ဆိုေရးရွိက ဆိုရလိမ့္မယ္

က်န္းမာေရးရႈေဒါင့္ကေန Physical, Psycho-social ဘယ္ဘက္ကိုပဲ ၾကည့္ၾကည့္ လံုး၀ Safety နဲ႔ မညီညြတ္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတာကို ေက်ာင္းေတြမွာ (Sexual Education) မရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အတုခိုးမွားၿပီး လိုက္လုပ္သူေတြ ရွိေနမွာကို လြန္စြာ စိုးရိမ္ပူပန္မိလို႔ ဖတ္သင့္တဲ့ ပို႔စ္တခုကို ညႊန္းရင္း ဒီပို႔စ္ကို တင္ေပးရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ဘေလာ့ဂ္အစံုဖတ္သူ ျဖစ္လို႔ ကၽြန္မဘေလာ့ဂ္ကိုလည္း ဘေလာ့ဂါမ်ိဳးစံု ေရာက္တယ္ဆိုတာ သိေပမဲ့ သံဃာေတာ္ စာဖတ္သူေတြနဲ႔ သံဃာေတာ္ ဘေလာ့ဂါေတြအတြက္က်ေတာ့ ဒီပုိ႔စ္က သိစရာလည္းမလို ဖတ္ဖို႔လည္း မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ပို႔စ္အသစ္ တင္ထားတာ ေတြ႔လို႔ ၀င္လာမိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြရွိရင္ ဒီပို႔စ္ကို လံုး၀မဖတ္ဘဲ လွည့္ျပန္ဖို႔ ပထမဦးစြာ ေလွ်ာက္ထားပါရေစ ဘုရား။ တျခား လူစာဖတ္သူမ်ားကိုေတာ့ ကၽြန္မ ညြန္းေပးလိုတဲ့ မူလ ပို႔စ္မွာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ၿပီးမွ ဖတ္ပါလို႔ ေျပာထားေပမဲ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ ကေတာ့ အသက္အရြယ္ကို မသတ္မွတ္လိုပါဘူး။ အင္တာနက္သံုးေနသူ Secondary School (ခုႏွစ္တန္းႏွင့္ အထက္) အဆင့္ ေက်ာင္းသားအရြယ္ကေန လူႀကီးေတြအထိ အသက္အရြယ္မေရြး မည္သူမဆို ဖတ္ႏိုင္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဆရာ၀န္၊ သူနာျပဳ၊ Physiotherapist, Occupational therapist, Health Care Social Worker (or) Consultants စတဲ့ က်န္းမာေရးပညာရွင္ေတြထဲက ေရာက္လာရင္လည္း ကၽြန္မေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ၿပီး ျပန္လည္ေဆြးေႏြးသင့္တာကို ေဆြးေႏြးၿပီးမွ ျပန္ၾကဖို႔ ေမတၱာ ရပ္ခံပါတယ္။

ပထမဦးစြာ ညႊန္းေပးလိုတဲ့ ပုိ႔စ္ကို မေျပာခင္ ဒီပို႔စ္ကို ကၽြန္မ ဘာေၾကာင့္ ညႊန္းရတယ္ဆိုတဲ့ ညြန္းစရာအေၾကာင္း ေပၚလာရတဲ့ ေနာက္ခံသမိုင္းကို အရင္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကုန္ခါနီး ေနာက္ဆံုးလေတြမွာ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ဘေလာ့ဂါ အစ္မတေယာက္ရဲ့ C-Box မွာ မေကာင္းတဲ့သူေတြက ဆဲဆိုထားတာ ရွိသလို မဖြယ္မရာပံုေတြ ပါတဲ့ Link တခုတည္းကို C-Box တခုလံုးနီးပါး ျပည့္ေအာင္ ထပ္ခါထပ္ခါ ရိုက္ထည့္ၿပီး တင္ထားတာကို ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မကလည္း စာမေရြးဖတ္တတ္တဲ့သူဆိုေတာ့ အစမွာ မသိဘဲနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေၾကာ္ညာေတြ ထင္ၿပီး Click ၾကည့္မိတဲ့အခါမွာ မဖြယ္မရာ ပံုေတြ ျဖစ္ေနလို႔ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္ထြက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီဘေလာ့ဂ္က C-Box မွာ ကၽြန္မက လာလည္ေၾကာင္း ႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့ၿပီး ဆဲထားတာေတြ မေကာင္းတာ လာတင္ထားတာေတြကို ဖ်က္သင့္ေၾကာင္း C-Box အထဲမွာပဲ အၾကံျပဳၿပီး ျပန္လာခဲ့ပါတယ္။ အေတာ္ၾကာေတာ့ G-talk မွာေတြ႔တဲ့ ဘေလာ့ဂါ ေမာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ ခ်တ္မွာ စကားေျပာေနခ်ိန္မွာ အတုလား အစစ္လားေတာ့မသိဘူး အစ္မနာမယ္နဲ႔ အဲဒီမွာ လာေရးထားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ကၽြန္မ သြားၾကည့္ေတာ့ ငယ္ႏိုင္ဆိုၿပီးေတာ့ အေရမရ အဖတ္မရေတြ ေျပာေနေရးေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း အဲဒါကၽြန္မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ မွတ္ခ်က္အထဲထိ ၀င္ေျပာၿပီး ျပန္လာလိုက္လို႔ ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ခုနက ေျပာေန ေရးေနတာ ကၽြန္မ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသြားပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ အလုပ္မရွိအကိုင္မရွိ သူမ်ားနာမည္ သံုးၿပီး ေပါက္ကရေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာခ်င္တာပါ။ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိကအေၾကာင္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။

ဆက္ေျပာရရင္ အဲဒီဘေလာ့ဂ္မွာ ေတြ႔ခဲ့တဲ့ မဖြယ္မရာ Link ေတြက ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ကၽြန္မ C-Box ကို ေရာက္လာပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း C-Box ထဲမွာ ဖ်က္လိုက္ၿပီး ေနာက္တခါ လာတင္ရင္ IP ကိုိ block လုပ္မယ္လို႔ သတိေပးလိုက္ေတာ့ ေနာက္ေတာ့ လာမတင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီတခါေတာ့ ကၽြန္မက သူတို႔လာတင္တဲ့ link ကို တေနရာမွာ သိမ္းၿပီး ၀င္ၾကည့္မိတယ္။ ကၽြန္မဘ၀မွာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တခါမွမျမင္ဘူးတဲ့ အံ့ဖြယ္ထူးဆန္း နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပဳမူေနတဲ့ ဖိုနဲ႔မ မဖြယ္မရာ ပံုေတြကို ေတြ႔ရေတာ့ အျပင္မွာ တကယ္ပဲ ဒါမ်ိဳးလုပ္ေနတာ ရွိလား ဒါမွမဟုတ္ လူေတြ ကိေလသာစိတ္ထေအာင္ တမင္ေၾကာ္ျငာတာလား ဆိုတာကို ေ၀ခြဲလို႔မရ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မက အင္တာနက္ကို သံုးဖူးတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္ေပမဲ့ ဒါမ်ိဳးေတြ တခါမွ ေတြ႔လည္းမေတြ႔ဖူး ၾကည့္ဖို႔လည္း စိတ္မ၀င္စားခဲ့တာ ဘုရားစူးပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ စိတ္မ၀င္စားလို႔ မရေတာ့ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မစိတ္ထဲမွာ ဘ၀င္မက်တာေတြ စိုးရိမ္မႈေတြကို လႊမ္းမိုးေနေစခဲ့တယ္။

အခုေတာ့ C-Box မွာသာမက ဒီ Site ေတြကို ကၽြန္မ ဘေလာ့ဂ္ အတုမွာလည္း တင္ထားတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ C-Box ကို ဘုရားခုႏွစ္ဆူ သီခ်င္း အစိေႏၱယ် ဘုရားရွိခိုးသီခ်င္းနဲ႔ ဂုဏ္ေတာ္ကိုးပါး ဘုရားရွိခိုးသီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္အၾကား ညွပ္ထားၿပီး အေနာက္ပို႔ထားတာေတာင္မွ စစ္ေခြးေတြက C-Box ထဲမွာ တေန႔ကို အနည္းဆံုး ႏွစ္ႀကိမ္ ယုတ္ရိုင္းတာေတြဆဲတာနဲ႔အတူ ဒီဆိုက္ေတြကို လာတင္ေနေတာ့ ဒီပို႔စ္ကို ထပ္တင္ရတဲ့အေၾကာင္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မလည္း မေလ့လာဖူးလို႔ Occupational Health &Safety Policy ဘယ္လုိ ရွိၿပီး ျပည့္တန္ဆာေတြကို ေရရွည္ Side affect မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုကာကြယ္ထားတယ္ ဆိုတာ ကၽြန္မ အတိအက် မသိေပမဲ့ အနည္းဆံုးေတာ့ အတြင္းအျပင္ အကုန္လံုးကို စိတ္ခ်ရတဲ့ ေဆးရည္ေတြနဲ႔ စနစ္တက် သန္႔စင္ထားၿပီး ဘယ္ႏွစ္မိႏွစ္အတြင္း ဘက္တီးရီးယားနဲ႔ ေရာဂါ မျပန္႔ႏိုင္တဲ့ ေဆးရည္ေတြနဲ႔ ကာကြယ္မႈ လုပ္ထားမွာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျပည့္တန္ဆာေတြနဲ႔ ဒီလိုေနထိုင္တာဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ ကာကြယ္ၿပီးသား ျဖစ္နိုင္ေပမဲ့ ျပည့္တန္ဆာ မဟုတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ အျပင္မွာ ဒီလိုေနထိုင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ တကယ္ကို အႏၱရယ္မ်ားလွေၾကာင္းကို အသိေပးခ်င္ပါတယ္။

ျပည့္တန္ဆာဆိုတာ လက္ရွိကမာၻမွာလည္း ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ႏိုင္ငံေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး တရား၀င္ျဖစ္ေစ၊ တရားမ၀င္ျဖစ္ေစ ရွိခဲ့သလို ဘုရားေဟာ က်မ္းဂန္ေတြထဲမွာလည္း အမၺပါလီတို႔ သီရိမာတို႔ဆိုတာ ဘုရားလက္ထက္က ထင္ရွားတဲ့ ျပည့္တန္ဆာေတြ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔ ေလ့လာသိရွိရပါတယ္။ အရင္ကမာၻေတြတုန္းကလည္း ျပည့္တန္ဆာ ျဖစ္ခဲ့သူေတြလို႔ ဆိုထားတာ ရွိေတာ့ သံသရာ အဆက္ဆက္ မွာလည္း ျပည့္တန္ဆာ ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ ျပည့္တာဆာနဲ႔ မကင္းဘူး ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ျငင္းလို႔ ရမယ္ မထင္ပါဘူး။ လက္ရွိကမာၻာမွာလည္း ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တရားမ၀င္ဘဲ ခိုးလုပ္ေနတာနဲ႔ စာရင္ တရား၀င္က ပိုၿပီး Safety န႔ဲညီညြတ္ၿပီး အႏၱရယ္ပိုကင္း တိုင္းျပည္ ဘ႑ာလည္းတိုးလို႔ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ျပည့္တန္ဆာ အလုပ္၊ ေလာင္းကစားအလုပ္ေတြကို တရား၀င္ မွတ္ပံုတင္ထားေပးတာ ရွိပါတယ္။ မူးယစ္ေဆး၀ါး သံုးစြဲသူေတြကိုေတာင္ တားလို႔မရတဲ့အဆံုး သံုးစြဲတာကို အႏၱရယ္ကင္းကင္းနဲ႔ သံုးစြဲႏိုင္ေအာင္ အကူအညီေပးတာက Safety ရွိရွိနဲ႔ ေရာဂါ ျပန္႔ႏွ႔ံမႈကို ကာကြယ္ႏိုင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ျဖန္႔ျဖဴးသူကိုပဲ အေရးယူ၊ သံုးစြဲသူကိုက်ေတာ့ Safety ရွိေအာင္ အကူအညီေပးတဲ့ Social welfare ကို ဦးစားေပးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ Drug and Alcohol Service ေတြ ရွိလာၾကတာ ကၽြန္မ သေဘာေပါက္ပါတယ္။

ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္းကို တရား၀င္ခြင့္ျပဳတဲ့ ႏုိင္ငံေတြမွာ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမား၊ ေဖါက္သည္ သေဘာတူလို႔ အဲဒီလုပ္ငန္းကို လုပ္ၾကတာ ကၽြန္မဘာမွ ေစာတက မတက္လိုပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လုပ္ငန္းတိုင္း၊ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ Occupational Health and Safety Policy ဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ အဲဒီေပၚလစီအရ ပညာရွင္အဆင့္ ျဖစ္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြ သူနာျပဳေတြက သူတို႔ကုသတဲ့ လူနာရဲ့ ေရာဂါအေျခအေနနဲ႔ သံုးစြဲတဲ့ ေဆး၀ါးေတြ၊ ပစၥည္းတန္ဆာပလာေတြရဲ့ အက်ိဳးအျပစ္ကို သိရမယ္။ အလုပ္ၾကမ္း သမားတေယာက္ဟာ အရာ၀တၱဳတခုကို ကိုင္တြယ္သယ္ယူ (Handling) ရာမွာ ခါးနာျခင္း စတဲ့ ဒဏ္ျဖစ္ေစတဲ့ ေရာဂါမရေအာင္ ဒူးကိုဘယ္လို စနစ္တက်ေကြးၿပီးခါးနဲ႔ ေက်ာကို ဘယ္လိုမတ္မတ္ ထားကာ သယ္ရ၊ မရမယ္ဆိုတာ သိရမယ္။ သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမား တဦးဟာ Micro-organisms လို႔ ေခၚတဲ့ ပိုးမႊားေတြရဲ့ ပြားႏႈန္းကို အၾကမ္းဖ်င္း သိရၿပီး သူတို႔ အသံုးျပဳတဲ့ ပိုးသတ္ေဆးရည္နဲ႔ သတ္ႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္ကာလ အတိုင္းအတာကို သိရမွာျဖစ္သလို ဒီပိုးသတ္ေဆးေတြရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြကိုလည္း သိရပါတယ္။ အလုပ္သမားတိုင္းက မိမိလုပ္ငန္းခြင္မွာ မီးေလာင္ရင္ အႏၱရာယ္က ေရွာင္တဲ့အစီစဥ္ (Evacuation) ျဖစ္တဲ့ စုရပ္မွာ ဘယ္လိုဆံုမယ္ စုရပ္က ဘယ္မွာဆိုတာသိရမယ္။ အဓိကက အလုပ္လုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီအလုပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးနဲ႔ အဲဒီဆိုးက်ိဳးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို စနစ္တက် ကာကြယ္ရမယ္ဆိုတာ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ေပၚလစီ ရွိရပါတယ္။

ဒီပံုေတြကိုၾကည့္ၿပီး ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းမွာ Occupational Health and Safety Policy ဆိုတာ ရွိေကာ ရွိရဲ့လားလို႔ ကၽြန္မ သံသယ ျဖစ္မိပါတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းအေၾကာင္းကိုလည္း တခါမွ အခုလို စိတ္၀င္တစား မရွိခဲ့ဖူးတာ အမွန္ပါ။ ကၽြန္မက ဒီလိုပံုေတြကို အခုမွ ေတြ႔ဖူးတာ ျဖစ္ေပမဲ့ အင္တာနက္ သံုးေနသူ အေတာ္မ်ားမ်ားက ေတြ႔ဖူးတာ ၾကာၿပီလုိ႔ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းတိုင္းမွာ ေပၚလစီက မရွိလို႔မရပါဘူး ရွိမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ ရွိရင္ အခု ကၽြန္မ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ပံုေတြကို အဲဒီေပၚလစီအရ ဘယ္အနည္းနဲ႔မွ ခြင့္ျပဳစရာ အေၾကာင္းမရွိႏုိင္ပါဘူး။ ဒါကို ခြင့္ျပဳထားတယ္ဆိုရင္ Health Care Professional ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ မ်က္စိမွိတ္၊ နားပိတ္ၿပီး ေနရတာလဲဆိုတာ ကၽြန္မ နားလည္လို႔မရ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ က်န္းမာေရးပညာရွင္ဆိုတာ လူသားေတြအတြက္ အႏၱရယ္ရွိတာကို သိလ်က္နဲ႔ မေျပာဘဲ ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနတာဟာ အမ်ားျပည္သူရဲ့ အႏၱရယ္ကို လစ္လ်ဴရႈရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူ႔ကိုမဆို ဘာမ်က္ႏွာမွ ေထာက္စရာမလို ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကပ္ဖားယပ္ဖား လုပ္စရာမလိုတဲ့ အေနာက္တိုင္း လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ က်န္းမာေရး ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မသင့္ေတာ္ဘူး ထင္တဲ့သူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ဒီကိစၥကို ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ ေနရတာလဲဆိုတာ ကၽြန္မ တကယ္ကို နားမလည္ဘဲ စိတ္ထဲမွ ဘ၀င္မက် ျဖစ္ရပါတယ္။

တကယ္က ျပည့္တန္ဆာေတြ၊ ျပည့္တန္ဆာနဲ႔ လာေပ်ာ္ပါးတဲ့ သူေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ Reproductive organ ေတြကိုပဲ အသံုးျပဳခြင့္ ေပးဖို႔ ဥပေဒျပဳဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ကၽြန္မ ယူဆတယ္။ တျခား Reproductive Organ နဲ႔ မဆိုင္တာကို အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ Organ ေတြပါ၀င္တဲ့ System တခုစီရဲ့ အလုပ္လုပ္ပံုနဲ႔ အက်ိဳးအျပစ္ကို အၾကမ္းဖ်င္း ပညာေပးဖုိ႔ လိုအပ္လိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္မထင္ပါတယ္။ Safety နဲ႔ မညီညြတ္တဲ့ အျပဳအမူေတြက အမ်ားႀကီး ေတြ႔ရေပမဲ့ အခု အဓိကေျပာလိုတဲ့ အခ်က္က သူ႔ေနရာ မဟုတ္တဲ့ အဂၤလိပ္လို Anus ျမန္မာလို စအို၀ကေန လိင္ဆက္ဆံတဲ့ ကိစၥကို ေျပာလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မေတြ႔ရတဲ့ တျခား Safety နဲ႔ မညီတဲ့ အမူအယာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ေပမဲ့ အဲဒါေတြ အတြက္ ဘယ္လို Safety နဲ႔ မညီဆိုတာကို ေထာက္ျပဖို႔ သိထားတဲ့ ဗဟုသုတ အလံုအေလာက္ မရွိတဲ့ အတြက္ ဒီတခုတည္းကိုပဲ ညႊ႔န္းလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မ ေနာက္ Semester မွာ သင္ရမယ့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ေဆြေႏြးမႈ Online Subject တခုမွာ ေက်ာင္းသား တေယာက္စီက Forum တခုစီကို အဆိုတင္သြင္းရၿပီး အလွည့္က် Coordinator အျဖစ္ တာ၀န္ယူရတာ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္မ Coordinator အလွည့္က်ၿပီ Forum ကို ဦးေဆာင္ ေဆြးေႏြးတဲ့ အလွည့္မွာ ျပည့္တန္ဆာ လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ Occupational Health and Safety ကို ကၽြန္မရဲ ့စိုးရိမ္မႈ (Concern) အျဖစ္ အဆိုတင္သြင္းၿပီး ေဆြးေႏြးဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ အဲဒီမွာ မေဆြးေႏြးခင္ ဒီလုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Occupational Health and Safety Policy ကို ႀကိဳေလ့လာထားခ်င္လို႔ က်န္းမာေရး ပညာရွင္ ဘေလာ့ဂ္ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင့္ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗဟုသုတ ရွိသူမ်ားကို မွ်ေ၀ ေဆြးေႏြးေပးဖို႔ ကၽြန္မ ဖိတ္ေခၚခ်င္ပါတယ္။

အမိ်ဳးသမီး တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီပို႔စ္ကို ကၽြန္မ မတင္ခ်င္တဲ့တာ အမွန္ပါ ဒါေၾကာင့္လည္း ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကအေန ဒီႏွစ္အထိ တအံုေႏြးေႏြးနဲ႔ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ကာ မတင္ျဖစ္ဘဲ ရွိေနရာကေန ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဆိုေရးရွိက ဆိုရလိမ့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး တင္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ညႊန္းလိုတဲ့ ပို႔စ္က ဆရာ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ ေရးတဲ့ပို႔စ္ ျဖစ္ၿပီး ဒီပို႔စ္ထဲမွာ စအိုနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံျခင္းျဖင့္ ရရွိတဲ့ အက်ိဳးအျပစ္အျပင္ Reproductive Organ ေတြနဲ႔ စအိုရဲ့ ခႏၶာကိုယ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ပံုေတြကိုပါ ႏိုႈင္းယွဥ္ေဖၚျပထားပါတယ္။ Sexual Health နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာဗဟုသုတမွ မရွိတဲ့အတြက္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ မေရးႏိုင္ဘဲ နားလည္တဲ့ သူေရးထားတာကို ျပန္ညြန္းရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပို႔စ္ကို ဒီေနရာမွာ သြားးဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

Posted in: က်န္းမာေရး/ဇီဝသိပၸံ,ေဆာင္းပါး