မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒအေပၚ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား သေဘာထား

မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ျပဌာန္းရန္ မလိုဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရွ႕ေနေရွ႔ရပ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒပညာ တိုးတက္ျပန္႔ပြားေရးအသင္း ေျပာၾကား

မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ျပဌာန္းခ်က္တခ်ိဳ႕သည္ လူမ်ိဳးေရး ဘာသာေရး ျပႆနာမ်ားကို ပိုမိုၾကီးထြားရာေရာက္ေစေသာအခ်က္မ်ား ပါ၀င္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျပဌာန္းရန္ မလိုအပ္ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရွ႔ေနေရွ႔ရပ္မ်ား ဥပေဒပညာတိုးတက္ ျပန္႔ပြားေရးအသင္းက
သတင္းထုတ္ျပန္သည္။ "ႏိုင္ငံအတြင္းမွာရွိတဲ့ ခ်င္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္ စတဲ့တိုင္းရင္းသား အအမ်ားစုကေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာ ကိုးကြယ္ၾကတာပါ။ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ျပဌာန္းလိုက္ရင္ ညီညြတ္မႈအတြက္ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ကလည္း တိုင္းရင္းသားအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္မႈ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမို႔ ရရွိဖို႔ လုပ္ေဆာင္ေနရပါတယ္" ဟု တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႔ေန ဦးသန္းစိုးက ေျပာသည္။ ထို႔အျပင္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ိဳးသမီးမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒတြင္ (ႏိုက္) ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားအေနႏွင့္ ဘာသာျခားအမ်ိဳးသားမ်ားႏွင့္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားရာတြင္ အကာအကြယ္ အျပည့္အ၀ ေပးထားေၾကာင္း၊ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာေျပာင္းရန္ မလိုအပ္သည့္အျပင္ ကြာရွင္းျပတ္စဲမႈ၊ အေမြဆက္ဆံမႈတို႔တြင္ နစ္နာမႈ မရွိေစရန္ ေရးဆြဲထားေၾကာင္း၊ လိုအပ္ပါကလည္း ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဥပေဒကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေအာင္ ျပင္ဆင္မႈ ျပဳလုပ္၍ ေဆာင္ရြက္သင့္ေၾကာင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရွ႔ေနေရွ႕ရပ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒပညာတိုးတက္ျပန္႔ပြားေရး အသင္းထံမွ သိရသည္။

မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒ ျပဌာန္းျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္ဘာသာမဆို ထိမ္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒမ်ား ရွိေသာ္လည္း ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာတြင္ မရွိသည့္အတြက္ ဧည့္သည္မ်ား၏ အႏိုင္က်င့္မႈမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရေသာေၾကာင့္ ယင္းဥပေဒ ေပၚေပါက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေဆာင္ၾကိဳးပမ္းသည့္ ဆရာေတာ္မ်ားက မိန႔္ၾကားထားသည္။

၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ ဥပေဒတြင္ ပုဒ္မ ၂၄၊ ၂၅၊ ၂၆ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားတြင္ (ႏိုက္) "`ဤဥပေဒအရ ထိမ္းျမားၾကသူ (သိ႔ုမဟုတ္) ထိမ္းျမားသည္ဟု မွတ္ယူျခင္း ခံရသူတို႔၏ (ပစၥည္းပိုင္ဆိုင္ခြင့္၊ လင္မယားကြာရွင္းမႈ၊ ပစၥည္းခြဲေ၀မႈ၊ အေမြဆက္ခံမႈ) ကိစၥ အားလံုးကို ထိုသူတို႔ႏွင့္ ထိုသူတို႔၏ မိသားစုတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာလူမ်ိဳးခ်ည္း ျဖစ္ဘိသကဲ့သို႔ ဗုဒၶဘာသာ ဓမၼသတ္အတိုင္း ဆံုုးျဖတ္ရမည္" ဟု ပါရွိၿပီး ျဖစ္ရာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတဦးႏွင့္ တျခားဘာသာ၀င္ ေယာက္်ားတဦးလက္ထပ္ရာတြင္ ကိစၥရပ္တိုင္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ ဓမၼသတ္အတိုင္း ဆံုးျဖတ္ရမည္ျဖစ္ရာ အကာအကြယ္ အျပည့္အ၀ ရထားေၾကာင္း ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ျပေျပာဆိုသည္။

ဥပေဒတရပ္ ျပဌာန္းရာတြင္ အမ်ားျပည္သူတို႔၏ ေရရွည္အက်ိဳးစီးပြားကို အဓိကထား၍ ေရးဆြဲျပဌာန္းရၿပီး မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒသည္ ေရွရွည္တြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအတြက္ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္ေၾကာင္း အထက္ပါအသင္းမွ ဥပေဒပညာရွင္မ်ားက ေျပာၾကားသည္။ မ်ိဳးေစာင့္ဥပေဒကို ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံလက္မွတ္ေပါင္း ႏွစ္သန္းေက်ာ္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၊ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္ႏွင့္ ပအမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္သို႔ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ေပးပို႔ထားသည္။

(၂၈-၇-၂၉၁၃ ဆဲဗင္းေဒး ေန႔စဥ္သတင္းစာ)

သတင္းစာျဖတ္ပိုင္း ဓာတ္ပံုကို Baydar Lam facebook မွ ကူးယူေဖၚျပၿပီး ဓာတ္ပံုထဲက စာသားကို ျပန္ရိုက္ထုတ္ၿပီး ျပန္လည္ေဖၚျပထားပါတယ္။

ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ကို ေအာင္စည္ေတာ္ၾကီး ေဖ့ဘုတ္မွ ကူးယူၿပီး ထပ္ျဖည့္စြက္လိုက္ပါတယ္။

မဟာေဗဒင္ (အစၥလမ္) ဘာသာ၀င္တို႔ႏွင့္ ထိမ္းျမားေရး

ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား နစ္နာဆံုးရႈံုးေနသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားအား ေပးအပ္ရန္အတြက္ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒ" ကိုျပဌာန္းခဲ့သည္။ အဆိုပါ အက္ဥပေဒပုဒ္မ (၂၀) အရ မဟာေဗဒင္ အမ်ိဳးသားတဦးႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ိဳးသမီးတဦး အၾကင္လင္မယားအျဖစ္ အထင္အရွားေပါင္းသင္းေနထိုင္ခဲ့ပါက မဟာေဗဒင္ တရားဥေပဒႏွင့္ ဓေလ့ထံုးတမ္းမ်ားက မည္သုိ႔ပင္ ရွိေစကာမူ ထိုသို႔ေနထိုင္ေပါင္းသင္းခ်ိန္မွစ၍ "၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင့္ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒ" အရ ထိမ္းျမားခဲ့သည္ဟု မွတ္ယူႏိုင္ေလသည္။ ထိုသူတို႔၏ လင္မယားကြာရွင္းမႈကိစၥ၊ ေမြဆက္ခံမႈကိစၥ၊ သားသမီးထိန္းသိမ္းမႈကိစၥတို႔မွာ ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒအရသာလွ်င္ ဆံုးျဖတ္ရန္ ျဖစ္ေပသည္။

 
*******************************************
ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာသည္ ဘာသာေရးက႑ႏွင္႔ လူမႈေရးက႑တုိ႔တြင္ ေရာယွက္ျခင္းမ႐ွိ တသီးတျခားစီပုိင္းျခားထားေပသည္။

ဗုဒၶဘာသာ၏ ရင္းျမစ္သေဘာတရားမွာ ေလာကီေရးႏွင္႔ သက္ဆုိင္သည္မဟုတ္ေပ။

ျမန္မာ႔ဓေလ႔ထံုးတမ္း ဥပေဒဆုိသည္မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔၏ သမုိင္းေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္ အဓြန္႔ရွည္စြာ လက္ခံက်င္႔သုံးခဲ႔သည္႔ ဓေလ႔ထုံးတမ္းမ်ားကို အေျခခံျပီး ေပါက္ဖြားလာေသာ လူမႈေရးဥပေဒ ျဖစ္သည္။

ဗုဒၶဘာသာ တရားဥပေဒဟူသည္႔ေ၀ါဟာရသည္ အဓိပၸါယ္လြဲမွားေနေၾကာင္း ဥပေဒ ပညာ႐ွင္မ်ားက တညီတၫြတ္တည္း လက္ခံဆံုးျဖတ္ခဲ႔ၾကသည္။
ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားႏွင္႔ သက္ဆုိင္သည့္ လူမွဳေရးဥပေဒ ကုိျပဆုိရာ၌မူ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ ၀င္မ်ားႏွင္႔ သက္ဆုိင္သည္႔ လူမႈေရးဥပေဒမွာ "ျမန္မာ႔ ဓေလ႔ထံုးတမ္း ဥပေဒ"ျဖစ္သင္႔ေၾကာင္း ဥပေဒပညာ႐ွင္အသီးသီးက တညီတၫြတ္တည္း လက္ခံဆုံးျဖတ္ခ႔ၾဲ ကသည္။

ဤအခ်က္မ်ားကုိေဖာ္ျပရျခင္းမွာ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ ၏ လူမႈေရးႏွင္႔ တသီးတျခားတည္႐ွိမႈကုိ ဦးစြာပထမ သိ႐ွိေစလုိျခင္းေၾကာင္႔ျဖစ္ပါသည္။
အျခားေသာဘာသာမ်ားတြင္ကား ကၽြႏု္ပ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမွာကဲ့သုိ႔ မဟုတ္ပဲ ဘာသာေရးႏွင္႔ လူမႈေရးေရာယွက္ေနသည္႕ဘာသာမ်ားလည္း ႐ိွသည္ကိုေတြ႕ရွိရ သည္။

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ မိန္းမမ်ား၏ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေရးႏွင္႔ သက္ဆုိင္ေသာ ဥပေဒျဖစ္သည္။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေရးသည္ လူမႈေရးကိစၥ သက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေရးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ ဗုဒၶဘာသာ၏ ဘာသာေရး႐ႈေထာင္႔မွ ၀င္ေရာက္ စြက္ဖက္ျခင္း တစ္စံုတစ္ရာမ႐ွိေပ။

ျမန္မာဗုဒၶ ဘာသာ၀င္မ်ားႏွင္႔ သက္ဆုိင္ေသာ လူမႈေရးဥပေဒဟု ဥပေဒပညာ႐ွင္ အသီးသီး က တညီတၫြတ္တည္း လက္ခံဆံုးျဖတ္ခဲ႔ၾကေသာ " ျမန္မာ႔ဓေလ႔ထံုးတမ္းဥပေဒ "ကလည္း ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေရးႏွင္႔ ပတ္သက္၍ အခ်ဳပ္အျခယ္မ႐ွိ လြတ္လပ္ခြင္႔ေပးထားသည္။

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္အား ဘာသာျခားႏွင္႔ထိမ္းျမားမႈကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ျခင္း မ႐ွိေပ။ သုိ႔ေသာ္ ဘာသာျခားတုိ႔၏ ဓေလ႔ထံုးတမ္းမ်ား၊ ဘာသာျခားတုိ႔၏ ဘာသာေရး တရားဥပေဒမ်ားကမူ မ်ားစြာ ၾကပ္တည္းလွသည္ကိုေတြ႕ရ သည္။

ဘာသာျခားႏွင္႔ ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းကုိ ၾကပ္တည္းစြာ တားျမစ္ ပိတ္ပင္ထားျခင္း၊ ၄င္းတုိ႔၏ ဘာသာသုိ႔မကူးေျပာင္းဘဲ ၄င္းတုိ႔ဘာသာ၀င္ႏွင္႔ တရား၀င္ထိမ္းျမားမႈမျပဳႏုိင္ျခင္း အမ်ဳိးဇာတ္မတူသူႏွင္႔ ထိမ္းျမားမႈ မျပဳႏုိင္ျခင္းတုိ႔ကုိ ေတြ႔ရေပသည္။

သုိ႔ျဖစ္၍ ၄င္းတုိ႔၏ဘာသာေရး ဓေလ႔ထံုးတမ္းမ်ား ဥပေဒမ်ားအရဆုိလွ်င္ အေျခအေန အရပ္ရပ္ေၾကာင္႔ ဘာသာျခားမ်ားႏွင္႔အိမ္ေထာင္ျပဳၾကရသည္႔ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ တရား၀င္မယားျဖစ္ေျမာက္ရန္ ကိစၥမွာ မိမိတုိ႔၏ ကုိးကြယ္ရင္းဘာသာျဖစ္သည္႔ ဗုဒၶဘာသာကုိ စြန္႔လႊတ္မွသာ ျဖစ္ႏုိင္မည္႔အေျခအေနတြင္႐ွိေပသည္။

ထုိသုိ႔မိမိကုိးကြယ္ရာ ဘာသာျဖစ္သည္႔ ဗုဒၶဘာသာကုိစြန္႔လႊတ္ရန္ ဘာသာကူးေျပာင္း ရန္လုိပါသလား? မလုိပါ။

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ အခြင္႔အေရးမ်ား နစ္နာဆံုး႐ႈံးရျခင္း မ႐ွိေစရန္အလုိ႔ငွာ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ကပင္ " ၁၉၅၄ ခုႏွစ္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင္႔ အေမြဆက္ခံမႈအက္ဥပေဒ " ကုိျပဌာန္း၍ ဘာသာျခားႏွင္႔ လက္ထပ္ရေသာ ျမန္မာဗုဒၶဘာသာ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔အေနႏွင္႔ လင္ေယာက်ာ္း၏ ဘာသာသုိ႔ ဘာသာကူးေျပာင္းျခင္းမျပဳဘဲ တရား၀င္ လက္ထပ္ ထိမ္းျမားႏုိင္ျခင္း၊ တရား၀င္ ဇနီးမယားအျဖစ္ျဖင္႔ လင္ေယာက်ာ္း၏အေမြကုိ တရား၀င္ ဆက္ခံႏိုင္ျခင္းစသည္႔ အခြင္႔အေရးမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါသည္။

၄င္း " ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင္႔ အေမြဆက္ခံမႈအက္ဥပေဒ " သည္ အထူးဥပေဒတစ္ရပ္ ျဖစ္သည္ႏွင္႔အညီ အျခားဥပေဒ၊ ဓေလ႔ထံုးတမ္းႏွင္႔ မိသားစု ဥပေဒမ်ားအေပၚလႊမ္းမိုးသည္။

၄င္းဥပေဒ ပုဒ္မ- ၄ တြင္``အျခားတည္ဆဲ တရားဥပေဒမ်ားတြင္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တရားဥပေဒကဲ့သုိ႔ အာဏာရွိေသာ ဓေလ႔ထံုးစံမ်ားတြင္ ေသာ္လညး္ေကာင္း ၊မည္သုိ႔ပင္ဆန္႔က်င္ လ်က္ပါရွိေစကာမူ ဤအက္
ဥပေဒပါ ျပဌာန္းခ်က္မ်ားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မိန္းမႏွင္႔ ထုိမိန္းမ၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေသာ လင္ေယာက်ာ္းတုိင္းအေပၚ အာဏာ သက္ေရာက္ရမည္´´ဟုျပဌာန္းထားေပသည္။

ႏုိင္ငံတကာကလက္ခံသည္႔ ဥပေဒအခ်င္းခ်င္း ပဋိပကၡျဖစ္မႈ (Conflict of Laws) ဆုိင္ရာ ေယဘူယ်စည္းမ်ဥ္းအရလည္း-``ထိမ္းျမားသူတုိ႔၏ အရည္အခ်င္းႏွင္႔ ပတ္သက္၍ အဆံုးအျဖတ္ေပးရမည္႔ ဥပေဒမွာ ေနရင္း ေဒသ ဥပေဒ (lexdomicilii) ျဖစ္ျပီး၊ ပံုစံအားျဖင္႔ တရား၀င္မႈႏွင္႔ ပတ္သက္၍ အဆံုး
အျဖတ္ေပးရမည္႔ ဥပေဒမွာ ထိမ္းျမားမႈ ပဋိညာဥ္ျပဳရာေဒသဥပေဒ (lax loci celebrationis) ျဖစ္ေပသည္။´´

ထုိ႔ေၾကာင္႔ ယခုအခါ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ဳိးသမီးႏွင္႔ ထုိအမ်ဳိးသမီး၏ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ေသာလင္ေယာက်ာ္းတုိ႔ အၾကားျဖစ္ပြားသည္႔ ထိမ္းျမားမႈ၊ အေမြဆက္ခံမႈ ကိစၥမ်ားကုိ " ၁၉၅၄ ခုႏွစ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မိန္းမမ်ား အထူးထိမ္းျမားမႈႏွင္႔ အေမြဆက္ခံမႈ အက္ဥပေဒ" အရသာလွ်င္ အဆံုးအျဖတ္ေပးရမည္ ျဖစ္ေပသည္။

***************************************

 ျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးတမ္း ဥပေဒကို ဒီေနရာမွာ Download  ၿပီးဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ

Posted in: ဘာသာေရး,သတင္း,အေထြေထြ