ABSDF ၂၁ ႏွစ္ေျမာက္အမွတ္တရ

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၁ ႏွစ္ ABSDF ကို ေမြးဖြားေပးလိုက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ညီလာခံကို ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ အခုလို ေန႔ရက္ အခါသမယမွာ ABSDF ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရကို စၿပီးၾကားသိခဲ့ရပံုကို ေတြးမိကာ စိတ္ကူးနဲ႔ အတိတ္ကာလဆီကို ကၽြန္မ ခဏေလာက္ ျပန္ၿပီး အလည္သြားၾကည့္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၁ ႏွစ္ အခုလို အခ်ိန္အခါက ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး KNU ေကာ့မူးရာ စခန္းမွာ က်င္းပတဲ့ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ အျပား က နယ္စပ္ေဒသ အသီးသီးေရာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ညီလာခံက ABSDF ကို စတင္ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္။ ABSDF ရဲ့ ပထမအႀကီမ္ ညီလာခံႀကီးကိုု ႏို၀င္ဘာလ (၁) ရက္ေန႔ကေန (၅) ရက္ေန႔အထိ က်င္းပခဲ့ၿပီး ညီလာခံစတဲ့ေန႔ (၁) ရက္ေန႔ကို မကဒတ (ABSDF) ေန႔လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေကၽြန္မက ညီလာခံႀကီးကို စတဲ့ေန႔ထက္ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆံုးခဲ့တဲ့ေန႔ကို ပိုၿပီး သေဘာက်လို႔ ABSDF ၂၁ ႀကိမ္ေျမာက္ အမွတ္တရပို႔စ္ကို ဒီေန႔ ႏို၀င္ဘာလ (၅) ရက္ေန႔မွာမွ တင္လိုက္ပါတယ္။

၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာလ (၁၈) ရက္မွာ ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုသူေတြကို စစ္တပ္က ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္းကာ အာဏာသိမ္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီအတြက္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ဆက္လက္တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ နီးစပ္ရာ ေတာတြင္း လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြ ရွိတဲ့ေနရာကို ထြက္ခြာလာခဲ့တဲ့ ကၽြန္မတို႔တေတြ အားလံုးမွာ ညီလာခံ မၿပီးခင္အခ်ိန္ထိ တိက်တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ဟူ၍ မရွိေသးဘဲ မိမိတို႔ ေရာက္ရွိတဲ့ ေဒသက လူမ်ိဳးစုေတြ ေပးတဲ့ ေနရာမွာေနကာ တိုက္ပြဲအတြက္ ျပင္ဆင္တဲ့ သင္တန္းေတြကို တက္ကာ ေတာ္လွန္ေရးဘ၀ကို လူမ်ိဳးစုေတြဆီက သင္ယူေလ့လာေနဆဲ ကာလျဖစ္ပါတယ္။ ညီလာခံ လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အႏၵိယ နယ္စပ္ေရာက္ ေက်ာင္းသားမ်ားက သီးျခားေျပာက္က်ား တပ္ဦးတခုကို ဖြဲ႔ထားၿပီးသားမို႔ မပါ၀င္ခဲ့ေပမဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ (၂၁) ႏွစ္ ဒီေန႔မွာ ၿပီးတဲ့ ညီလာခံမွာ ကရင္နယ္ေျမေရာက္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ မြန္နယ္ေျမေရာက္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အမ်ားစုျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ ဘဂၤလားေဒရွ္၊ တရုတ္၊ အႏၵိယ နယ္စပ္ေရာက္ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ တပ္ရင္း နံပတ္ေတြကို သတ္မွတ္ၿပီး ABSDF ကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ တခုအေနနဲ႔ အခိုင္အမာ ဖြဲ႔စည္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ မင္းသမီးစခန္းက ရဲေဘာ္ေတြ အမ်ားစုက ကရင္ဆီမွာ တက္ထားတဲ့ စစ္သင္တန္းၿပီးေနၾကၿပီ ျဖစ္ၿပီး တခ်ိဳ႔က စစ္သင္တန္း၊ ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ၾကားျဖတ္သင္တန္း၊ ေဆးသင္တန္းေတြကို တက္ေနဆဲ ကာလျဖစ္တယ္။ ေတာတြင္း ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကၽြန္မတို႔မွာ ဘာအဖြ႔ဲအစည္းမွ မရွိေသးပဲ ၿမိဳ႔နယ္အလိုက္ ျပည္တြင္း သမဂၢမွာတုန္းက ဖြဲ႔စည္းပံုအတိုင္းပဲ သူ႔ၿမိဳ႔နယ္နဲ႔သူ သူ႔အစုနဲ႔သူ အစုအဖြဲ႔လိုက္ ရွိေနၾကၿပီးအားလံုးအတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စားေရးေသာက္ေရးေတြကို ကရင္ကပဲ အစစအရာရာ တာ၀န္ယူေနရတဲ့အခ်ိန္၊ ငပိရည္နဲ႔ ငွက္ေပ်ာအူ ႏွစ္ပါးသြား ေနရတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ ၿမိဳ႔ထဲကေန အုပ္လိုက္သင္းလိုက္ကေန ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္ တအုပ္စု တဖြဲဖြဲ ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ေရွ႔တန္း၊ တပ္ခြဲ စတဲ့ တေထာက္နားတဲ့ ေနရာတိုင္းမွာ ေနစရာ စားစရာေတြ စီစဥ္ေပးကာ ခရိုင္ေရာက္ေအာင္ ေတာက္ေလွ်ာက္က္ KNU တပ္ေတြက တဆင့္ဆင့္ ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခရိုင္ေရာက္ေတာ့ စခန္းေနရာေတြ သတ္မွတ္ေပးၿပီး ကရင္ကေပးတဲ့ သက္ဆိုင္ရာ သင္တန္းေတြတက္ၿပီး ေနေနၾကပါတယ္။ ဒီလိုပဲ တဖြဲဖြဲ ေရာက္လာေနၾကတာ ကၽြန္မတို႔ စခန္းမွာေတာ့ ညီလာခံလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ထိပါပဲ။ တဖြဲ႔ေရာက္လာတိုင္း ၿမိဳ႔ထဲကေနာက္ဆံုး ၾကားသိရတဲ့ အေျခအေနေတြ ေမးၾက၊ ျမန္းၾကေတာ့ ဘယ္သူကေတာ့ မိသြားတယ္၊ ဘယ္သူကေတာ့ သူ႔အေဖ တိုက္တြန္းတာနဲ႔ သြားအဖမ္းခံၿပီး ၀န္ခံကတိလက္မွတ္ ထိုးလိုက္တယ္ စသည္ျဖင့္ သမဂဂၢမွာ လုပ္ခဲ့တဲ့ တခ်ိဳ႔သူေတြအေၾကာင္းကို ၾကားသိရၿပီး ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ အတြက္ေတာ့ ညီလာခံက ျပန္လာမည့္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။

ညီလာခံ က်င္းပေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ မင္းသမီးစခန္းက ရဲေဘာ္အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ခရိုင္ၿမိဳ႔ကေန မင္းသမီးေခ်ာင္းကို ျဖတ္ၿပီး မိႏွစ္ ၄၀ခန္႔ ေတာနင္း လမ္းေလွ်ာက္သြားမွ ေရာက္တဲ့ ေမာင္ေတာ္စခန္းမွာ ရွိေနၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ KNU ေပးတဲ့ သင္တန္းတခ်ိဳ႔ကို တက္ရင္း၊ စခန္းတည္ေဆာက္ရင္းႏွင့္ ညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျပန္လာရင္ ပါလာမည့္ ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ KNU ခရိုင္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ ရွိတဲ့ ထီးခီးမွာ ၾကားျဖတ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး သင္တန္းကို တက္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္မတို႔က ေဆးအဖြဲ႔ကေတာ့ ခရုိင္ေဆးတပ္က ေပးတဲ့ ေဆးသင္တန္းကို ခရိုင္ေဆးရံုရွိတဲ့ ထီးထာမွာ တျခားကရင္ သင္တန္းသားေတြနဲ႔အတူ သင္တန္း စည္းကမ္း အတိအက်နဲ႔ တက္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသားစခန္းကို ျပန္လည္ခ်င္ရင္ စေန၊ တနဂၤေႏြပိတ္ရက္ (သို႔) ေက်ာင္းသားစခန္းမွာ အထူးအစီစဥ္ တခုခုလုပ္စရာ ရွိမွ ခြင့္နဲ႔ သြားရပါတယ္။ ကရင္ေတြဆီက လူနာေစာင့္ေရွာက္ပံု၊ ေဆးကုပံု၊ ေဆးရံုမွာ အလွည့္က် လုပ္ငန္းလည္ပတ္ပံု အားလံုးသင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကရင္ေဆးတပ္က သင္တန္းဆရာေတြကလည္း သိပ္ကို ေစတနာထက္သန္ေတာ့ သင္တန္းကာလမွာ ကရင္ေတြဆီက ကၽြန္မတို႔ ပညာေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ့ပါတယ္။

ဒီသင္တန္းမွာ အမ်ားစုက ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသားစခန္းက လာသူေတြျဖစ္ၿပီး ကရင္သင္တန္းသားေတြလည္း အနည္းငယ္ ပါပါတယ္။ သင္တန္းမွာ ေယာက္်ားေလးေတြ အထဲက တေန႔ကိုတေယာက္ တာ၀န္မွဴး အလွည့္က် ယူရၿပီး ေဆးရံုဂ်ဴတီ (သို႔) စာသင္ခ်ိန္နဲ႔ မဆိုင္တဲ့ တျခား ေန႔တဓူ၀ အလုပ္ေတြ ပံုမွန္ လည္ပတ္ၿပီးစီးဖို႔ စီမံကြပ္ကဲရပါတယ္။ ကရင္ဆီမွာ သင္တန္းတက္ေတာ့ တန္းစီခ်ိန္ အမိန္႔ေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြ အားလံုးကို ကရင္လိုနဲ႔ပဲ သံုးပါတယ္။ ဥပမာ - ေရွ႔ၾကည့္ကို မယ္ညား သတိကို ပါသား၊ သက္သာကို အိုညား၊ ေအးေစကို အိုမူ ဆိုၿပီး စစ္သံုး ေ၀ါဟာရေတြကို ကရင္လိုေတြနဲ႔ပဲ သံုးရပါတယ္။ ဒါကို အက်င့္ပါသြားလို႔ တခါတေလ ကိုယ့္ေက်ာင္းသားစခန္းမွာ တခုခုလုပ္ဖို႔ သြားရင္ အလံတိုင္ အေလးျပဳခ်ိန္မွာ ျမန္မာလိုနဲ႔ အမိန္႔ေပးတာကို ကၽြန္မတို႔ ေဆးအဖြဲ႔သားေတြက လုိက္လုပ္လို႔ မတတ္ပဲ ေယာင္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ တန္းမစီခင္ ဗမာလိုနဲ႔ ေရွ႔ၾကည့္ေျပာရင္ မယ္ညားကို လုပ္ရမယ္၊ သက္သာဆိုရင္ အိုမူကိုလုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ႀကိဳၿပီး ေလ့က်င့္ရတယ္။ မွတ္စဥ္မွတ္ရင္လည္း တစ္၊ ႏွစ္၊ သံုး၊ ေလး၊ ငါး လို႔ မေရပဲ ကရင္လို တဲ၊ ခီး၊ သဲ၊ လြီ၊ ရယ္ လို႔ပဲ ေရပါတယ္။ တာ၀န္ခြဲဖို႔ စကားေျပာမွပဲ ဘယ္အဖြဲ႔က ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာကို ဗမာလိုနဲ႔ ေျပာပါတယ္။

အမ်ားအားျဖင့္ မနက္ပိုင္း စာမသင္ခင္ သစ္ပင္ေရေလာင္းရၿပီး ေန႔လည္ အတန္းၿပီး ညေနစာ မစားခင္ ညေနပိုင္းဆို ထင္းျဖတ္တာတို႔ တဘက္ကမ္းမွာ ရွိတဲ့ ေတာင္ယာေဟာင္းေတြသြားၿပီး ဟင္းသီးဟင္းရြက္ သြားရွာတာတို႔ လုပ္ရပါတယ္။ ရိကၡာက ဆန္၊ ငပိနဲ႔ ပဲကိုပဲ ထုတ္ေပးေတာ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို မစိုက္စား မရွာစားရင္ အူေျခာက္၊ အဟာရျပတ္ၿပီး ေသႏိုင္ပါတယ္။ စာသင္ဖို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့့ အခ်ိန္ကို စာပဲသင္ၿပီး သင္တန္းမွဴးက သင္တန္းသားေတြကို သင္တဲ့စာနဲ႔မဆိုင္တဲ့ တစံုတရာ ေျပာစရာ ရွိရင္ တန္းစီအခ်ိန္မွာပဲ ေျပာမ်ားပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ သင္တန္းမွဴး ဗိုလ္ေ၀လီယံက သင္တန္းသားေတြကို တန္းစီခ်ိန္မွာ ေျပာစရာ ရွိတယ္ဆိုလို႔ တန္းစီၿပီး အလုပ္တာ၀န္ ရွိရာေနရာကို ခ်က္ခ်င္းမသြားပဲ ေစာင့္ေနရပါတယ္။ ေရာက္လာေတာ့့ သင္တန္းမွဴးက သူေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ေအာက္ကအတိုင္း ကရင္လိုတလွည့္ ဗမာလိုတလွည့္နဲ႔ ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာ ABSDF ဆိုတာကို ကၽြန္မ ပထမဦးဆံုး စၿပီး ၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။

”ဒီေန႔ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီ လာၿပီး ေျပာရတဲ့ အေၾကာင္းအရာကေတာ့ ဗဟိုကလာတဲ့ သတင္းေတြကို ေျပာျပဖုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးစု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ တပ္ေပါင္းစု- National Democratic Front (မဒတ-NDF) နယ္ေျမ အသီးသီးကို ေရာက္ရွိလာတဲ့ ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ KNU နယ္ေျမမွာ အားလံုး လာေရာက္ စုဆံုကာ ညီလာခံတခုလုပ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး-All Burma Students' Democratic Front (မကဒတ- ABSDF) ကို ဖြဲ႔စည္းလုိက္ပါတယ္။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းဟာ မဒတ-NDF အတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ KNU အတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း စစ္အာဏာရွင္ကို အတူလက္တြဲ ေတာ္လွန္တဲ့ မဟာမိတ္ အင္အားစုႀကီးတခု အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ ABSDFႏွင့္ NDF လူမ်ိဳးစုအဖြဲ႔ေတြ၊ အေ၀းေရာက္ ျမန္မာေတြ ပါ၀င္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကရက္တစ္ မဟာမိတ္အဖြဲ႔ခ်ဳပ္-Democratic Alliance of Burma (မဒမခ- DAB) ဆိုတဲ့ တပ္ေပါင္းစုႀကီးကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ KNU နယ္ေျမမွာပဲ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ပါတယ္” လို႔ ေျပာၿပီး အေရးအခင္းကာလတုန္းက နယ္ေျမလုၿပီး တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီနဲ႔ KNU ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုလိုက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ဆက္ေျပာျပတယ္။ ၿပီးေတာ့Statement တခ်ိဳ႔ကို ဆက္ဖတ္ျပပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္-NDF-မဒတ ဆိုတာ ေက်ာင္းသားေတြ မေရာက္လာခင္ကေတာင္ ကရင္၊ မြန္၊ ကခ်င္ စတဲ့ လူမ်ိုဳးစု တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုေတြ ဖြဲ႔ထားတဲ့ တပ္ေပါင္းစု ျဖစ္ပါတယ္။)

သင္တန္းမွဴး ေျပာၿပီးလို႔ ျပန္သြားၿပီးေနာက္ တန္းလည္း ျဖဳတ္ၿပီးတာနဲ႔့ ကၽြန္မက အဖြဲ႔အစည္းနာမည္ကို မမွတ္မိလို႔ တျခားသူေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္ေတာ့ တျခားလူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ကၽြန္မနဲ႔ ဘာမွမကြာပါဘူး သူမသာ ကိုယ္မသာပါပဲ။ “ငါတို႔အဖြဲ႔ အစည္းနာမည္က ဘာလဲ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဆိုလား မသိဘူး တပ္ဦဆိုတာလည္း ၾကားလိုက္တယ္ မေသခ်ာဘူး” ဆိုတာနဲ႔ပဲ ျပန္ေျဖၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ DAB (မဒမခ) နဲ႔ ABSDF (မကဒတ) ကို လည္း ကၽြန္မတို႔က မကြဲပဲ နာမည္ေတြ ေရာေနၾကတယ္။ “ABSDF တဲ့ အရွည္ႀကီးပဲ ေခၚရခက္လိုက္တာ” လို႔ မွတ္မိတဲ့သူ တခ်ိဳ႔က အဖြဲ႔အစည္း နာမည္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တေယာက္တမ်ိဳးစီ ေျပာေနၾကတယ္။

အဖြဲ႔အစည္း စဖြဲ႔တဲ့ကာလမွာ အဖြဲ႔အစည္းနာမည္ကို မွတ္မိဖို႔ ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလ့က်င့္ရပါတယ္။ ကရင္ သင္တန္းသားေတြကလည္း “ငါတို႔ အဖြ႔ဲအစည္း KNU ဆိုတာ ေခၚရတာ လြယ္လြယ္ေလး နင္တို႔အဖြဲ႔အစည္းကလည္း ေခၚရခက္လိုက္တာ ငါတို႔ကေတာ့ ႀကိဳးဖိုး ဟာ ႀကိဳးဖိုး (ေက်ာင္းသား) ပဲသိတယ္ ႀကိဳးဖိုးပဲ ေခၚမယ္” လို႔ လိုက္စၿပီး ေျပာေနၾကတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသားစခန္းက လာတက္တဲ့ သင္တန္းသား ရဲေမေတြထဲမွာ ေနာ္လားေစး၀ါးဆိုတဲ့ ညီမေလး တေယာက္က ကရင္ျဖစ္ၿပီး မ၀င္း၀င္းမူဆိုတဲ့ အစ္မတေယာက္က မြန္ဆိုေတာ့ မြန္နဲ႔ကရင္ တိုက္ပြဲျဖစ္လာခဲ့ရာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူလိုက္တာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး “လားေဆး၀ါးနဲ႔ မမူေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ယူလိုက္ၿပီေဟ့ ၀မ္းသာလိုက္တာ” လို႔ ကၽြန္မတို႔က လိုက္စေတာ့ “ဘယ္တုန္းက ရန္ျဖစ္တာ ေတြ႔ဖူးလို႔လဲ” လို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ျပန္ေျပာၿပီး ေျပာဆိုရယ္ ေမာေနၾကတယ္။

ABSDF ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံကို ကၽြန္မတို႔ စခန္းက ကိုေက်ာ္ေက်ာ္ (ခ်င္းမိုင္)၊ ကိုေက်ာ္ထင္ (ေနာ္ေ၀)၊ ကိုခင္ေမာင္၀င္း (ေနာ္ေ၀၊ DVB)၊ ကို၀င္းထိန္ (ေနာ္ေ၀၊ DVB ထက္ေအာင္ေက်ာ္)၊ ဦးေအာင္ခင္ (ေနရပ္မသိ)၊ ကိုေအာင္သန္း၀င္း (အေမရိက) တို႔ ကိုယ္စားလွယ္ ၆ ဦး သြားတက္ခဲ့တာ ၆ ဦးစလံုး ဗဟိုေကာ္မတီထဲမွာ အေရြးခံရလို႔ စခန္းကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မေရာက္လာခဲ့ၾကပါဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္မတို႔စခန္းကို ေရာက္လာတဲ့ သူေတြအထဲမွာ ဆက္သြယ္ေရးပညာရွင္ တေယာက္မွ ပါမလာလုိ႔ ဆက္သြယ္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကရင္ကိုပဲ အားကိုးေနရတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသား စခန္းေကာ္မတီကေနၿပီး ေနာက္ပတ္က်မွ ကၽြန္မတို႔ သင္တန္းတက္ေနတဲ့ ေဆးရံုကို ေရာက္လာၿပီး ၿပီးသြားတဲ့ ညီလာခံအေၾကာင္း ပိုမို အေသးစိတ္က်တာေတြကို လာရွင္းျပပါတယ္။

ကၽြန္မက အဖြဲ႔အစည္းနာမည္ ABSDF (မကဒတ) ကို စာအုပ္ထဲမွာ အျပည့္အစံု ေရးမွတ္ထားလိုက္တယ္။ မဒတ (NDF)၊ မကဒတ (ABSDF) ႏွင့္ မဒမခ (DAB) အဲဒီအခ်ိန္မွ ေသေသခ်ာခ်ာ ကြဲသြားတယ္။ တပ္ရင္းေတြ ဖြဲ႔စည္းလုိက္တာ ေရွ႔လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ႏိုင္ငံေရစးစစ္ေရး လမ္းစဥ္ေတြကို စခန္းေကာ္မီတီက အက်ယ္တ၀င့္လာေရာက္ ရွင္းလင္းေျပာျပၿပီး ကၽြန္မတို႔တပ္ရင္းကို တပ္ရင္း (၂၀၁) လုိ႔ သတ္မွတ္ေၾကာင္းလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွ သိရတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုထဲမွာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္လုိ႔ ေခၚတြင္ေစရမည္ ဆိုတာလည္းပါေတာ့ ကၽြန္မတို႔က ေခၚရခက္တဲ့ ABSDF ေတြ မကဒတေတြကို မသံုးေတာ့ပဲ အဖြဲ႔အစည္းကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္လို႔ပဲ ေခၚလိုက္တယ္။ တပ္မေတာ္ ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဘယ္ကလဲေမးရင္ မင္းသမီးစန္းကလို႔ မေျပာေတာ့ပဲ တပ္ရင္း ၂၀၁ ကလို႔ပဲ ေျပာျဖစ္ေတာ့တယ္။ တပ္ရင္းနံပါတ္ေတြကို မြန္နယ္ေျမေရာက္ ေက်ာင္းသားတပ္ရင္းေတြကို ၁၀၁၊ ကရင္နယ္ေျမ ၂၀၁၊ ကရင္နီ (ကယား) နယ္ေျမ ၃၀၃၊ ပအို႔နယ္ေျမ ၆၀၁၊ ရွမ္းနယ္ေျမ ၈၀၁၊ ကခ်င္နယ္ေျမ ၇၀၁၊ ရခိုင္နယ္ေျမ ၉၀၁ နဲ႔ စထားပါတယ္။ အင္အား အမ်ားဆံုးကေတာ့ ကရင္နယ္ေျမျဖစ္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္း ၂၀၁ က စခဲ့တာ ညီလာခံလုပ္တဲ့ ေနရာမွာ ရွိတဲ့တပ္ရင္း ၂၁၁ မွာ ဆံုးပါတယ္။ ၂၁၂၊ ၂၁၄ ႏွင့္ ၂၁၆ တို႔က ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံသက္တမ္းတုန္းက မရွိေသးပဲ ဒုတိယအႀကိမ္ႏွင့္ တတိယအႀကိမ္ ညီလာခံသက္တမ္းမွာမွ ေပါလာတဲ့ တပ္ရင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒုတိယ ေက်ာင္းသားတပ္ရင္း အမ်ားဆံုး လူမ်ိဳးစု နယ္ေျမကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ လူမ်ိဳးစုထဲမွာလည္း ဒုတိယ အင္အားအႀကီးဆံုး ျဖစ္သည့္ ကခ်င္နယ္ေျမ ျဖစ္ပါတယ္။ABSDF ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံမွာ ဥကၠဌအျဖစ္ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမာက္ ခံရၿပီး ဗဟုိ ေကာ္မတီ တခုကို ဖြဲ႔စည္းကာ ABSDF ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါတယ္။ ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံၿပီးမွ အဖြဲ႔အစည္းဆိုတာ တိတိက်က် ရွိလာၿပီး ႏိုင္ငံေရး၊ စည္းရံုးေရး၊ စစ္ေရး လုပ္ငန္းလည္ပတ္မႈေတြ စတင္အသက္၀င္ လႈပ္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။ ABSDF ဟာ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ၊ သံတမန္တိုက္ပြဲေတြ အားလံုးမွာ NDF (မဒတ), DAB တပ္ေပါင္းစုနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ဦးေဆာင္ အခန္းက႑မွာ ပါ၀င္တိုက္ပြဲ၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ ေရွ႔တန္း စစ္ေျမျပင္ တိုက္ပြဲေတြမွာ ရန္သူေတာင္ကုန္းေတြကို သိမ္းၿပီး စည္းရံုးေရး နယ္ေျမေတြ ခ်ဲ႕ကာ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေတာင္စုမူကို ျပည္သူၾကားထဲ ခ်ျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ သံတမန္ အသိုင္းအ၀ုိင္းမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို မွန္ကန္စြာ ခ်ႏိုင္ေအာင္ Lobby လုပ္ရမွာလည္း ABSDF ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ 

ABSDF  ဆိုတာ သမိုင္းရဲ့ လိုအပ္ခ်က္အရ ေပၚေပါက္လာတဲ့အဖြဲ႔အစည္း တခုျဖစ္တယ္။ ၂၁ ႏွစ္ကာအတြင္း ABSDF ဟာ အသက္၊ ေသြးေခၽြးေပါင္း မ်ားစြာကို ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္ေရး တိုက္ပြဲအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ေပးဆပ္ခဲ့ရတာကို ကၽြန္မတို႔လို မေသလို႔ က်န္ေနတဲ့သူေတြကသာ သြားေလသူေတြအတြက္ မွတ္တမ္းတင္ေပးနိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

 ABSDF ရဲ့ ၂၁ ႏွစ္ေျမာက္ ႏွစ္ပတ္လည္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္အရ ေသဆံုးသူနဲ႔ က်ဆံုးသူ စုစုေပါင္း ၇၅၀ ရွိၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ ၁၉၈၈ ကေန ၁၉၉၉ ခုႏွစ္အထိ ကၽြန္မတို႔ မင္းသမီးစခန္း၊ ၂၀၁ တပ္ရင္း တခုတည္းမွာ ေသဆံုးက်ဆံုးသူစာရင္းကို လက္လွမ္းမီသေလာက္ စုစည္းထားခဲ့တဲ့ စာအုပ္အထဲမွာ ၈၁ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁ မင္းသမီးစခန္းက က်ဆံုးသူမ်ားရဲ့ ပံုတခ်ိဳ႔ကို Minthamee 8888 ဘေလာ့ဂ္က ျပန္လည္ကူးယူၿပီး တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

တပ္ရင္း (၂၀၁) မင္းသမီးစခန္းမွ ၁၉၈၈ မွ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္အတြင္း အသက္ေပးသြား သူတခ်ိဳ႔

၁၉၈၈ ခု၊ ကၽြန္မ ၁၀ တန္း စတက္တဲ့ႏွစ္ လူ႔ဘ၀ရဲ့ အပ်ံသင္စ အရြယ္ကေန ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ ကုန္ခါနီးအထိ ၁၀ စုႏွစ္တခုစာ ဒီအဖြဲ႔အစည္းမွာ ကၽြန္မ အခ်ိန္ေပးလာခဲ့ၿပီး ဒီ ၁၀ ႏွစ္ကာလအတြင္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးမွာ အခက္အခဲ အၾကမ္းတမ္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ရင္ဆိုင္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရသလို အမွတ္ရစရာ လြမ္းစရာမ်ားစြာကိုလည္း ျဖတ္သန္းခဲ့ရ၊ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ ဘ၀အေတြ႔အၾကံဳေတြ အမ်ားႀကီးကိုလည္း ရခဲ့လို႔ ကၽြန္မဘ၀မွာ ABSDF ႏွင့္ ပတ္သက္သမွ် အသက္ရွင္ေနသေရြ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေပ်ာက္ သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီပို႔စ္နဲ႔အတူ ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္း ၂၀၁ အပါအ၀င္ ABSDF တပ္ရင္း အသီးသီးမွာ တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း အသက္ေပးဆပ္သြားေသာ ရဲေဘာ္ရဲေမ အားလံုးနဲ႔ အတူ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဖိႏွိပ္သူေတြမွန္သမွ်ကို တိုက္ပြဲ၀င္ရင္း အသက္ေသြးေခၽြးေတြ၊ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြ ေပးဆပ္သြားခဲ့တဲ့ တိုက္ပြဲ၀င္ရဲေဘာ္အေပါင္းနဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္ ခြပ္ေဒါင္း အလံေတာ္အားလည္းေကာင္း၊ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ လက္ရွိ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္လ်က္ရွိေသာ ABSDF ရဲေဘာ္မ်ား အားလည္းေကာင္း ဦးညြတ္ ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။

သြားေလသူအားလံုး ေကာင္းရာသုဂတိ လားၾကပါေစ..
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မုခ်က်ဆံုးရမည္..
ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရး မုခ်ေအာင္ပြဲခံရမည္။

Posted in: ABSDF ေတာတြင္းဘ၀ပံုရိပ္,မွတ္တမ္း,မွ်ေဝျခင္း,သမိုင္း၀င္ေန႔မ်ား