က်န္းမာစြာ အသက္ရွင္ရန္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ အာဟာရ (၁)

Macronutrient အႀကီးစားအာဟာရ

ခႏၶာကိုယ္အား က်န္းမာစြာအသက္ရွင္ ရပ္တည္ ႏိုင္ရန္ အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ အာဟာရ အမ်ိဳးအစား မ်ားကို Macronutrients ႏွင့္ Micronutrient ဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳး ရွိသည္ဟု ယခင္ ေရးခဲ့သည့္ အစာ အာဟာရ မမွ်တျခင္း (Malnutrition) တြင္ မိတ္ဆက္ ေဖၚျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ ယခုတခါ ထို အာဟာရ ႏွစ္မ်ိဳးတြင္ ပါ၀င္ေနသည့္ အစားအစာ တခုစီ၏ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ အက်ိဳးျပဳပံု ႏွင့္ စားသံုးရန္လိုအပ္မႈကို ပို႔စ္ ႏွစ္ခုခြဲၿပီး တင္ျပမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Macronutrient (အႀကီးစား အာဟာရ) ႏွင့္ စတင္ ေဖၚျပ လိုက္ပါသည္။

ေန႔စဥ္ စားသံုး သင့္ေသာ အႀကီးစား အာဟာရ တြင္

(၁) ကစီဓါတ္၊

(၂) အဆီဓါတ္၊

(၃) အသားဓါတ္၊

(၄) ေရ

တို႔ ပါ၀င္ ပါသည္။

(၁) ကစီဓါတ္

ကစီဓါတ္ (ကာဗြန္ ဟိုက္ဒရိတ္ Carbohydrate) ကို Grain Products ဟု ေခၚေသာ ႏွံစား အသီး အႏွံမ်ား (ဆန္၊ ဂ်ံဳ၊ ေျပာင္း)၊ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ မ်ားႏွင့္ အသီး မ်ားမွ ရရွိသျဖင့္ အပင္မွ ထြက္သည့္ အစား အစာ အမ်ားဆံုး ပါ၀င္ ပါသည္။ ႏွံစား သီးႏွံ မ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ သၾကားဓါတ္ (ဂလူးကို႔စ္) ႏွင့္ အမွ်င္ (ဖိုင္ဘာ) ႏွစ္မ်ိဳး စလံုး ျဖည့္ဆည္း ေပးၿပီး ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ႏွင့္ အသီးႏွံၿပီးလွ်င္ ဒုတိယ အမ်ားဆံုး စား သင့္ေသာ အစားအစာ ျဖစ္ပါသည္။ အာလူး၊ ကန္ဇြန္းဥ၊ ပိန္းဥ စသည့္ သစ္ဥ သစ္ဖု မ်ား သည္လည္း ႏွံစား သီးႏွံမ်ား ကဲ့သို႔ ဂလူးကို႔စ္ကို ျဖည့္ဆည္းလေပးေသာ္လည္း အမွ်င္ ပါ၀င္မႈ နည္းပါး ပါသည္။

စားသံုး လိုက္ေသာ ကာဗြန္ ဟိုက္ဒရိတ္ မ်ားအား ခႏၶာကိုယ္ ထဲတြင္ အစာေျခ ၿပီးေသာ အခါ အသည္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖင့္ ဂလူးကို႔စ္ အျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲ ေပးၿပီးမွ ဆဲလ္ ကလပ္စည္း မ်ားမွ အသံုးျပဳ ႏိုင္ပါသည္။ ဂလူးကို႔စ္သည္ ခႏၶာကိုယ္၏ အေျခခံ က်ေသာ စြမ္းအင္ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည့္ ATP ကို ထုတ္လုပ္ ရာမွာ အသံုးျပဳသည့္ ေလာင္စာ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ဆီမရွိပဲ ယဥ္ေမာင္း၍ မရသကဲ့သို႔ ဂလူးကို႔စ္ မရွိပဲ ခႏၶာကိုယ္ကို လည္ပတ္၍ မရႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္လည္း ဂလူးကို႔စ္ ျဖည့္ဆည္း ေပးသည့္ ကာဗြန္ ဟိုက္ဒရိတ္မ်ားကို လိုသည္ထက္ ပိုစား ပါက ခႏၶာကိုယ္ ထဲတြင္ ဂလိုင္ဂိုဂ်င္ ႏွင့္ အဆီအျဖစ္ သိမ္းထား ေပးေသာ ေၾကာင့္ အ၀လြန္ျခင္း ကို ျဖစ္ေစၿပီး အႏၱရာယ္ ျဖစ္ေန ႏိုင္ပါသည္။

အမွ်င္ (Fibre) မ်ား ျဖစ္သည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ အသီးႏွံတြင္ ပါ၀င္ေသာ ကာဗြန္ ဟိုက္ဒရိတ္မ်ားကို Polysaccharides ဟုေခၚၿပီး ဂလူးကို႔စ္ ေမာ္လီက်ဴး အမ်ားႏွင့္ ပါ၀င္ ဖြဲ႔စည္း ထားၿပီး ၎တို႔ကိုု အစာေျခ၍ မရႏိုင္ ေသာေၾကာင့္ ဂလူးကို႔စ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ မရသျဖင့္ ဆဲလ္မွ အသံုး မျပဳႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မွ ရရွိေသာ ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္မ်ားက အူနံရံရွိ ဘက္တီးရီးယား မ်ားကို သယ္ေဆာင္ၿပီး မစင္အျဖစ္ စြန္႔ထုတ္ ေပးၿပီး ၀မ္းကို ပံုမွန္ သြားေစျခင္းျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္အား အက်ိဳးျပဳ ပါသည္။

ထို႔အျပင္ ထိုအမွ်င္ မ်ားသည္ ခႏၶာကိုယ္အား ဂလူးကို႔စ္ အျဖစ္ႏွင့္ အက်ိဳး မျပဳႏိုင္ ေသာ္လည္း ဆဲလ္မွ ဂလူးကို႔စ္ကို ျဖည္းျဖည္း မွန္မွန္ စုပ္ယူေစ၍ ေသြးထဲ သၾကားဓါတ္ ပမာဏကို ထိန္းညွိ ေပးျခင္း၊ ႏွလံုးႏွင့္ ေသြးေၾကာ မ်ားအား ဒုကၡေပးႏိုင္သည့္ ေကာ္လက္စေရာလ္ ပမာဏကို ေလွ်ာ့နည္းေစျခင္း၊ ၀မ္း ပံုမွန္ သြားၿပီး အူမႀကီး အား ဘတ္တီးရီးယား ဒုကၡ ေပးျခင္းႏွင့္ ကင္ဆာျဖစ္ျခင္းမွ ကာကြယ္ေပးျခင္း စသည့္နည္းမ်ားျဖင့္ အမွ်င္ ( Fibre) သည္ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ အစာ လမ္းေၾကာင္းကို မ်ားစြာ အက်ိဳး ျပဳပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Fibre ကို လံုေလာက္စြာပါေအာင္ စားသံုးသင့္ၿပီး အခ်ိဳအရသာရွိသည့္ အသီးမ်ားမွလြဲ၍ ပိုလွ်ံစြာ စားသံုး ပါကလည္း ျပႆနာ မရွိပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ိဳသည့္ အသီးႏွံမ်ားကို တမ်ိဳးစီ သို႔မဟုတ္ Fruit Salad အျဖစ္ တေန႔ ႏွစ္ႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ သံုးႀကိမ္ ခန္႔သာ စားသံုး သင့္ၿပီး တျခား အခ်ိဳအရသာ မရွိသည့္ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ႏွင့္ အသီးႏွံ မ်ားကို ဆႏၵရွိသလို ႀကိဳက္သေလာက္ မ်ားမ်ား စားသံုး ႏိုင္ပါသည္။

(၂) အဆီဓါတ္
အဆီဓါတ္ Lipid ကို စားသံုးလိုက္ေသာ အဟာအာဟာရမ်ားအား ဆဲလ္အတြင္း စုပ္ယူႏိုင္ေစရန္ ဆဲလ္နံရံမ်ားအား အကူအညီေပးသည္။ ထို႔အျပင္ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေဟာ္မုန္းမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ အမ်ိဳးမ်ိဳး အသံုးျပဳပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္ကို တခုလံုး၏ လုပ္ငန္း လည္ပတ္မႈ ဟန္ခ်က္ကို ပံုမွန္ ျဖစ္ေအာင္ ထိန္းညွိ ေပးေနသည့္ Endocrine System ရွိ ေဟာ္မုန္း အေတာ္ မ်ားမ်ားကို အဆီမွ အသြင္ ေျပာင္း ထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အစားအစာ ထဲပါ၀င္သည့္ အဆီဓါတ္ကို Saturated fat, Mono-Unsaturated fat ႏွင့္ Poly - Unsaturated fat ဟူ၍ သံုးမ်ိဳး ေတြ႔ႏိုင္ၿပီး အဆီ တမ်ိဳးစီ၏ ေသြးထဲရွိ ေကာ္လက္စေရာလ္ ပမာဏအေပၚ တုန္႔ျပန္မႈသည္ ကြဲျပား ျခားနား ပါသည္။

Saturated fat ျပည့္၀အဆီ (မရွိမျဖစ္ စားသံုးရန္ လိုအပ္ေသာ အဆီမဟုတ္ပါ)

Saturated Fat ကို တိရိစာၦန္မွ ထြက္ေသာ အဆီမ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး ပါ၀င္ၿပီး အဆီမ်ားေသာအသားမ်ား၊ မလိုင္ မထုတ္ရ ေသးသည့္ ႏို႔မ်ား၊ ေထာပတ္၊ အုန္းဆီႏွင့္ ဆီအုန္းဆီ (Palm oil)၊ ကၽြတ္ေအာင္ ေၾကာ္ ထားေသာ အစားအစာ (Deep fried food)၊ ဆိုင္မွ အဆင္သင့္ စားႏိုင္ရန္ ခ်က္ ထားေသာ အစား အစာမ်ား (Take way food)၊ ဘီစကြပ္ မုန္႔ႏွင့္ ကိတ္မုန္႔ မ်ားတြင္ အမ်ားဆံုး ပါ၀င္ ပါသည္။ တိရိစာၦန္ အဆီမ်ားႏွင့္ အဆိုပါ မုန္႔ပဲ သြားေရစာ အစားအစာမ်ား အခ်ိဳရည္မ်ားသည္ ႏွလံုးႏွင့္ ေသြးေၾကာမ်ားကို ဒုကၡ ေပးႏိုင္သည့္ ေသြးထဲ ေကာ္လက္စေရာလ္ ပမာဏ ကို ျမင့္တက္ ေစသျဖင့္ ၎တို႔သည္ မရွိမျဖစ္ စားသံုးရန္ လိုအပ္သည့္ အစားအစာႏွင့္ အဆီ အမ်ိဳးစား မဟုတ္ပါ၊ လႈပ္ရွားမႈ နည္းသူမ်ား အတြက္ လံုး၀စားသံုးရန္ မသင့္ေသာ အစားအစာ ႏွင့္ အဆီမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

Poly-Unsaturated fat သၾကားေမာ္လီက်ဴးကြင္းဆက္ အမ်ားပါ၀င္သည့္ မျပည့္၀အဆီ

Poly-Unsaturated Fat ကို ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ ဆီမ်ား ျဖစ္သည့္ ေနၾကာပန္းဆီ၊ ပဲပုပ္ပဲဆီ (Soybean oil)၊ ေျမပဲကဲ့သို႔ အခြံမာေစ့၊ ႏွမ္းေစ့ စသည္ တို႔တြင္ေတြ႔ရသည္။ ငါးႏွင့္ ငါးဆီသည္ တစ္ခု တည္းေသာ တိရစာၦန္ ထြက္ Poly-Unsaturated fat ျဖစ္ၿပီး Poly-Unsaturated ဆီ အားလံုးတြင္ Unsaturated fat ဟုေခၚေသာ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ ထဲမွာ မထုတ္လုပ္ ႏိုင္သည့္ အိုမီဂါ ၃ ႏွင့္ ၆ အဆီ အမ်ိဳးစားကို ရရွိျခင္းႏွင့္ ေသြးထဲ ေကာ္လက္စေရာလ္ ပမာဏ ကိုလည္း ေလွ်ာ့နည္းေစသျဖင့္ ထိုဆီအမ်ိဳးအစားမ်ားကို မည္သူမဆို စားသံုး သင့္ပါသည္။

Mono-Unsaturated fat သၾကားေမာ္လီက်ဴးကြင္းဆက္ တခုတည္းသာပါေသာ မျပည့္၀အဆီ

Mono-Unsaturated Fat သည္လည္း အသီးအရြက္ ဆီမ်ားျဖစ္သည့္ သံလြင္ဆီ၊ canola oil, ေျမပဲဆီ၊ ေျမပဲႏွင့္ အခြံမာ ေစ႔မ်ား၊ ေထာပတ္သီး တို႔တြင္ ေတြ႔ရပါသည္။ Poly-Unsaturated Fat ကဲ့သို႔ပင္ အိုမီကာ ၃ ႏွင့္ ၆ တို႔ပါ၀င္ၿပီး ေသြးထဲ ေကာ္လက္စေရာလ္ ပမာဏကို ေလွ်ာ့နည္း ေစပါသည္။ အဆီ အမ်ိဳးအစား အားလံုး သည္ ေသြးထဲ ေကာ္လက္စေရာလ္ကို ေလွ်ာ့နည္း ေစသည္ျဖစ္ေစ၊ တိုးေစသည္ျဖစ္ေစ အဆီသည္ အဆီ သာ ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ လိုသည္ထက္ ပို၍ စားပါက ပိုလွ်ံသည္ မ်ားကို စြန္႔ပစ္မည္ မဟုတ္ပဲ ထိန္းသိမ္း ထားမည္ျဖစ္ၿပီး ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ကို တိုးေစမည္ ျဖစ္၍ လိုသေလာက္သာ စားသင့္ပါသည္။ အိုမီကာ 3 ႏွင့္ 6 ကို ခႏၶၶာကိုယ္ထဲတြင္ မထုတ္လုပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔ပါ၀င္ေသာ အဆီသည္ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ စားသံုးရန္ လိုအပ္ပါသည္။

(၃) အသားဓါတ္

အသားဓါတ္ Protein သည္ ခႏၶာကိုယ္၏ လုပ္ငန္းစဥ္ အေတာ္ မ်ားမ်ားကို အေထာက္အကူ ျပဳပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ဆဲလ္မ်ားႏွင့္ တစ္ရွဴး မ်ား၏ လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ေသြးထဲႏွင့္ တစ္ရွဴးထဲရွိ အရည္ ပမာဏကို မွ်တေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ ေပးျခင္း၊ ေသြးထဲ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ စုစည္းမႈ (pH) ကို မွ်တ ေအာင္ လုပ္ေပးရန္ အင္ဇိုင္းႏွင့္ ေဟာာ္မုန္းမ်ား ပံုမွန္ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္ေအာင္ အကူအညီ ေပးျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း ေရာဂါပိုးမ်ား ေႏွာက္ယွက္မႈ ကို ကာကြယ္ ေပးျခင္း၊ အာဟာရ ကို သယ္ယူ ပို႕ေဆာင္ ရာတြင္ အကူအညီ ေပးျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္း အဓိက ေလာင္စာ ျဖစ္သည့္ ဂလူးကို႔စ္ ျပတ္လပ္ သြားပါက ဂလူးကို႔စ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ၍ အသက္ မဆံုးရႈံးေအာင္ ထိန္းထား ေပးျခင္း စသည့္ အေရးပါသည့္ လုပ္ငန္း မ်ားစြာျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္အား အေထာက္အကူ ျပဳပါသည္။

အသားဓါတ္ ကို ဆဲလ္ကလပ္စည္းမ်ား အတြင္းရွိ DNA ေခၚ မ်ိဳးရိုးဗီဇကို သယ္ေဆာင္ေပးသည့္ အခ်ဥ္ဓါတ္တမ်ိဳးမွတဆင့္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲ၍ အမီႏို အက္စစ္ ကြင္းဆက္မ်ား အျဖစ္ ေတြ႔ရပါသည္။ အသားဓါတ္တြင္ အမီႏိုအက္စစ္ အမ်ိဳးအစား ၂၀ ရွိၿပီး အရိုးတြယ္ ၾကြက္သားမ်ား ကို အသံုးျပဳ၍ လိုအပ္ေသာ အသားဓါတ္ အမ်ားစုကို ခႏၶာကိုယ္ ထဲမွာ ပင္ ထုတ္လုပ္ ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ထုတ္လုပ္၍ မရႏိုင္ပဲ မျဖစ္မေန လိုအပ္သည့္ အမီႏို အက္စစ္ တခ်ိဳ႔ ရွိေန ေသာေၾကာင့္ အသားဓါတ္ကို ေန႔စဥ္ အနည္းငယ္စီ စားသံုးရန္ လိုအပ္ပါသည္။

အသား၊ ငါး၊ ၾကက္ဥဘဲဥ၊ ႏို႔ စသည့္ အသားဓါတ္ မ်ားကို တိရိစာၦန္မ်ားမွ ရရွိႏိုင္ၿပီး ပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ အခြံမာေစ့ သစ္ေစ့ စသည့္အပင္ထြက္ အစားအစာ မ်ား မွလည္း ရရွိ ႏိုင္ပါသည္။ တိရိစာၦန္ မွ ရေသာ အသားဓါတ္တြင္ တမ်ိဳးတည္းႏွင့္ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ေသာ အမီႏိုအတ္စစ္ အားလံုး ပါ၀င္ ႏိုင္ေသာ္လည္း အပင္မွ ရရွိေသာ အသားဓါတ္တြင္ အမီႏို အတ္စစ္ တခု (သိ႔ု) တခုထက္ ပို၍ လိုေန တတ္ေသာေၾကာင့္ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ အသက္သတ္လြတ္ စားေနသူမ်ား သည္ ႏို႔မေသာက္သူမ်ား ျဖစ္ပါက အမီႏိုအတ္စစ္ အားလံုး ပါေစရန္ အသားဓါတ္ ပါ၀င္သည့္ အပင္ထြက္ အစားအစာ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပါ၀င္ေအာင္ စားသင့္ပါသည္။

ပဲတမ်ိဳးတည္းကို ေန႔စဥ္ ဆက္တိုက္ စားမည့္အစား ပဲပုပ္ပဲ၊ ေက်ာက္ကပ္ပံုပဲ၊ ေျမပဲ၊ ပဲ၀ါျခမ္း၊ ႏွမ္းႏွင့္ အခြံမာ ေစ့မ်ား စသည္တို႔ကို တပတ္အတြင္းတြင္ ႏွစ္ခုထက္ ပို၍ ပါ၀င္ေအာင္ စားသင့္ ပါသည္။ စားသံုးသည့္ အသားဓါတ္ထဲတြင္ အမီႏိုအတ္စစ္ အကုန္လံုး ပါ၀င္ေအာင္ မစားႏိုင္ပါက အသားဓါတ္ ခ်ိဳ႔တဲ့ႏိုင္ၿပီး အသားဓါတ္ ခ်ိဳ႔တဲ့ျခင္း သည္ အာဟာရ ခ်ိဳ႔တဲ့ျခင္း၏ လမ္းစျဖစ္ပါသည္။ အသားဓါတ္ကို အမီႏိုအတ္စစ္အျဖစ္ သိမ္းထား ေပးႏိုင္ ေသာ္လည္း တိရိစာၦန္ မွ ရရွိသည့္ အသားဓါတ္ကို လိုသည္ထက္ ပို၍ မစားသံုးသင့္ပါ။ အပင္မွရသည့္ အသားဓါတ္ ကိုမူ အစာလမ္းေၾကာင္း ျပႆနာႏွင့္ အစာ မတည့္သည့္ ျပႆနာ မရွိပါက ဆႏၵရွိသေလာက္ ႀကိဳက္သလို မ်ားမ်ား စားသံုးႏိုင္ပါသည္။

(၄) ေရ

ခႏၶာကိုယ္၏ ၆၀% ကို ေရျဖင့္ဖြဲ႔စည္းထားပါသည္။ ေရသည္ အာဟာရ တခု မဟုတ္ ေသာ္လည္း အစာအဟာရမ်ား တခုႏွင့္တခု ဓါတုေဗဒဆိုင္ရာ ဓါတ္ျပဳမႈ၊ အာဟာရ သယ္ယူပို႔ေဆာင္မႈ၊ ခႏၶာကိုယ္အပူခ်ိန္ထိန္းညွိမႈမ်ားအတြက္ ေရမရွိပဲ လုပ္ေဆာင္၍ မရသျဖင့္ ေရသည္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ အရာျဖစ္ပါသည္။ အစာမစားပဲ လႏွင့္ခ်ီ၍ ေနႏိုင္ ေသာ္လည္း ေရမေသာက္ပဲ ေနပါက ႏွစ္ရက ္သံုးရက္တြင္း အသက္ ဆံုးရႈံး ႏိုင္ပါသည္။ ခႏၶာကိုယ္ အတြက္ ေရ အပါအ၀င္ အရည္ တေန႔ ကို ၁လီတာခြဲမွ ၂ လီတာ ခန္႔ ေန႔စဥ္ ေသာက္ရန္ လိုအပ္ ပါသည္။ ေက်ာက္ကပ္ျပႆနာမရွိပဲ က်န္းမာ ေနသူ အတြက္ ေရကို ႀကိဳက္သေလာက္ ပိုေသာက္ ႏိုင္ပါသည္။

Macronutrients တြင္ အစားအစာ အမ်ိဳးအစား အားလံုးကို လံုေလာက္စြာ စားရန္ လိုအပ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ မသိုေလွာင္သည့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ႏွင့္ ေရစသည့္ အာဟာရ မ်ားကို လိုသည္ထက္ ပိုစား ႏိုင္ေသာ္လည္း သိုေလွာင္သည့္ အာဟာရမ်ား ျဖစ္သည့္ ကာဗြန္ဟိုက္ဒရိတ္ႏွင့္ အဆီမ်ားကိုမူ ပိုမစားသင့္ပါ။

Micronutrients အေသးစား အာဟာရမ်ား အေၾကာင္း ကို ဆက္လက္ ေဖၚျပ ပါမည္။


(မူရင္းပို႔စ္ကို Public Health In Myanmar တြင္ ေဖၚျပခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ကၽြန္မ ပို႔စ္ေရးဖို႔ မအားမလပ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လာလည္သူမ်ား အတြက္ ဖတ္စရာ ရွိေနေစရန္ႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္မွာ မွတ္တမ္းအျဖစ္ သိမ္းထားႏိုင္ရန္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ႏွင့္ တျခားသူေတြ ေရးခဲ့သည့္ အထဲမွ ေကာင္းႏိုးရာရာမ်ားကို အခုလို ျပန္လည္ ေဖၚျပေပးသြားမည္ ျဖစ္သည္။)

အစာအာဟာရကို မွန္ကန္စြာ စားသံုးျခင္းျဖင့္ မိမိတြင္ ေရာဂါ မစြဲကပ္ေအာင္ ၈၀% ကာကြယ္ႏိုင္ပါသည္။ လူတိုင္း အစာအဟာရျဖင့္ က်န္းမာေရးကို ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

Posted in: Nutrition (အာဟာရ),က်န္းမာေရး/ဇီဝသိပၸံ