Blue Mountains (သို႔မဟုတ္) ေတာင္ျပာတန္းသြား ေတာလား

 ၾသစေၾကးလ်ားက သဘာ၀ေတာအျဖစ္ လူသိမ်ားတဲ့ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားတို႔ရဲ့ အထူး စိတ္၀င္စားစရာ Blue Mountains ဟာ ေတာမွာေမြးၿပီး ေတာမွာႀကီးျပင္းကာ ေမြးရပ္ေျမထက္ ေတာပိုက်တဲ့အရပ္မွာ ၁၀ ေက်ာ္သက္အရြယ္ကို ျဖတ္သန္းၿပီး လူလားေျမာက္လာတဲ့ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ စိတ္၀င္စားဖြယ္ေနရာတခု ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မ မေရာက္ဖူးခင္က ဘယ္လိုမွ မေတြးမိခဲ့တာ အမွန္ပါ။ ေရာက္ဖူးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီေနရာမွာBlue Mountains ကို ေတာင္ျပာတန္းလို႔ ျမန္မာဆန္ဆန္ပဲ အမည္ေပးပါရေစ။ ေတာင္ျပာတန္းဆိုလို႔လည္း ျမန္မာျပည္က ေဒါနေတာင္တန္း၊ တနသၤာရီေတာင္တန္းလို ေတာင္တန္းေတြ သြယ္လွ်က္စီတန္း ဆင္းသက္လာေနတဲ့ ေတာင္ျပာတန္းလိုေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ ကၽြန္မအျမင္မွာေတာ့ Mountains လို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ ျမင့္ျမင့္မားမား မရွိလွပါဘူး။ ေတာင္စြယ္ေတာင္တန္း ရွားပါးလွတဲ့ နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္မွာ အျမင့္ဆံုး ေနရာမို႔ Mountains လို႔ တင္စားေခၚေ၀ၚတာသာ ျဖစ္လိမ့္တယ္။


 ေတာင္တန္းျပာက ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ထဲကေန အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၈၀ ခန္႔အကြာမွာကားနဲ႔ သြားပါက တနာရီခြဲခန္႔ ေမာင္းရတဲ့ Katoomba မွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေလာေလာဆယ္ ကၽြန္မတို႔ ေနတဲ့ ဆစ္ဒနီအေနာက္ျခမ္းက City လို႔ ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႔ထဲနဲ႔ Blue Mountain ၾကားမွာ ရွိေတာ့ ၅၁ မိႏွစ္ပဲ ေမာင္းရပါတယ္။ ကၽြန္မ Blue Mountains ကို ႏွစ္ေခါက္သြားလည္ဖူးၿပီး ပထမဦးဆံုးေခါက္ကို သားႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းရဲ့ အလည္သြားခ်င္တဲ့ ဆႏၵအရသာ သူတို႔ကို လုိက္ပို႔ရင္း ေရာက္ဖူးခဲ့တာ ျဖစ္ေပမဲ့ ဒုတိယအေခါက္ကေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလားနဲ႔ သြားခ်င္ခဲ့လို႔ ေရာက္ဖူးခဲ့ပါတယ္။ Blue Mountains ကို ပထမအေခါက္ စေရာက္ဖူးၿပီးတာနဲ႔ ေဒသခံ ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ ပါးစပ္ေျပာ ရာဇ၀င္ျဖစ္တဲ့ ညီႏွမသံုးေဖၚႏွင့္ ေမွာ္ဆရာ အၾကာင္းကိုပါ သိခဲ့ရ ၿပီးေတာ့ သဘာ၀ေတာကို လြန္ဆန္ၿပီး ေတာင္အတက္အဆင္းအတြက္ စနစ္တက် စီမံထားတာေတြကိုပါ ေတြ႔ရေတာ့ တကယ္ကို စိတ္၀င္စားသြားၿပီး ေနာက္တေခါက္ ထပ္သြားျဖစ္ေအာင္ တြန္းပို႔ခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီေန႔က ကၽြန္မတို႔ မနက္ ၉ နာရီခန္႔မွာ ဆစ္ဒနီက စထြက္ပါတယ္။ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ျပင္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ကားအသြားအလာ သိသိသာသာ က်ဲသြားတာကို ေတြ႔ရၿပီး လမ္းတေလွ်ာက္ ေဘးတဘက္တခ်က္မွာ ၿခံဳပုတ္ေတြ စိုက္ခင္းေတြကို တလွည့္စီေတြ႔ရေတာ့ ျမင္ရတဲ့ ရႈခင္းက ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ထဲမွာ ကားစီးရင္ ေတြ႔ရတဲ့ ရႈခင္းနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမဆုိင္ ၿမိဳ႔ျပရဲ့ မြန္းၾကပ္မႈမွ ခဏတာ ေမ့ထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ တနာရီနီးပါး ကားေမာင္းၿပီးတာနဲ႔ Katoomba ကို ေရာက္ခါနီး ဆိုင္းဘုတ္ကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့ ကုန္းျမင့္ျမင့္ကို ေရးေရးေလး တခ်က္တခ်က္ ေတြ႔ရရေပမဲ့ ေတာင္တန္းျပာလို႔ ေခၚရေလာက္ေအာင္ ေတာင္ကုန္းေတြက ျပာေနတာ မေတြ႔ရဘဲ ရာသီဥတု သာယာလို႔ ေကာင္းကင္ကပဲ ျပာေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ဆစ္ဒနီကအထြက္

Blue Mountain ရွိရာ Katoomba ေရာက္ခါနီး ၀င္ခါနီး

Katoomba ၀င္ခါနီး
Katoomba သို႔အ၀င္

Katoomba ၿမိဳ႔

Katoomba ၿမိဳ႔ထဲ

Katoomba ကိုေရာက္ၿပီးတာနဲ႔ ၿမိဳ႔ျပင္ကို မိႏွစ္အနည္းငယ္ (၅-၁၀ မိႏွစ္ခန္႔) ဆက္ေမာင္းမွ ညီႏွမ သံုးေဖၚ (Three sisters) ေက်ာက္ေဆာင္ကို အနီးကပ္ဆံုး ေတြ႔ႏိုင္တဲ့ ေနရာ ျဖစ္သလို ေတာင္ေျခ ရႈေမွ်ာ္ခင္း  တခုလံုးကို ေတြ႔ႏိုင္တဲ့ သွ်ိဳဘက္ကို ေငါထြက္ေနတဲ့ ေတာင္ထြတ္အငူကို အကာအရံေတြနဲ႔ ခတ္ထားတဲ့ Echo Point  ကို စေရာက္တယ္။ အဲဒီေနရာကို ေရာက္တာနဲ႔ ကၽြန္မ စိတ္ထဲမွာ ကၽြန္မတို႔ဟာ နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္ရဲ့ အျမင့္ဆံုးေနရာမွာ ေျခခ်မိလွ်က္ ျဖစ္ေနတာကို သတိထားမိၿပီး ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။

Katoomba ၿမိဳ႔ထဲမွ Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ရွိရာ Echo Point သို႔အသြား

ေအာက္က ႏွစ္ပံုကေတာ့ Echo Point ပါ

Echo Point မွေအာက္ကိုေတြ႔ရတဲ့ ျမင္ကြင္း

Echo Point မွ လက္၀ဲဘက္ရိွ Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ ကိုု ျမင္ေတြ႔ရစဥ္

ဆြဲရိုက္ထားတဲ့ ျမင္ကြင္း

Echo Point မွ ေအာက္ဘက္ႏွင့္ လက္ယာဘက္ရွိ Scenic World ကိုေတြ႔ရစဥ္

Echo Point မွ လက္ယာဘက္ ရွိ Scenic World ကို (ဆြဲရိုက္ထားတဲ့ပံု) ေတြ႔ရစဥ္

Echo Point မွာ ခဏတာ ဓါတ္ပံုရိုက္ၿပီးတာနဲ႔ အနီးနားရွိ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေရာင္းဆိုင္ကို တခ်က္၀င္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ စိတ္၀င္စားစရာ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ ဘာမွမေတြ႔၊ ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ လက္လုပ္ပစၥည္းေတြနဲ႔ Blue Mountains, Australia လို႔ ေရးထားတဲ့ အ၀တ္အစား အသံုးအေဆာင္ေတြကိုပဲ ေတြ႔ရပါတယ္။ Echo Points ကေနၿပီး ညီအစ္သံုးေဖၚနဲ႔ ေမွာ္ဆရာ ရုပ္ထု ရွိရာ Cable ေတြ ရထားေတြ စီးၿပီး ေအာက္ဆင္းလို႔ရတဲ့ Scenic World ကို သြားတဲ့ ဘတ္စ္လည္း မၾကာခဏ ေရာက္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကိုယ့္ကားနဲ႔လာသူေတြအတြက္ေတာ့ အခေပးၿပီး ရပ္လို႔ရတဲ့ ေနရာ ရွိပါတယ္။ ေတာင္ေအာက္ကို မဆင္းသူေတြက Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ကို Echo Point ကေန  ၁၅ မိႏွစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္သြားၿပီး ပထမ စစၥတာေအာက္ေျခ ျဖစ္တဲ့ ေက်ာက္ဂူေအာက္မွာ အမွတ္တရဓါတ္ပံု သြားရိုက္ၿပီး Scenic World ကို ဘတ္စီးစရာ မလိုဘဲ ကိုယ့္ကားနဲ႔ကိုယ္ပဲ သြားၾကပါတယ္။

  အမ်ိဳးသားက ကၽြန္မတို႔ထက္ ပိုေရာက္ဖူးသူမို႔ Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ကို မလိုက္ေတ့ာဘဲ Echo Point မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားေပၚမွာ အိပ္ေစာင့္က်န္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္မတို႔ ေက်ာက္ေဆာင္ကေန ျပန္လာမွ Sinic World ကို သြားဘို႔ ေစာင့္က်န္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မနဲ႔ ကေလးသံုးေယာက္က Echo Point ကေန ညီႏွမသံုးေဖၚ ေက်ာက္ေဆာင္ ရွိရာေနရာကုိ ၁၅ မိႏွစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ညီႏွမသံုးေဖၚရဲ့ ပထမ Sister ေက်ာက္ေဆာင္ကို ေရာက္လာပါတယ္။

Echo Point မွ three sisters ေက်ာက္ေဆာင္ရွိရာသို႔ အသြားလမ္း

လမ္းေဘးတေနရာမွာ ကေလးေတြ ကုန္းေပၚတြယ္တက္ကစားေနစဥ္

ကုန္းေပၚမွာ ခဏနားေနစဥ္

Three Sisters ရဲ့ ပထမ sister ေအာက္ကိုကူးရန္တံခါး (ေအာက္မွာ ခ်ိဳင့္ရွိပါတယ္)

တံခါးမကူးခင္ ပထမ စစၥတာကိုေတြ႔ရစဥ္

ပထမ sister ေက်ာက္ေဆာင္မွာ

ပထမ Sisters ကေန ေတာင္ေအာက္ကိုဆင္းရန္ ေက်ာက္ကမ္းပါးေတြကို တြယ္တက္တြယ္ဆင္း လုပ္လို႔ရတဲ့ သံစကာႏွင့္ စနစ္တက် ျငမ္းဆင္ထားေပးတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီ ျငမ္းေတြသာ မရွိပါက ဒီေနရာကေန ေတာင္တက္ေတာင္ဆင္း လုပ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ အရင္တခါလာတုန္းကေတာ့ ပထမ Sister ကေန ျပန္လွည့္ၿပီး Echo Point ကေန Scenic World ကို ကားနဲ႔ ျပန္ခဲ့ေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ ကေလးေတြက ေအာက္ဘက္ကုိ နည္းနည္းဆင္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ဆင္းၾကည့္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔လို အဆင္းသမားေတြ ရွိသလို Scenic World နဲ႔ တျခားေနရာေတြကေန ေတာင္ေအာက္ကို ရထားေတြ Cable ေတြနဲ႔ ဆင္းၿပီး ေတာင္ေျခကေန လမ္းေလွ်ာက္လာၿပီး three sister ကို တက္လာသူေတြကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ႏွင့္ ေတာင္ေျခအၾကား တြယ္တက္တြယ္ဆင္းလုပ္သည့္ ျငမ္းေတြ လုပ္ထားတယ္

ဒီေလာက္ မတ္ေစာက္လွတဲ့ ေက်ာက္ကမ္းပါး နံရံႀကီးေပၚမွာ လူအတက္အဆင္း လုပ္လို႔ရေအာင္ ျငမ္းေတြ ဆင္ထားႏိုင္တာကို တအံ့တၾသ ေတြ႔ရၿပီး ဘယ္အထိ လုပ္ထားလဲဆိုတာကို ဆင္းရင္းၾကည့္ရင္းနဲ႔ ေအာက္ဘက္ကို ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ တေထာက္နားလို႔ရတဲ့ ေနရာေတြမွာ နားစရာ ထိုင္ခံုေလးေတြ လုပ္ထားေပးတာကိုလည္း ေတြ႔ရလို႔ ေတာင္ေအာက္ကေန တက္လာသူေတြနည္းတူ ထိုင္နားျဖစ္ပါတယ္။

ဆင္းရင္း နားရင္းနဲ႔ ျပန္တက္ဖို႔ ေခၚလို႔မရဘဲ ကေလးသံုးေယာက္က စူးစမ္းလိုေဇာနဲ႔ ဆင္းလာခဲ့ၿပီးမွ ေအာက္ကတက္လာသူေတြကို အခုေရာက္ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ ေတာင္ေျခနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေ၀းလဲ ေမးၾကည့္ေတာ့ အဆင္းဆိုရင္ေတာ့ သိပ္မဆင္းရေတာ့ဘူး ေျပာေတာ့ ကေလးသံုးေယာက္ကို အေပၚတက္ဖို႔ ဘယ္လိုမွ ျပန္ေခၚလို႔ မရေတာ့ဘဲ ေတာင္ေျခအေရာက္ဆက္ဆင္းဖို႔ပဲ ပူဆာနၾကတယ္။ တက္လာတဲ့သူ အားလံုးကလည္း ေအာက္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သာယာတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ျပန္တက္မည့္အစား ေတာင္ေျခေရာက္တဲ့အထိ ဆက္ဆင္းၿပီးေတာ့ တနာရီနီးပါး ေျမျပန္႔မွာ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္သြားၿပီး Scenic World (သို႔) တေနရာကိုေရာက္ရင္ အဲဒီမွာရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚတက္တဲ့ Cable (သို႔) ရထားနဲ႔ ျပန္တက္ဖို႔ကိုပဲ အၾကံျပဳၾကပါတယ္။

ကေလးသံုးေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အဆင္းမွာေတာင္ တြယ္ဆင္းရတာ ပင္ပမ္းလို႔ မၾကာခဏ နားေနရရင္ ျပန္တက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ခန္႔မွန္းမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အစားအေသာက္မပါ ဘာမပါနဲ႔ အစီစဥ္မရွိဘဲ ေတာင္ေအာက္အထိ ဆက္ဆင္းဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာပါတယ္။ အစားအစာ မပါေပမဲ့ ေရတပုလင္း ပါလာလို႔ ေတာ္ပါေသးရဲ့။ Echo Point မွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားထဲမွာ အိပ္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ ျပန္အလာကို ေစာင့္ေနတဲ့ ကေလးအေဖကို ကၽြန္မတုိ႔ကုိ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ Scenic World မွာပဲ သြားေစာင့္ဖို႔ ဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားၿပီး ေတာင္ေအာက္ဆက္ဆင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုတေထာက္နားလို႔ရတဲ့ေနရာေလးေတြမွာ ထိုင္ခံုေတြလုပ္ထားေပးပါတယ္။

ေတာင္ေျခေျမကို ေခ်ခ်မိတာနဲ႔ တြယ္ဆင္းစရာ အေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး ေျမျပန္႔မွာပဲ ေလွ်ာက္ရေတ့မယ္ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ ကေလးသံုးေယာက္က ေအာင္ပြဲခံနဲ႔ လကၡဏာနဲ႔ ေပ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ဆင္းတဲ့သူေတြ ေတာင္ေျခေရာက္တာတာင္ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ေနရင္ တက္လာတဲ့သူေတြ Three Sisters ေက်ာက္ေဆာင္ေအာက္က အမွတ္တရ ဓါတ္ပံု ရိုက္တဲ့ေနရာကို ေရာက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္ၾကမလဲဆိုတာကို ခန္႔မွန္းလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ေတာင္ေအာက္ေရာက္တာနဲ႔ ဆက္သြားမည့္ေနရာကို လမ္းညြန္ထားတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေျမျပန္႔အတိုင္း ဆက္ေလွ်ာက္ေတာ့ တကယ္ကိုေတာရိုင္း သစ္ပင္ၿခံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြကို လမ္းေဘးတဘက္တခ်က္မွာ ေတြ႔ရတာ ကေလးသံုးေယာက္အတြက္ေတာ့ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာမွာ သင္ရတဲ့ Rain Forest ဆိုတာကို လက္ေတြ႔ ထိေတြ႔ခံစားလိုက္ရလို႔ ပီတိေတြ ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ငွက္ေက်းျမည္တြန္သံ တခ်က္ခ်က္ ၾကားရေပမဲ့ ျမန္မာျပည္က ေတာေတာင္ေတြမွာ တခါတေလ ၾကားရတတ္တဲ့ ဂ်ီေဟာင္သံ က်ားဟိန္းသံကိုမၾကားရသလို ေရႊစက္ေတာ္သြား ေတာလားမွာလို ေဒါင္းေတြရဲ့ အိုးေ၀ အိုးေ၀သံ၊ ေမ်ာက္ေတြရဲ့ က်ိဳးေခြ က်ိဳးေခြ သံနဲ႔ ငွက္မ်ိဳးစံုရဲ့ သံစံုေတးသံေတြကိုေတာ့ မၾကားရပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း လမ္းတေလွ်ာက္ ဍရင္ေကာက္ပင္ေတြ ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြကို ျပန္ေတြ႔ရ၊ ေတာင္ၾကားရွိ စိမ့္စမ္းေရေတြနဲ႔ စမ္းေရက်သံကို တခါျပန္ၾကားရေတာ့ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း အရင္က က်င္လည္က်က္စားခဲ့ရာ ေတာတြင္းကို အလည္တေခါက္ ျပန္ေရာက္သြားသလို တကယ္ပဲ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။

ေတာင္ေျခကိုစေရာက္စဥ္ ဆက္ေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္တဲ့ေနရာကို လမ္းညြန္ထားပါတယ္

ေတာင္ေျခကေန Scenic World ဘက္ကို ေတာင္အတက္အဆင္း မရွိဘဲ ေျမျပန္႔အတိုင္း လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ပါတယ္။

လမ္းတေလွ်ာက္ ဒီလို ဍရင္ေကာက္ပင္ေတြ ခ်ံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္းေတြကို ေတြ႔ရပါတယ္။

ေတာင္ၾကားရွိ စိမ့္စမ္းေရေတြနဲ႔ စမ္းေရက်သံကိုလည္း အခုမွပဲ တခါျပန္ၾကားရပါတယ္

ဒီလို လွ်ိဳေျမာင္စိမ့္စမ္းေတြကိုလည္း Scenic World ဘက္ကိုအသြား လမ္းတေလွ်ာက္လံုးမွာ ေတြ႔ရေတာ့ ကေလးသံုးေယာက္ဟာ "အဲဒါငါတို႔ ေက်ာင္းမွာ သင္ရတဲ့ Rain Forest ထဲကို ငါတို႔ တကယ္ေရာက္ေနၿပီကြ" ဆိုၿပီး ေအာ္ဟစ္ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတာ သူတို႔ရဲ့အေပ်ာ္ေတြကလည္း ကၽြန္မကို ကူးစက္ေစပါတယ္။ "ေမေမ အဲလိုေနရာမ်ိဳးကို အရင္က ေရာက္ဖူးလား" လို႔ သားက ကၽြန္မကို ေမးလာတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ "အဲဒါ ေမေမလို႔ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ယာလို က်င္လည္က်က္စား လာခဲ့တာ ဒီလိုေနရာေတြေပါ့" လို႔ေျပာျပေတာ့ သူက ဂုဏ္ယူၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ျပန္ေျပာျပေနလို႔ "သူတို႔မိဘေတြလည္း အဲဒီကလာတဲ့သူေတြပဲ အတူတူပါပဲ သြားမၾကြားေနနဲ႔" လို႔ ျပန္ေျပာျပေတာ့ သားက ဘ၀င္သိပ္မက်ခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ "ေမေမတို႔က သားသူငယ္ခ်င္းေတြရဲ့ မိဘေတြထက္ ဒီလိုေတာထဲမွာ ပိုၾကာၾကာေနဖူးတယ္" လို႔ သိပ္ကို ဂုဏ္ယူခ်င္ေနတဲ့သားကို ေက်နပ္ေအာင္ ျပန္ေျပာလိုက္ရပါတယ္။ Scenic World ရဲ့ ေတာင္ေျခကို ေရာက္ခါနီးမွာေတာ့ ဆက္ၿပီး ခြဲထြက္သြာလို႔ ရတဲ့ေနရာေတြကို ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေျမပံုေတြနဲ႔ ျပထားတာကို ေတြ႔ရၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ Scenic World ကေန ရထားနဲ႔ အေပၚကို တက္လို႔ရတဲ့ ေနရာကို ေရာက္လာပါတယ္။

Scenic World ကို ရထားနဲ႔ တက္တဲ့ေတာင္ေျခ

ဒါကေတာ့ Scenic World ေတာင္ေအာက္ ရထားဆိုက္ရာ ဘူတာကို အ၀င္မွာ ေတြ႔ရတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ပါ

ဘူတာရံု

ွScenic World ေတာင္ေျခမွာ ရထားဆိုက္စဥ္

ရထားေတာင္ေပၚတက္ေနစဥ္
ရထားလမ္းကို ေနာက္လွည့္ျပန္ရိုက္ထားပံု
Scenic World ေတာင္ေပၚ မွာ ရထားဆိုက္စဥ္


Scenic World ကို ေတာင္အာက္မွ တက္လာသူေတြအတြက္ အ၀င္ ေတာင္ေအာက္ဆင္းသူေတြအတြက္ အထြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရာင္းဆိုင္

Echo Point မွာ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရာင္းဆိုင္ကိုပဲ ေတြ႔ၿပီး စားေသာက္ဆိုင္ မေတြ႔ရေပမဲ့ Scenic World မွာေတာ့ အစံုေတြ႔ရပါတယ္။ Scenic World က အခ်က္အခ်ာအက်ဆံုး ေနရာျဖစ္ၿပီး အဲဒီကေန Cable နဲ႔ တျခားေနရာ တခ်ိဳ႔ကိုသြားလို႔ရၿပီး ရထားနဲ႔ျဖစ္ေစ Cable နဲ႔ျဖစ္ေစ ေတာင္ေအာက္ကို ဆင္းလို႔ ရပါတယ္။ လက္ေဆာင္ပစၥည္း ေရာင္းဆိုင္မွာ ကေလးေတြကို လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးၿပီး အထြက္မွာေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ အစားအစာေတြ၀ယ္ၿပီးတာနဲ႔ အေဆာက္အဦးရဲ့ အေရွ႔ဘက္ ညီမႏွသံုးေဖၚႏွင့္ ေမွာ္ဆရာ ရုပ္ထုရွိရာ ေနရာမွာ ေစာင့္နတဲ့ ကေလးအေဖနဲ႔ ေတြ႔ၿပီး ေန႔လည္စာစားကာ အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾကပါတယ္။ Scenic World ကို အရင္လာတဲ့သူေတြက ဒီေနရာကေန Echo Point ကို ဘတ္စကားနဲ႔ သြားလို႔ရပါတယ္။

Scenic World မွ Three Sister ကို ျပန္ေတြ႔ရပံု

Scenic World မွ Cable နဲ႔ ေတာင္အာက္ဆင္းပံု

Scenic World မွ Cable နဲ႔ တျခားေနရာေတြကို သြားႏိုင္ပါတယ္။ (Echo Point ကိုေတာ့မရပါ)

Scenic World မွ ညီႏွမသံုးေဖၚႏွင့္ ေမွာ္ဆရာ

တကယ္ေတာ့ ေတာင္ျပာတန္းက သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ရႈခင္းႏွင့္ ေတာေတာင္ေရေျမ သွ်ိဳေျမာင္စိမ့္စမ္း တခုတည္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘဲ ၾသစေၾကးလွ် ွွွဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္ေနၾကတဲ့ ဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ပါးစပ္ေျပာ ရာဇ၀င္ကလည္း တကယ္ပဲ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီရာဇ၀င္က ဌာေနတိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အထြတ္အျမတ္ ထားတဲ့ ရာဇ၀င္ျဖစ္လို႔ ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ကို အျပန္အလွန္ ေလးစားတဲ့အေနႏွင့္ Scenic World ကို ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပထဦးစြာ ညီႏွမသံုးေဖၚ
ႏွင့္ ေမွာ္ဆရာတို႔ရဲ့ ကိုယ္တံုးလံုး ေက်ာက္ရုပ္ေတြ ရွိၿပီး အဲဒီပံုတြကို  ၾကည့္ၿပီး ျပက္ရယ္မျပဳဖို႔ ႀကိဳတင္သတိေပး စာကို နံရံမွာ ေရးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

Three Sisters and Magician ညီႏွမ သံုးေဖၚႏွင့္ ေမွာ္ဆရာ ရုပ္ထု

ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ ရာဇ၀င္မွာ ေမာင္ႏွမသံုးေဖၚက ငယ္ငယ္က မိဘေတြ ဆံုးပါးသြားၾကၿပီး ဦးေလးျဖစ္သူ ေမွာ္ဆရာကပဲသူတို႔ကို ရွာေဖြေကၽြးေမြး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေမွာင္ႏွမသံုးေဖၚက အင္မတန္မွ ေခ်ာေမာလွပတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ က်ားသတၱ၀ါေတြရဲ့ ရန္က အကာကြယ္ ျပဳႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေမွာ္ဆရာဟာ ေန႔စဥ္ သူအျပင္သြားၿပီး အစာေရစာ သြားရွာတဲ့အခါတိုင္း တူမသံုးေယာက္ကို သူ႔ရဲ့ ေမွာ္အတတ္နဲ႔ ေက်ာက္ေဆာင္သံုးခု ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် ထားခဲ့ကာ သူအိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေက်ာက္ေဆာင္ကေန လူျပန္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ တေန႔မွာေတာ့ ေမွာ္ဆရာက အျပင္သြားရင္း အေၾကာင္းတခုခုေၾကာင့္ ေသဆံုးခဲ့ရၿပီး အိမ္ျပန္မေရာက္ေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ညီႏွမသံုးေဖၚဟာ ေက်ာက္ေဆာင္ဘ၀ကေန ဘယ္ေတာ့မွ လူျပန္ျဖစ္ခြင့္မရေတာ့လို႔ ညီႏွမသံုးေဖၚဟာ ေက်ာက္ေဆာင္သံုးခု အေနနဲ႔ပဲ ေတာတန္းျပာအတြက္ လြမ္းစရာ ပံုျပင္တခုအျဖစ္ က်န္ရွိေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကသာ ပံုျပင္လိုလို ဒ႑ာရီလိုလို သေဘာထားၾကေပမဲ့ ဒီေက်ာက္ေဆာင္သံုးခုမွာ ညီႏွမသံုးေဖၚရဲ့ သက္၀ိညာဥ္ေတြ အခုထိ ရွိေနတယ္လို႔ ဌာေနတိုင္းရင္းသား အေတာ္မ်ားမ်ားက ယံုၾကည္ေနၾကပါတယ္။

ေမွာ္ဆရာ

ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ့ ေတာင္ျပာတန္းက ညီႏွမသံုးေဖၚႏွင့္ ေမွာ္ဆရာအေၾကာင္းကို သိရတဲ့အခ်ိန္မွာ တကယ္ပဲ သူတို႔ဟာ မကၽြတ္လႊတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ဘံုဘ၀ကို ေရာက္ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြတ္လႊတ္ပါေစလို႔ ေမာင္ႏွမ သံုးေဖၚအတြက္ ကၽြန္မဆုေတာင္းမိပါတယ္။ Scenic World ကအထြက္မွာေတာ့ Scenic World နဲ႔ ကပ္လွ်က္ ရွိတဲ့ Katoomba Park မွာ ကားရပ္ၿပီး အဲဒီကမွတဆင့္ Katoomba ေရတံခြန္ရွိရာ ေတာင္ေအာက္ကို ဆက္သြားခဲ့ပါတယ္။

Katoomba Park မွ Katoomba ေရတံခြန္ရွိရာကို အဆင္း

ေရတံခြန္မွအျပန္

Katoomba Park

အရင္တခါသြားတုန္းက ေအာက္ထိ ေရာက္ေပမဲ့ ဒီတခါေတာ့ အလည္ေလာက္အထိပဲ ဆင္းၿပီး ျပန္တက္လာလိုက္ပါတယ္။ ေရတံခြန္မွ ျပန္ေတာ့ ကေလးေတြကို Katoomba Park မွာခဏေပးကစားပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ ဓါတ္ပံုရိုက္သင္တန္း တက္ထားတဲ့ သားသူငယ္ခ်င္း ကေလးတယာက္က Katoomba Park ထဲမွာ Blue Mountains ေတာတန္းျပာ အမွတ္တရ မိသားစု ဓတ္ပံုရိုက္ေပးၿပီးတာနဲ႔ Blue Mountains ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ျပန္လာလိုက္ပါတယ္။ ေႏြရာသီမွာ တေခါက္ျပန္လာပါဦးမယ္။

ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ Blue Mountain ဟာ အားလပ္ရက္ ထမင္းမိန္စားသြားဖို႔ အေကာင္းဆံုးေနရာလို႔ မွတ္ယူပါတယ္။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ေႏြရာသီမွာ ကၽြန္မတို႔သြားျဖစ္တာက တအိမ္ကို အစားအစာ တခုစီခ်က္ျပဳတ္ၿပီး ကမ္းေျခမွာ ကေလးေတြကို ေရသြားေပးကူးၾကပါတယ္။ ဒီႏွစ္လာမည့္ ေႏြရာသီမွာေတာ့ မိသားစုေတြ ကမ္းေျခကို သြားမည့္အစား ကေလးေတြကုိ ေတာင္ျပာတန္းေခၚသြားျပဖို႔ အၾကံရပါတယ္။ သြားျဖစ္ရင္ေတာ့ Katoomba Park မွာ စခန္းခ်ၿပီး ဘယ္မွမသြားခ်င္ဘဲ ျခင္းလံုးခတ္ခ်င္တဲ့ အမ်ိဳးသားေတြနဲ႔ ကေလးငယ္တဲ့ မိခင္ေတြကိုကို စခန္းေစာင့္ထားၿပီး ေတာင္ေအာက္မွာ ရွိတဲ့ ေနရာအသီးသီးကို ေျခက်င္ ဆင္းခ်င္တဲ့သူကဆင္း၊ Cable ေတြ ရထားေတြ စီးၿပီးဆင္းခ်င္သူ တျခားေနရာေတြကုိ ကူးခ်င္သူကူးၿပီး ေနာက္ဆံုး Katoomba မွာဆံုဖို႔ အစီစဥ္ေလး လုပ္ၿပီး ေတာင္ျပာတန္းကို သြားလည္ဖို႔ အၾကံရပါတယ္။ လာမည့္ Spring (or) Summer မွာေတာ့ အရင္ေခါက္ေတြက မေရာက္လုိက္တဲ့ Echo Point နဲ႔ Scenic World ၾကားက Cable စီးၿပီးသြားလို႔ရတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္သြားဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ အဲဒီေနရာကို ေရာက္ၿပီးရင္ေတာ့ Blue Mountain မွာ တျခားသူေတြကို ကၽြန္မ ဂိုက္လုပ္လုိ႔ရေလာက္ပါၿပီ။

ေတာင္ျပာတန္းက ဌာေနတိုင္းရင္းသားတို႔ရဲ ႔ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ ေနရာျဖစ္ၿပီး ၾသစေၾကးလ်ားမွာ ထင္ရွားတဲ့ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားမ်ား လည္ပတ္ရာ ေနရာတခုျဖစ္လို႔ သြားေရာက္ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ရာသီဥတုက နယူးေဆာက္ေ၀းမွာ တျခားေနရာေတြထက္ ပိုေအးေတာ့ ေႏြရာသီမွာသာ လည္ပတ္လို႔ ေကာင္းတဲ့ေနရာ အျဖစ္ေတြ႔ရပါတယ္။ နယူးေဆာက္ေ၀းျပည္နယ္ကို ေႏြးတဲ့ရာသီမွာ ေရာက္လာသူတိုင္း ေတာင္ျပာတန္းကုိ အလည္ေရာက္သင့္ပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္တဲ့ ကေလးအရြယ္ရွိတဲ့ ဆစ္ဒနီက မိသားစုမ်ားလည္း မေရာက္ေသးရင္ ကေလးေတြကိုေခၚၿပီး Blue Mountains ေခၚ ေတာင္ျပာတန္းကို အလည္သြားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

ရြင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ

Posted in: Australian society and environment,Life Style,ခရီးသြား,ဓါတ္ပံု