾကာရင္ ႏြံျဖစ္သလို) ထိုရသပထ၀ီ ေျမအဆီမ်ားဟာ ႏို႔ရည္အထက္၌ တက္ေနတဲ့ မလိႈင္မ်ားလို ႀကိဳင္ေမြး ခ်ဳိဆိမ့္ေသာ အနံ႕အရသာ ရွိတယ္။ဒီလို ကမၻာသစ္တည္ေထာင္မိေသာ္လည္း လ ေန ေနကၡတ္တို႔ မစံုေသးပါဘူး။ လ ေန ေနကၡတ္ျပည့္စံုမွ ကမၻာတည္တာျပည့္စံုတယ္ လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ရသပထ၀ီ ေျမအဆီမ်ားတည္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ယခင္ကမၻာပ်က္တုန္းက မပါတဲ့ ျဗဟၼာ့ဘံုမွ ျဗဟၼာမ်ားဟာ ကံအရွိန္ကုန္လုိ႔ ျဖစ္ေစ၊ သက္တမ္းေစ့လို႔ပဲျဖစ္ေစ၊ စုေတၾကကာ ေအာက္ဘံုမ်ားသို႔ ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ခ်ဴိ႕ဆိုရင္ လူ႔ျပည္မွာ ပဋိသေႏၶ တည္ၾကပါတယ္။ (ဆိုလိုတာက ျဗဟၼျပည္မွ စုေတၿပီး လူ႔ျပည္မွာ လူလာျဖစ္တာပါ) ကမၻာဦးလူသားေတြဟာ ျဗဟၼစိတ္အထံုပါတဲ့အတြက္ ကာမစိတ္ကို အားေပးတဲ့ ဣတၳိဘာ၀၊ပုရိသာဘ၀ရုပ္ မေပၚေသးပါ။ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါတို႔ျဖင့္ ေကာင္းကင္မွာ သြားလာနိုင္ၾကတယ္။ ဘာအစားအစာမွ မစားရဘဲ ပီတိနဲ႔သာ ေနနိုင္ၾကပါတယ္။
ကာလအတန္ၾကာတဲ့အခါ လူတစ္ေယာက္ လက္ေဆာ့ၿပီး ေျမဆီလႊာကို “ဘယ္လိုမ်ားေနမလဲ” ဆိုၿပီး လက္နဲ႔တို႔ကာ စားၾကည့္ေတာ့ အရသာရွိလွတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ “ ေကာင္းမွန္းသိ သာအိတစိုစို” ဆိုတဲ့အတုိင္း ထပ္ကာထပ္ကာ လ်က္စားပါေတာ့တယ္။ အတုျမင္အတတ္သင္ ဆိုသလို တစ္ျခားသူမ်ားကလည္း လိုက္ၿပီး လ်က္ၾကည့္ၾကရာ ေနာက္ေတာ့ အဆုပ္ေလးလုပ္ၿပီး ထမင္းလို စားလာၾက ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အရသာေပၚတတ္မက္တဲ့ ရသတဏွာ ျဖစ္လာကာ ကိုယ္ေရာင္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ၿပီး အေမွာင္ႀကီး က်ေရာက္လာေတာ့ တယ္။ကမၻာဦးလူအမ်ားဟာ အေမွာင္ႀကီးထဲ ေနရတာ အလြန္ေၾကာက္ၾကတဲ့အတြက္ ရဲ႕ရင့္ေစနိုင္ရန္ ကံအားေလ်ာ္စြာ အေရွ႕ေလာကဓာတ္မွ ယူဇနာအားျဖင့္ (၅၀)မိုင္အားျဖင့္ (၄၀၀)ခန္႔ အခ်င္းရွိတဲ့ အေရာင္၀န္းႀကီးတစ္ခု ထြန္းေတာက္လာပါတယ္။ ထိုအေရာင္ ၀န္းႀကီးဟာ ကမၻာ့လူမ်ားကို ရဲရင့္ေစတတ္တဲ့အတြက္ ‘ေန’ လို႔ေခၚတြင္ပါတယ္။ သူရံ ဇေနတိ သူရိယံ = အရဲဓါတ္ကိုျဖစ္ေစတတ္တဲ့အတြက္ သူရိယ (ေန)လို႔ ေခၚတြင္ခဲ့ပါတယ္။ ေန၀န္းႀကီးေပ်ာက္သြားတဲ့ေနာက္ ညဥ္႕အခါသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လူေတြက “ အရင္ေရာင္၀န္းႀကီးႏွင့္တူတဲ့ အေရာင္တစ္ခု ထပ္ထြက္ရင္ေကာင္းမွာပဲ” လို႔ ဆႏၵေတြ ျဖစ္ေပၚၾကျပန္တယ္။ အလိုဆႏၵအတုိင္း ၄၉ ယူဇနာ၊ ၃၉၂ မိုင္ခန္႔ ရွိတဲ့ အေရာင္၀န္းတမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ကမၻာဦးလူသားမ်ား ဆႏၵအတုိင္းျဖစ္ေပၚလာတဲ့အတြက္ ကာလၾကာတဲ့အခါ ဆႏၵမွ စႏၵ ျဖစ္လာပါ တယ္။ ေနနဲ႔လတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အခါ အျခား နကၡတ္မ်ားလည္း ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ ဒါဟာ ကမၻာႀကီး ျဖစ္ေပၚလာပံုပါပဲ။(သၿဂိလ္ဘာသာဋီကာ၊ ႏွာ -၃၂၃၊၃၂၄)
(ကၽြန္မတို႔ ရပ္ကြက္မွာ ေကာင္စီက လမ္းျပင္တာေတြ လုပ္ေနေတာ့ မေတာ္တဆ ဖုန္းလိုင္း သြားထိၿပီး ျပတ္သြားတယ္။ ဖုန္းလိုင္းျပတ္တာနဲ႔ အင္တာနက္ပါ ပါသြားလို႔ ေလာေလာဆယ္ အိမ္မွာ ဖုန္းေရာ အင္တာနက္ပါ မရျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီပို႔စ္ကို ေက်ာင္းကေနတင္လိုက္တာ ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းက ကြန္ျပဴတာမွာ ျမန္မာစာ မရွိတဲ့အတြက္ ကၽြန္မဘေလာ့ဂ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာဘေလာ့ဂ္ေတြကို ကၽြန္မေလာေလာဆယ္ ဖတ္လို႔မရပါဘူး။ ဒီပို႔စ္ကို အင္တာနက္ မျပတ္ခင္က သားသားအတြက္ ကူးၿပီး Microsoft Word ထဲမွာ ထည့္ထားေပးခဲ့လုိ႔ အခုလို ျပန္ကူးလို႔ရတာ ျဖစ္တယ္။ ဘေလာ့မွာ သိမ္းထားခ်င္တဲ့အတြက္ေရာ ကၽြန္မ မအားတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ဂ္ကို လာလည္သူမ်ားအတြက္ ဖတ္စရာ ရွိေနေစရန္အတြက္ပါ ဒီပို႔စ္ကို တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ အိမ္ရွင္မရွိခင္ ေရာက္လာၾကသူအားလံုး ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို သဘာထားၾကေစလိုပါတယ္။)
လာလည္သူအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ႏွလံုးစိတ္၀မ္း ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး က်န္းမာရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
5 comments:
က်မ လာလည္ပါတယ္။ စာလဲဖတ္သြားပါတယ္ရွင္။
ဖတ္ေတာ့ဖတ္တယ္ အမ
လိုက္မမွီေသးဘူး (မေတြးတတ္ပါ)
ဗဟုသုတရသြားပါတယ္
ီရွင္မဟာသီလ၀ံသေရးတဲ႔ ပါရာယန ၀တၱဳမွာေတာ့ ဒီအေၾကာင္း ဖတ္ဖူးလုိက္တယ္..။ အဲဒီကမၻာၿဖစ္တည္လာပံုဆိုတာ တကယ္ပဲ ဗုဒၶဘုရားေဟာခဲ႔သလား...။ ဟိႏၵဴက်မ္းေတြမွာပါတဲ႔ ကမၻာကို ၿဗဟၼာေတြ နဲ႔ စခဲ႔ တယ္ဆိုတဲ႔ သီ၀ရီ လို႔ထင္တာပဲ...။ ဘုရားက လံုး၀ ကမၻာၿဖစ္တည္ပံုမေဟာခဲ႔ဖူး လူၿဖစ္တည္လာပံု မေဟာခဲ႔ဖူးလို႔ပဲ တခ်ိဳ ႔ေရးတာဖတ္ဖူးတယ္...။ ေၿပာဖုိ႔ခက္တာက ဗုဒၶစာေပေတြကိုတစိုက္မတ္မတ္ လိုက္စားတဲ႔ ဆရာေထရ္ေတြထဲမွာကို ဒီလို အယူအဆ ဘုရားေဟာပါတယ္ ေရးၾကေတာ့ ဘယ္ဟာအမွန္လဲ မေၿပာတတ္ေတာ႔ဘူး...။ ဒဂုန္ဦးစန္းေငြေရးတဲ႔ ဗုဒၶ ကိုယ္တိုင္ ေျဖၾကားခဲ့ရေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ျပႆနာမ်ား အပိုင္း (၁+၂+၃+၄+၅) ကိုလည္း ေအာက္ပါလင္႔ခ္မွာ ေဒါင္းလုပ္ၿပီး ဖတ္ဖို႔႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္...။
http://dhammadownload.com/Others-eBookInMyanmar.htm
ဒီပို႔စ္ကို သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ ေျဖေပးတဲ့ ဆရာေတာ္ကိုေရာ ဒီမွာ မွ်ေ၀ေပးတာကို လာဖတ္တဲ့ ျမေလးငံု၊ ကိုၾကယ္ကေလးနဲ႔ ကိုမင္းညိဳတို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ေမးခြန္းေမးတဲ့ ကၽြန္မသားကေတာ့ သဘာ၀နဲ႔ ဖန္တီးတာ ႏွစ္ခုပဲ သိခ်င္ၿပီး က်န္တာ သူနားလည္တာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုဘုန္းဘုန္းက သဘာ၀လို႔ ေျပာထားတာတခုတည္းနဲ႔ သူလိုခ်င္တဲ့ အေျဖရသြားပါၿပီ။
ျဖည့္စြက္ေဆြးေႏြးေပးတဲ့ ကိုမင္းညိဳကို ထပ္ဆင့္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘုရားေဟာတရား ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာက လက္ေတြ႔နဲ႔ ကိုက္မကိုက္ဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာရလိမ့္မယ္ထင္တယ္။ လက္ေတြ႔မွာလည္း ကိုယ္မျမင္ႏိုင္ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ မမီႏိုင္လုိ႔ မယံုႏိုင္စရာ ရွိေနလို႔ မဟုတ္ဘူးေျပာလို႔လည္း အတတ္ ေျပာလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ ေပထက္အကၡရာ တင္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ဘုရားေဟာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္က အေတာ္ကို ကြာျခားခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ အဆင့္ဆင့္ ျပန္လည္ မွတ္တမ္းတင္တဲ့ေနရာမွာ မိမိ နားလည္သလို ဘာသာျပန္ေျပာတာလည္း ပါႏိုင္လို႔ ဘာသာျပန္ရာမွာ အလြဲအမွားေတာ့ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ အခုဒီထဲမွာ ေနနဲ႔ လတို႔ရဲ့အခ်င္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကြာဟေနတာ လံုး၀ သိသာပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးက်ေတာ့ သဗၸညဳတ ေရႊဥာဏ္ေတာ္ရွင္ ဘုရားေဟာတာ မဟုတ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ အတတ္ေျပာလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ပိတကဋ္ သံုးပံုမွာ အပိုအလိုေတာ့ အနည္းအက်င္း ရွိႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြႏ္မထင္ပါတယ္။
Humans want to know everything.When they can not find the about thunderstorm,they belive"god makes it.When they found out,they know that it was not from God.If the humans can not find the answer,the answer is God make it.
Post a Comment