ၿမိတ္ကၽြန္းစုကို မဲေပးပါ

ကၽြန္မဆီကို ေရာက္လာတဲ့ Forward e-mail တခု ျဖစ္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္လို႔ ကမာၻမွာနာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ကမာၻက လိုက္မမီႏိုင္ေအာင္ ထူးျခားလွတဲ့ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ေရေျမေတာေတာင္၊ သတၱ၀ါမ်ားနဲ႔ ေရွးေဟာင္း သမိုင္းယဥ္ေက်းမႈ အေမြအနစ္ေတြဟာ National Heritances အေနနဲ႔ သာမက World Heritances အေနနဲ႔ေတာင္ သတ္မွတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းတာေတြ ရွိေနေသးတာကို ဂုဏ္ယူမိၿပီး ေပးပို႔သူအဆင့္ဆင့္ရဲ့ တိုင္းျပည္အေပၚ ထားတဲ့ ေစတနာနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို အသိအမွတ္ျပဳကာ ပူးေပါင္းပါ၀င္သည့္အေနျဖင့္ ပို႔စ္မွာတင္ၿပီး ျပန္လည္ျဖန္႔ေ၀လိုက္ပါတယ္။ ဖတ္မိသူ အားလံုးအတြက္လည္း စိတ္၀င္စားစရာ အင္မတန္ေကာင္းၿပီး ကၽြန္မနဲ႔ ထပ္တူ ခံစားၿပီး မူရင္းေပးပို႔သူေတြနဲ႔ ထပ္ဆင့္ေပးပို႔သူေတြရဲ့ ဆႏၵအတိုင္း ပူးေပါင္းပါ၀င္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္မိပါတယ္။ Forward e-mail ကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။

အလင္းေစတမန္ မွ ျဖစ္ပါသည္။

သင္ယခု စာကိုသင္ရရွိေနျခင္းမွာ သင္သည္ အလင္းေစတမန္ ၏ အဖြဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ေန၍ ျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက တဆင့္ေပးပို႔သူထံမွ ရ႐ွိျခင္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။

အဖြဲ႔၀င္ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ အလင္းေစတမန္သို႔ စာမ်ား ပို႔လိုပါက a_lin_say_ta_mum@googlegroups.com သို႔ ေပးပို႔ ႏိုင္ပါသည္။ အဖြဲ႔ ၀င္ အားလံုးဆီသို႔ ေရာက္ရွိပါမည္။

ေပးပို႔ေသာ post မ်ားကို အလင္းေစတမန္မွ Admin မ်ားက ဖတ္႐ႈျပီး သင့္ေတာ္ပါက post ခြင့္ျပဳေပးလ်က္ရွိပါသည္။

သင္ အလင္းေစတမန္ အဖြဲ႔ မွ စာမ်ားကို ရရွိရန္ ဆႏၵမရွိပါက a_lin_say_ta_mum+unsubscribe@googlegroups.com
သို႔ mail ပို႔ႏိုင္ပါသည္။ သင့္အား အဖြဲ႔မွ စြန္႔ခြာခြင့္ေပးပါမည္။

အျခား အေၾကာင္းအရာမ်ားကို သိခ်င္ပါက အဖြဲ႔၏ Home Page မွၾကိဳဆိုပါတယ္ ။
ေအာက္ပါ လိပ္စာသို႔ ကလစ္ႏွိပ္၍ ၀င္ေရာက္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။
http://groups.google.com/group/a_lin_say_ta_mum?hl=en?hl=en

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်။
Admin
အလင္းေစတမန္

အမ်ိဳးသားေရးတာ၀န္ တရပ္အေနနဲ႔ ကမာၻ႔အံ့ဖြယ္ ခုႏွစ္သြယ္မွာ ၿမိတ္ကၽြန္းစုကို မဲေပးၾကပါရန္ ေလးစားစြာ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

San Francisco Bay Area ရွိ လူငယ္ ဗုဒၶဘာသာ သင္တန္း တစ္ခုတြင္ ျဖစ္ပါသည္။ လူငယ္သင္တန္း ဆိုေပမယ့္ အေမရိကန္ျပည္တြင္ ႀကီး၍အဂၤလိပ္ စကားသာ အဓိကေျပာေသာ အသက္ (၁၀) ႏွစ္မွ (၁၇) ႏွစ္ခန္႔ အထိ အရြယ္စံု ပါဝင္ေသာ မ်ဳိးဆက္သစ္ ျမန္မာ လူငယ္ေလးမ်ား အတြက္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာ ႏွင့္ ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ေရးရာမ်ားကို အဓိက မိတ္ဆက္ သင္ၾကားေပးသည့္လစဥ္သင္တန္း တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ ထို တစ္လက ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈ မိတ္ဆက္က႑ အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ တာဝန္က်ရာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ားအား အမိ ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္းကို အရင္ မိတ္ဆက္ေျပာျပရန္ ျပင္ဆင္ထားမိသည္။

သင္တန္းမစမီတြင္ သင္တန္းသူ၊ သင္တန္းသားေလးမ်ားအား “Burma (သို႔) Myanmar ဟုေခၚသည့္ အမိေျမ အေၾကာင္း မည္မွ် သိသနည္း၊ ဘာေတြသိထား သနည္း” ဟု အရင္ ေမးၾကည့္ရာ ကၽြန္ေတာ္ဘာဆက္ေျပာ ရမွန္း မသိ ျဖစ္သြား၏။ သူတို႔၏ ေျဖပံုေလးေတြကို ၾကည့္၊ ၾကည့္ပါ။ ‘Very Hot’ တဲ့၊ ‘Dirty’ တဲ့၊ ‘Bad Government’ တဲ့၊ ‘Mosquito’ တဲ့၊ ‘Poor People’ တဲ့၊ ကုန္ေရာ။ “မင္းတို႔ ေျပာတာေတြလည္း ဟုတ္ပါတယ္၊ ဒါေတြက ေနာင္ အေျခအေန အရ ႀကိဳးစားၿပီး ျပဳျပင္ယူလို႔ရပါတယ္။ ေနာက္ ေကာင္းတာေတြလည္း ေျပာျပပါဦး” ဟု တိုက္တြန္းေတာ့မွ ‘A Lot of Pagodas’ ၊‘Friendly People’ ၊ ‘Good Food’ တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီေတာ့မွ “တျခား ေကာင္းတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္” ဟု ဆိုၿပီး ျမန္မာျပည္၌ သယံဇာတ ႏွင့္ သဘာဝ အရင္းအျမစ္မ်ား ႂကြယ္ဝပံု၊ ဇီဝမ်ဳိးကြဲမ်ား စံုလင္ပံု၊ ကိုယ္ပိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေပါင္းစံု ယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ၾကၿပီး ကမာၻ႔ အဆင့္မီ Civilization မ်ား ထြန္းကားခဲ့ပံု၊ ဦးသန္႔ အစရွိသည့္ ကမာၻသိ ထူးခၽြန္ေက်ာ္ၾကားေသာ ျမန္မာမ်ား ႏွင့္ ထူးျခား လွပေသာ ေနရာေဒသမ်ား အေၾကာင္း စသည္ျဖင့္ သူတို႔ သိႏိုင္ေအာင္ရွင္းျပမိပါသည္။

ဟုတ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အမိတိုင္းျပည္တြင္ ကမာၻ႔ အံ့ဖြယ္ ထူးျခားေသာ ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏွစ္ ႏွင့္ သဘာဝ ေနရာေဒသ မ်ားစြာ ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ မသိၾက၍ ႏွင့္ သူမ်ားသိေအာင္ ျပန္မေျပာတတ္၍သာ တိမ္ျမဳပ္ သလို ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕ေတာ့ၾကားမိလိုက္ၾကမည္ ထင္ပါသည္။ 2007 July တုန္းက New 7 Wonders အဖြဲ ့ ႀကီးမွ ႀကီးမႉး၍ ကမာၻ ့ အံ့ဖြယ္ (၇) သြယ္စာရင္းသစ္ကို ကမာၻ႔ လူသား သန္းေပါင္း ရာေက်ာ္၏ Internet ဆႏၵမဲမ်ားျဖင့္ ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကရာတြင္ ျမန္မာျပည္မွ ပုဂံ ႏွင့္ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ တို႔မွာ Nominate လုပ္မည့္လူပင္ မရွိ၍ ဆန္ခါတင္ စာရင္း မေျပာ ႏွင့္ Nominee စာရင္းတြင္ပင္ မပါခဲ့ရပါ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း Yahoo News ထဲတြင္ ကမာၻ႔ အံ့ဖြယ္ ေနာက္ဆံုး ဆန္ခါတင္ (၂၁) ေနရာစာရင္း ကိုေရြးခ်ယ္ၿပီးေၾကာင္း သတင္းပါလာေတာ့မွသာ ေနာက္က်စြာ သိခဲ့ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာတို႔၏ အံ့ဖြယ္ ျဖစ္ေသာ ပုဂံေျမသည္ World’s Man-made Travel Wonders မ်ား စာရင္းတြင္ နံပါတ္ (၆) ေနရာ၌ ရွိေနရာ၊ အခြင့္အေရးသာ ရခဲ့ပါက ကမာၻ႔ အံ့ဖြယ္ (၇) သြယ္ စာရင္း၌ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ တစ္ေနရာ ရခဲ့လိမ့္မည္ ဟု ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္မိပါသည္။ ျမန္မာတို႔၏ ဦးစြန္း ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ႀကီး သည္လည္း Seven Forgotten Wonders စာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနေၾကာင္း Internet Search လုပ္ၾကည့္လွ်င္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ရာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။ ဒါေတြထားပါေတာ့၊ အသိ ေနာက္က်သည့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာသာပင္ အျပစ္တင္ရပါမည္။ ဒါ့အျပင္ ယခုအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာမ်ား အတြက္ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရး တစ္ခု ရလာပါၿပီ။

ဒါကေတာ့ New 7 Wonders အဖြဲ ့သည္ ေနာက္ထပ္ ကမာၻ႔ အံ့ဖြယ္ (၇) သြယ္စာရင္းကို ထပ္မံ ေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ဖို႔ Internet မွ ဆႏၵမဲမ်ား ေတာင္းခံေနရာ ျမန္မာျပည္မွ သဘာဝ ရတနာျဖစ္ေသာ “ၿမိတ္က်ြန္းစု - Mergui Archipelago” သည္ Final Nominees (၂၆၁) ေနရာ စာရင္းတြင္ပါဝင္လာခ့ဲျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻ႔ လူသားမ်ားသည္ ထို (၂၆၁) ခု စာရင္းဝင္ ေနရာမ်ားကို ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇူူလိုိုင္္လ (၇) ရက္္ေန႔ အထိ မဲေပးခြင့္ ရမည္ျဖစ္ၿပီး မဲ အမ်ားဆုံးရေသာ ထိပ္ဆုံး (၇၇) ေနရာ သည္သာ ေနာက္ဆံုး အံ့ဖြယ္ (၇) သြယ္ေနရာ အတြက္ ထပ္မံ ေရြးခ်ယ္ခံခြင့္ ရရွိမည္ ျဖစ္ပါသည္။

မန္မာျပည္၌ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ သဘာဝေနရာ မ်ားစြာရွိသည့္ အနက္ၿမိတ္ကၽြန္းစု ကိုမွ သူတို႔ ဘာေၾကာင့္ ေရြးခ်ယ္ထား သနည္း ဟု Internetမ်ားထဲတြင္ ေလ့လာၾကည့္မိသည္။ အဲဒီေတာ့မွ လား…၊ လား…၊ အဲဒီေတာ့မွကၽြန္ေတာ္ မသိခဲ့ဖူးေသာ ၿမိတ္ကၽြန္းစု၏ အလွႏွင့္ ထူးျခားခ်က္မ်ားကို အျခားလူမ်ဳိးတို႔ ေရးထားေတာ့မွ သြားသိရသည္။ ၿမိတ္ကၽြန္းစုသည္ လူသားတို႔ မေႏွာင့္ယွက္ေသးဘဲ သဘာဝအရင္း မူလအတိုင္း က်န္ေနသည့္ ကမာၻ႔ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္းစု (World’s Last Archipelago) တဲ့၊ ၿမိတ္ကၽြန္းစု၌ အျခားေနရာေတြမွာ မေတြ႔ႏိုင္တဲ့ ေရသတၱဝါ မ်ဳိးစိတ္ေတြကို စံုလင္ေအာင္ ေတြ ့ႏိုင္တယ္တဲ့၊ ယခင္က ယိုးဒယား ႏိုင္ငံမွ Similar ကၽြန္းမ်ားကို ကမာၻ႔ ေရငုပ္ရန္ အေကာင္းဆံုး အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားရာမွ ယခုအခါ ၿမိတ္ကၽြန္းစုသည္ ကမာၻ႔ အေကာင္းဆံုး Diving Site ျဖစ္သြားၿပီတဲ့၊ ၿမိတ္ကၽြန္းစု ငါးမန္း မ်ဳိးစံု တို႔သည္ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာစြာျဖင့္ လူကိုမကိုက္တတ္ေသာေၾကာင့္ ကမာၻ႔ ေရငုပ္သမား တို႔၏ အျမင့္ဆံုး အိပ္မက္ျဖစ္ေသာ ငါးမန္းမ်ား ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတြ ့ဆံု ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ယူျခင္း (Shark Encounter) ကို ၿမိတ္ကၽြန္းစုမွာ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၿပီတဲ့၊ ယခုအခါ ကမာၻလွည့္ ခရီးသြားမ်ားသည္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ တဆင့္ ၿမိတ္ကၽြန္းစုသို႔ဝင္ေရာက္ႏိုင္ရန္ အတြက္ မ်က္ေစာင္း တခဲခဲ ႏွင့္ စိုင္းျပင္းေနၾကရာ Sea Gypsies ေခၚ ဆလံု - 3 -တိုင္းရင္းသား တို႔၏ သဘာဝေနအိမ္ ျဖစ္ေသာ ၿမိတ္ကၽြန္းစု၏ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ားကို မူရင္းအတိုင္း ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးၿပီ စသည္ျဖင့္ သိရပါသည္။

အံ့ဖြယ္ ၿမိတ္ကၽြန္းစု အတြက္၊ အမိေျမ၏ သဘာဝ အလွအပမ်ား အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူမိပါသည္။ အကယ္၍ၿမိတ္ကၽြန္းစုသာ ထိပ္ဆံုး ဆန္ခါတင္ (၇၇) ေနရာ စာရင္းတြင္သာ အေရြးခ်ယ္ခံရပါက မည္မွ် အားရဖြယ္ ေကာင္းလိမ့္မည္နည္း ဟုလည္း ေတြးေတာ အိပ္မက္ မက္မိပါသည္။ သိပ္ေတာ့ မလြယ္လွပါ။ New 7 Wonders of Nature ေရြးခ်ယ္ပြဲအား ေလ့လာၾကည့္မိရာ မိမိတို႔ ႏိုင္ငံမွ ေနရာမ်ားကို အဓိက Vote ၾကသည့္ ကမာၻ႔ ႏိုင္ငံစံု မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ ၿပိဳင္ပြဲသဖြယ္ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ ့ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေတြေရာ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ မည္မွ် ရွိၾကမည္ မသိပါ။ လူဦးေရ မ်ားျပားလွသည့္ အိႏၵိယ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ပင္ သူတို႔၏ ႏိုင္ငံ ကိုယ္စားျပဳသဘာဝ အံ့ဖြယ္မ်ားကို မဲေပးၾကရန္ အတြက္ အမ်ဳိးသားေရး လႈပ္ရွားမႈ တစ္ရပ္ အျဖစ္ ႏိုင္ငံပိုင္ Media မ်ားမွပင္ လႈံ႕ေဆာ္ေနၾကပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ႏိုင္ငံပိုင္ Media မ်ားကေတာ့ တျခားအေရးႀကီးသည့္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကတုန္း ရွိပါဦးမည္။ မၾကာေသးမီက ေတာင္အေမရိကမွ အလည္ျပန္လာခဲ့ေသာ ျမန္မာ မိတ္ေဆြ တစ္ဦးကလည္း ေျပာပါသည္။ ဘရာဇီး ႏွင့္ အာဂ်င္တီးနားမွ လူမ်ားသည္လည္း သူတို႔၏ နာမည္ေက်ာ္ Iguazu ေရတံခြန္ႀကီး အား ကမာၻ႔ အံ့ဖြယ္ အျဖစ္ မဲေပးၾကရန္ ခရီးသြား eည့္သည္မ်ားကို တိုက္တြန္းသည့္ Campaign မ်ားလုပ္ ေနၾကၿပီတဲ့။

ဒီလိုဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံကေရာ။ ခ်စ္လွစြာေသာ အမိေျမ၏ လူဦးေရ (၉၀) ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မွာEmail ႏွင့္ Internet သံုးရန္ မဆိုထားဘိ၊ Computer ပင္ ေကာင္းေကာင္း မကိုင္ဖူးၾကရာ ၿမိတ္ကၽြန္းစု အတြက္ လိုအပ္ေသာ မဲမ်ားရရန္ အားေလ်ာ့မိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္ ျပင္ပ၌ ေရာက္ေနၾကေသာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးမ်ား သန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရွိပါသည္။ အေမရိကား၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်၊ အဂၤလန္၊ စကၤာပူ၊ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ ဂ်ပန္၊ အိႏိၵယ၊ ဂ်ေမကာ၊ အာရပ္ ႏွင့္ အာဖရိက စသည့္ ႏိုင္ငံမ်ား အားလံုးတို႔မွ ျမန္မာမ်ား တက္ညီလက္ညီျဖင့္ ဝိုင္းဝန္း မဲေပးၾကမည္ ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အမ်ဳိးသား ရတနာ ၿမိတ္ကၽြန္းစု အတြက္ အခြင့္အေရး တစ္ခု ရွိႏိုင္ပါေသးသည္။ မိမိတို႔၏ အခ်ိန္ ၁ မိနစ္ဆို၊ ၁ မိနစ္ ကေလးခန္႔သာ ၾကာပါသည္။ www.new7wonders.com သို႔ သြား၍ Asia ၊ Mergui Archipelago (Myanmar) ကို ေရြးလိုက္ ႐ုံသာ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါလို ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔၏ ႏိုင္ငံ ႏွင့္ အေျခအေန အဘက္ဘက္မွ နိမ့္က်ေနခ်ိန္တြင္ မိမိတို႔၏ အမ်ဳိးသား ဂုဏ္ကို မည္သည့္နည္းႏွင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျမႇင့္တင္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး အားထုတ္သင့္ပါသည္။ မ်က္ေမွာက္ကာလတြင္ ၿမိတ္ကၽြန္းစုအား ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေရးထက္ သူေဌးကၽြန္း စသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ ၾကယ္ငါးပြင့္ ကာဆီႏို ႐ံုႀကီးမ်ား ဖြင့္၍ ႏိုင္ငံျခားေငြ ရရွိေရးကိုသာ အေလးေပးေနရာ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရး အတြက္ ကမာၻ၏ အာ႐ံုစိုက္ ပံ့ပိုးမႈကိုသာ ေစာေစာစီးစီး မရခဲ့လွ်င္ ၿမိတ္ကၽြန္းစု၏ အနာဂတ္ အတြက္ ရင္ေလးစရာသာ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ဘယ္မွာပဲ ေရာက္ေနေန ျမန္မာတုိ႔ စုစည္း အင္အားျပၾကဖို႔ အခ်ိန္က်ပါၿပီ။ Email Account (၁) ခု ရွိလွ်င္ (၁) မဲ ေပး၍ ရပါမည္။ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာတိုင္း၌ မရွိဘူးဆိုလွ်င္ေတာင္ Email (၂) ခု၊ (၃) ခု ရွိၾကပါသည္။ ျမန္မာျပည္၌ Internet မသံုးႏိုင္သူေပါင္း သန္း (၅၀) ေက်ာ္ရွိပါသည္။ သူတို႔ အားလံုး၏ ကိုယ္စား မိမိတို႔၌ ရွိသမွ် Email မ်ားျဖင့္ Vote ေပးၾကပါ။ လူလည္က်သည္ မဟုတ္ပါ။ တျခား လူမ်ဳိးမ်ားလည္း ဒီအတိုင္း လုပ္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၿမိတ္ကၽြန္းစုသည္ ယခုအခါ (၂၆၁) ေနရာ ရွိသည့္ အနက္ အဆင့္ (၁၉၆)၊ ကၽြန္းစု အမ်ဳိးအစား အေနႏွင့္ ဆိုလွ်င္ အဆင့္ (၂၈) ၌သာ ရွိေနပါသည္။ အားလံုး ဝိုင္း Vote ၾကလွ်င္ အဆင့္ (၇၇) အတြင္းသို႔ အလြယ္တကူ ဝင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အခ်ိန္ (၃) လခန္႔သာ ရွိပါေတာ့သည္။ အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ခ်က္ခ်င္းသြား၍ Vote ၾကေစလိုပါသည္။ ကိုယ္တိုင္လည္း Vote ပါ။ မိသားစု ႏွင့္သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုလည္း တိုက္တြန္းပါ။ ရွိသမွ် ႏိုင္ငံစံုမွ မိတ္ေဆြမ်ားအားလည္း Email Forwardလုပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာျပည္၏ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူမ်ား အတြက္၊ အမိေျမ၏ သဘာဝအံ့ဖြယ္ အလွအပ အတြက္၊ ညိႇဳးႏြမ္းေနခဲ့ရေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ အမ်ဳိးသား ဂုဏ္သိကၡာမ်ား အတြက္၊ေတာက္ပဆဲ ျမန္မာတို႔၏ အနာဂတ္ အိပ္မက္မ်ား အတြက္ သဘာဝ အတိုင္း လွေနသည့္ ျမန္မာ့ ၿမိတ္ကၽြန္းစု - Mergui Archipelago - ကို ပိုမုိ ထြန္းပေအာင္ Vote ေပးၾကပါလို႔သာ ေမတၱာရပ္ခံ တိုက္တြန္း ေရးသား လိုက္ရပါသည္။ အခုပဲ ၿမိတ္ကၽြန္းစုေလးေတြကို Vote ေပးၾကမလား ခင္ဗ်ာ။

With Regards
Pyae Pyae

--~--~---------~--~----~------

------~-------~--~----~

ဆက္ဖတ္ရန္>>

SYDNEY, AUSTRALIA

ဆစ္ဒနီၿမိဳ႔ ထိုင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းအတြင္းရွိ ေစတီ

ကေလးေတြ အားလံုးရဲ့ အသည္းစြဲ ဆစ္ဒနီ ကေလးကစားကြင္း (Luna Park)

ဆစ္ဒနီဆိပ္ကမ္း တေနရာ

ကေလးကစားကြင္း အပါအ၀င္ ဆစ္ဒနီဆိပ္ကမ္းတ၀ိုက္ကို သြားသည့္ ကူးတို႔ေလွတစီး

ကေလးကစားကြင္းအတြင္း တေနရာ

ကေလးကစားကြင္း အတြင္း တေနရာ

ဆစ္ဒနီ Operahouse ကို ကုန္းေပၚမွ ရိုက္ထားပံု

ဆစ္ဒနီ ဆိပ္ကမ္းတေနရာ

Operahouse ကို ေလွေပၚက ရိုက္ထားပါတယ္

Oprahouse ႏွင့္ တံတားကို ကေလးကစားကြင္းမွ ရိုက္ထားပံု
ဆစ္ဒနီတံတားကို Government house ၀င္းအတြင္းက ရိုက္ထားပံု

ဆစ္ဒနီ Operahouse ကို ကေလးကစားကြင္း (Luna Park) က ရိုက္ထားပံု

Sydney ကေလးကစားကြင္းရွိ ကူတို႔ဆိပ္
ဆစ္ဒနီ အိုလံပစ္ အားကစားကြင္း တေနရာ
Koala (ကိုအားလာ) လို႔ေခၚတဲ့ ၾသစေၾတးလ်ား တိရိစာၦန္ တမ်ိဳး

ဓါတ္ပံုမ်ားကို ေအာက္သို႕ဆြဲၾကည္႔နိဳင္ပါတယ္။

စာေရးဖို႔ အခ်ိန္မရေသးလို႔ ပို႔စ္မတင္ျဖစ္ေသးတာနဲ႔ ပံုဘယ္လို တင္ရတယ္ဆိုတာ စပ္းသပ္ရင္း သားသားေမြးေန႔နဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေမြးေန႔တုန္းက သြားလည္ေပးခဲ့ တဲ့ေနရာက ပံုေတြကို လာလည္သူေတြ ၾကည့္သြားလို႔ရေအာင္ စမ္းၿပီး တင္ၾကည့္လိုက္တာ ရသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပို႔စ္တင္ရင္ ပံုနဲ႔ တြဲတင္လို႔ ရၿပီ။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။

ဆက္ဖတ္ရန္>>

ေမတၱာဆိုတာ

ကၽြန္မဘ၀မွာ ကၽြန္မကို ပထမေနရာမွာ ထားမည့္သူ ဒီဘ၀မွာ မရွိႏိုင္၊ မရႏိုင္ေတာ့ပဲ အခ်စ္၊ ေမတၱာေတြ သံေယာဇဥ္ေတြကို ကၽြန္မနဲ႔ ပတ္သက္သူ အားလံုးအတြက္ ကၽြန္မကသာ ေပးဆပ္သူသက္သက္အျဖစ္နဲ႔ ဒီဘ၀ကို အဆံုးသတ္ရလိမ့္မယ္ ထင္ေနခဲ့ရာကေန ကၽြန္မကို ပထမ ေနရာမွာ အျမဲထားတဲ့ သူတေယာက္ ကၽြန္မဘ၀ထဲကို မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေရာက္လာပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိပဲ သူေရာက္လာေပမယ့္ ကၽြန္မဘ၀ထဲ သူေရာက္လာၿပီဆိုတာ သိတဲ့ေန႔ကစၿပီး စကားလံုးနဲ႔ ေဖၚျပမတတ္ေလာက္ေအာင္ ၾကည္ႏူးျခင္းနဲ႔အတူ ဘာခံစားမႈနဲ႔မွ မတူတဲ့ တသက္တာမွာ တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ ပီတိမ်ိဳးကို ပထမဦးဆံုး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ သူ႔ကို မေတြ႔ဖူးခင္ကပင္ သူ႔ကို ႀကိဳဆိုဖို႔အတြက္ ကၽြန္မရဲ့ ဘ၀တက္လမ္းေတြ၊ အနာဂတ္အစီစဥ္ေတြ အားလံုးကို လစ္လ်ဴရႈခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ကို ပထမဦးဆံုး စတင္ေတြ႔ဖူးတဲ့ ေန႔မွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ့ စိတ္ႏွလံုးမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မျဖစ္ေပၚဖူးခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြ၊ ေမတၱာတရားေတြနဲ႔အတူ ကၽြန္မဘ၀ဟာ တကယ္ပဲ အရာရာ ၿပီးျပည့္စံုသြားၿပီလို႔ ခံစားလိုက္ရၿပီး ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ ဆိုတာကို ကၽြန္မေကာင္းေကာင္းႀကီး နားလည္ခံစားလို႔ တတ္သြားပါတယ္။ အဲဒီ ေမတၱာနဲ႔အတူ ကၽြန္မရဲ့ အေတြး၊ ခံယူခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ အနာဂတ္အစီစဥ္ အားလံုးဟာ သူ႔အတြက္ပဲ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ကၽြန္မဘ၀ထဲ သူေရာက္လာၿပီး သူ႔ကို စေတြ႔ဖူးတဲ့ ေန႔ကစၿပီး ကၽြန္မဘ၀ ဆိုတာ လံုး၀ေပ်ာက္သြားၿပီး ကၽြန္မဘ၀ဟာ သူ႔အတြက္ အစိတ္အပိုင္းတခုသာ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ ကၽြန္မရဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာလည္း သူ႔အတြက္ပဲ အမ်ားဆံုး အသံုးျပဳ ျဖစ္သြားပါတယ္။ မိန္းမတိုင္းဟာ အလွႀကိဳက္တယ္ အဆိုရွိေပမယ့္ ကၽြန္မဟာ တျခားမိန္းမေတြနဲ႔ မတူပဲ ဘယ္တုန္းကမွ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ မိတ္ကပ္ေတြ မသံုးဖူးပဲ သနပ္ခါး ေရက်ဲပဲ လိမ္းကာ မိမိကိုယ္မိမိ မျပင္မဆင္နဲ႔ ကပိုကရိုေနတတ္တဲ့ ကၽြန္မဟာ အလွဆိုတာကို သူၾကည့္တတ္လာတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ပတ္၀န္းက်င္မွာ သူမ်ားနဲ႔ မတူပဲ ျဖစ္ေနရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ သူ႔အတြက္ သိမ္ငယ္စရာ  ျဖစ္မွာစိုးလို႔ အလွေတြ ျပင္တတ္လာတယ္။ သနပ္ခါးေရက်ဲပဲ အျမဲ လိမ္းလာခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာမွာ မိတ္ကပ္ေတြ ဖို႔တတ္လာတယ္၊ အရင္က တခါမွ မဆိုးဖူးတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနီေတြ ဆိုးတတ္လာတယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ သူ႔အေပၚထားတဲ့ ေမတၱာေၾကာင့္လို႔ ေျပာရင္ ယုတၱိမရွိဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ တကယ္ပဲ သူ႔ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲခဲ့တာ အမွန္ပဲ။

ေမတၱာဆိုတာ သူ႔အက်ိဳးကို လိုလားျခင္းလို႔ ဘုရားေဟာတရားမွာ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုပါတယ္။ ေမတၱမွာ ကိုယ့္အက်ိဳးဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဘာတခုမွ မရွိရဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကိုယ့္အက်ိဳးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစံုတရာနဲ႔ ျပဳအပ္တဲ့ ကိုယ္၊ ႏႈတ္၊ ႏွလံုးသံုးပါးနဲ႔ ျပဳအပ္သမွ်ဟာ သူ႔အတြက္ ေကာင္းက်ိဳး ျဖစ္ေနေစကာမူ ေမတၱာလို႔ သတ္မွတ္လို႔ မရႏိုင္ပဲ ေကာင္းမႈတခု ျပဳတယ္လို႔သာ သတ္မွတ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ေမတၱာဆိုတာ အစံုသက္သက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကပ္ညွိတြယ္တာတဲ့ သမုဒယေတြနဲ႔ အခုတမ်ိဳး ေတာ္ၾကာတမ်ိဳး ေဖါက္ျပန္၊ ေျပာင္းလဲတတ္တဲ့ သံသရာထဲမွာ က်င္လည္က်က္စားေနတဲ့ ကိေလသာ သားေကာင္ ကၽြန္မတို႔ ပုထုစဥ္ေတြမွာ ကိုယ့္အတြက္ဆိုတဲ့ အတၱမကင္းႏိုင္လို႔ အၾကြင္းမဲ့ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ ပုထုစဥ္ေတြမွာ ေမတၱာဆိုတာ မရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပါ။ ျမတ္စြာဘုရားက ကၽြန္မတို႔ ပုထုစဥ္ေတြအတြက္ ေပးတဲ့ ဥပမာမွာ ေမတၱာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မိခင္က တဦးတည္းေသာ သားအေပၚ ထားတဲ့ ေမတၱာအတိုင္း ေ၀ေနယ် သတၱ၀ါေတြအေပၚ ထားရမယ္ဆိုၿပီး "မာတာ ယထာ နိယံပုတၱ မာယုသာ ဧကပုတၱ မႏုရေကၡ" လို႔  ေမတၱာသုတ္မွာ ေဟာထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုထုစဥ္ေတြမွာ ရွိတဲ့ အစစ္မွန္ဆံုး ေမတၱာဆိုတာ မိခင္က တဦးတည္းေသာသားအေပၚ ထားတဲ့ ေမတၱာထက္ ပိုၿပီး ႀကီးျမတ္တာ မရွိႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ သတ္မွတ္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္မို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆိုးယုတ္တဲ့သူ ျဖစ္ေနပါေစ ဒီေလာက္ဆိုးေနတဲ့ ဒီလူ႔ေနရာမွာ သားေလးမ်ား ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုခံစားရမလဲဆိုတာနဲ႔ တိုင္းတာၿပီး အကုသိုလ္ကို နားမလည္တဲ့ ဘ၀သံသရာရဲ့ သားေကာင္ေတြအျဖစ္ ဂရုဏာသက္ၿပီး အတိုင္းအတာ တခုထိေတာ့ ေမတၱာပြားလို႔ ရသြားတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္တဦးတည္းေသာသားရဲ့ မိခင္ကမွ တျခားပုဂၢိဳလ္တဦးဦးရဲ့ အက်ိဳးကို မိမိရင္ေသြးရဲ႔ အက်ိဳးထက္ပိုၿပီး မလိုလားႏိုင္ပါဘူး ဆိုတာ သားသမီးမရွိသူေတြ အေနနဲ႔လည္း ယုတၱိက်က် ေတြးၿပီးနားလည္လို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေမတၱာေၾကာင့္ ရတဲ့တကယ့္ပီတိကိုေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ခံစားနားလည္လို႔ ဘယ္လိုမွ မရႏိုင္ပဲ သားသမီးရွိဖူးတဲ့သူမွသာ ခံစားနားလည္ႏိုင္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။ သားသမီး ရွိသူေတြမွာေတာင္မွ ဘယ္သားသမီးကိုမွ မွ်ေ၀ေပးစရာမလိုတဲ့ သားတေယာက္တည္းကိုသာ ေမြးထားတဲ့ မိခင္ေတြကသာ ဘုရားေပးတဲ့ ေမတၱာဥပမာကို ပိုၿပီး ခံစားနားလည္လို႔ တတ္မွာ ေသခ်ာပါတယ္။  ဘုရားေပးတဲ့ ေမတၱာဥပမာဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့  လက္ေတြ႔ပါပဲ။

မိဘတိုင္း သားသမီးေပးတဲ့ ပီတိကို ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ။

(လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ ၂၄. ၀၇. ၉၉ မွာ ေမြးၿပီး အခု ဒီပို႔စ္ကို စေရးတဲ့ ၂၄.၀၇.၀၉ မွာ ၁၀ ႏွစ္တိတိ ျပည့္ၿပီး အေမကိုသိပ္ခ်စ္ၿပီး ဦးစားေပးတဲ့ သားသား အတြက္ အမွတ္တရ ပို႔စ္ျဖစ္ပါတယ္။ သားသားကို 24/07/99 ည ၇ နာရီ ၁၃ မိႏွစ္မွာ ေမြးေပမယ့္ ကၽြန္မသူ႔ကို ေနာက္ေန႔ မနက္ ၂၅ ရက္ေန႔မွာမွ စေတြ႔ဖူးပါတယ္)

ဆက္ဖတ္ရန္>>

ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရး (၂)

လူတိုင္းလူတိုင္းက ဘယ္သူမဆို ကိုယ္ထင္တာ မွန္တယ္ ထင္ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုဟာ (Self awareness) လို႔ေခၚတဲ့ မိမိကုိယ္ကိုယ္ မိမိျပန္လည္ဆန္းစစ္တဲ့ အေလ့အထကို မိရိုးဖလာအရ မရွိသလို ပညာသင္ၾကားတဲ့အခ်ိန္ ေက်ာင္းေတြ၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာလည္း အေၾကာင္းအရာ တခုကို အဘက္ဘက္က အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးတဲ့ ေလ့အက်င့္ မရွိေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ မတူတာကို မွားတယ္လို႔ ယူဆၿပီး အၿငိဳးထားတဲ့ ေနရာမွာ တျခားလူမ်ိဳးေတြထက္ ပိုဆိုးသြားတယ္ ထင္တယ္။

 မရင္ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ စကား၀ိုင္းက အစည္းအေ၀းလို႔သာ ေျပာတယ္ အစည္းအေ၀းနဲ႔ မတူပဲ စကားနာထိုးသလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး ကၽြန္မတို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားတခြန္းစီက သူ႔အတြက္ ပုဆိန္နဲ႔ အေပါက္ခံရသလို မခံမရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူကလည္း အရြဲ႔တိုက္ၿပီး ေျပာတာေတြ ပါလာၿပီး သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ဘူးလို႔ ေျပာေတာ့ အေဆာင္မွာ ငိုတဲ့သူက ငိုခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ “ငါ့ကိုေျပာထားတဲ့သူေတြကို ငါတသက္မေမ့ဘူး နင္တို႔ခလွည့္က်မွ ငါေကာင္းေကာင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ဦးမယ္” လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္တာ တခုမွ မျဖစ္လာခဲ့ပဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ မရင္ျမတ္နဲ႔ သူ႔ခ်စ္သူ မဂၤလာေဆာင္ျဖစ္သြားတယ္။

မရင္ျမတ္ အမ်ိဳးသားက ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းကို ဟိုဘက္တပ္ရင္း ၂၀၃ ကေန တပ္ရင္း ေျပာင္းလာသူျဖစ္ေတာ့ သူမဂၤလာေဆာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ၂၀၃ အဖြဲ႔ေတြက “၂၀၁ က ရဲေမေတြ ႀကီးက်ယ္လြန္းလို႔ တို႔တပ္ရင္းက သြားၿပီး ေခါင္ကို စၿဖိဳေပးလိုက္ၿပီ” ဆိုၿပီး မၾကားတၾကား လိုက္စတာေတြ ရွိလာတယ္။ ဒါကို ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ခံရခက္ခဲ့တယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳတာေတာင္မွ ကိုယ့္တပ္ရင္းမွာ နဂိုကတည္းက ရွိေနတဲ့ ရဲေဘာ္ထဲက တေယာက္ေယာက္နဲ႔ ဆိုရင္ ေတာ္ေသးတယ္ အခုေတာ့ သူမ်ားတပ္ရင္းက ေျပာင္းလာတဲ့သူကိုမွ သြားယူေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ သူမ်ားတပ္ရင္းက ေလွာင္ေျပာင္တာခံရတာ တပ္ရင္းလည္း သိကၡာက်တယ္ဆိုၿပီး သူ႔ကို မေက်နပ္တဲ့စိတ္က ကၽြန္မတို႔မွာ အရင္ကထက္ေတာင္ ပိုမ်ားလာခဲ့တယ္။

 ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ ယူလို႔ နအဖ မႀကိဳက္တာက ကၽြန္မတို႔က မရင္ျမတ္ တျခားတပ္ရင္းက လာတဲ့သူနဲ႔ ယူလို႔ မႀကိဳက္တာနဲ႔ စာရင္ နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္ ထင္ရတယ္။ သူကလည္း အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး မေနပဲ ရည္းစားရွိတဲ့ အေဆာင္က မိန္းကေလးေတြကို နင္တို႔ေကာ ဘယ္ေတာ့ စားရမလဲနဲ႔ လိုက္လိုက္စတတ္ေတာ့ ဒီမိန္းမဟာ သူဖါသာသူ ေယာက္်ားယူၿပီး ေအးေအးမေနပဲ အငယ္ေတြကို သူ႔လိုဇာတ္ခင္းေအာင္ လိုက္ျမဴဆြယ္ေနျပန္ၿပီ ဆိုၿပီး ကၽြန္မတို႔ သူ႔ကို အေတာ္ အျမင္ကပ္ခဲ့တယ္။

သူမဂၤလာေဆာင္ၿပီး မိန္းကေလးေတြအတြက္ ေထာက္ပံ့ေရးက ေပးတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အသံုးေဆာင္ပစၥည္းေတြ ပထမဦးအႀကိမ္ ရတဲ့အခါမွာ ကၽြန္မတို႔ သူ႔ကို မေပးခဲ့ပဲ မရင္ျမတ္က အေဆာင္နဲ႔ မဆိုင္ေတာ့လို႔ သူနဲ႔အေဆာင္အတြက္ေပးတဲ့ ပစၥည္းဘာမွ မဆိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးက ယူဆတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက အိမ္ေထာင္သည္ ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့ ဒါေတြ သူ႔အတြက္ မလိုအပ္ေတာ့ဘူးလို႔ ယူဆတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးသေဘာနဲ႔ အေဆာင္မွာ ရွိတဲ့ လူဦးေရအတိုင္းပဲ ခြဲေ၀ယူလိုက္တာ ျဖစ္ၿပီး ပိုေနတာကိုလည္း မဲလိပ္က်တဲ့သူယူ ဆိုၿပီးမဲလိပ္ဆြဲၿပီး ခြဲေ၀လိုက္ပါတယ္။

 ပစၥည္းေ၀ၿပီး ႏွစ္ရက္ၾကာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ မိန္းကေလးေတြ အမ်ားစု ရွိရာ ေဆးရံုကို မရင္ျမတ္ တေယာက္ ေရာက္လာၿပီး “တေန႔ကနဲ႔ ဒီေန႔ တာ၀န္မွဴးဘယ္သူ႔ အလွည့္က်လဲ” လို႔ လာေမးေနေတာ့တာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔က ပစၥည္းေ၀တဲ့ကိစၥ ခြဲတမ္းလာေတာင္းတယ္ ဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ “ကၽြန္မက တေန႔က တာ၀န္မွဴးကေတာ့ ကၽြန္မပဲ ဒီေန႔ တာ၀န္မွဴးက ေဆးတပ္ဆြယ္ကေတာ့ တေယာက္မွ မဟုတ္ဘူး ဆက္သြယ္ေရး တပ္ဆြယ္က မီးခိုင္ ဒါမွမဟုတ္ မီးခ်ာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ မရင္ျမတ္” လိူ႕ သူဘာျဖစ္လို႔ ေမးတယ္ ဆိုတာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ 

 သူက “ငါ့ခြဲတမ္း လာယူတာ နင္တို႔ တေန႔က ပစၥည္း ေ၀တာ ငါ့ကိုလည္း အေၾကာင္းမၾကားဘူး နင္တာ၀န္မွဴးဆိုရင္ နင့္မွာ အေၾကာင္းၾကားဖို႔ တာ၀န္ရွိတာေပါ့” လို႔ ေျပာတယ္။ ကၽြန္မကလည္း ”ဘာဆိုင္လို႔လဲ မရင္ျမတ္က အေဆာင္ကမွ မဟုတ္ေတာ့တာ မရင္ျမတ္ခြဲတမ္းက အေဆာင္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ ရွိႏိုင္မလဲ” လို႔ ဘယ္သူ႔ကိုပဲ ေမးေမး ဒီလိုပဲ ေျဖဖို႔ အေဆာင္မွာ ညွိထားတဲ့အတိုင္း ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက ခ်က္ခ်င္းပဲ “ငါအခုပဲ ေထာက္ပံ့ေရးက ျပန္လာတာ မိန္းကေလးေတြ အကုန္လံုးအတြက္ ပစၥည္း အေဆာင္ကို ေပးလိုက္တယ္လို႔ ေထာက္ပံ့ေရးက ငါ့ကို ေျပာလိုက္တယ္” လို႔ သူက ျပန္ေျပာတယ္။ 

ဒါနဲ႔ ကၽြန္မက “အဲဒါေတာ့ ကၽြန္မ မသိဘူး အားလံုးက အေဆာင္အတြက္ ေပးတဲ့ပစၥည္း အေဆာင္မွာရွိတဲ့သူေတြ အတြက္ပဲလို႔ နားလည္ထားတယ္ ပစၥည္းေတြ ေပးလိုက္တုန္းကလည္း မရင္ျမတ္အတြက္ ပါတယ္လို႔ မေျပာလိုက္ဘူး၊ အခုမွ ပါတယ္လို႔ သိရရင္လည္း ခြဲေ၀လိုက္ၿပီမို႔ ဘာမွလုပ္လို႔ မရေတာ့ဘူး၊ ေနာက္တခါမွ မရင္ျမတ္အတြက္ေပးတဲ့ ပစၥည္း အေဆာင္ကို မေပးလိုက္ပါနဲ႔လို႔ ေထာက္ပံ့ေရးကို အခုကတည္းက ႀကိဳေျပာထားလိုက္ပါ၊ မရင္ျမတ္က အေဆာင္ကမွ မဟုတ္ေတာ့ပဲ” လို႔ ေျပာၿပီး သူ႔ခြဲတမ္းကို ကၽြန္မတို႔ မေပးပဲ ထားခဲ့တယ္။ သူလည္း သူ႔အခြင့္အေရးကို ကၽြန္မတို႔ ခ်ိဳးေဖါက္တယ္ဆိုၿပီး မေက်မနပ္နဲ႔ သူ႔ခြဲတမ္းကို မရလိုက္ပဲ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကၽြန္မက တပ္ရင္းမွာ ေနတဲ့အခ်ိန္ထက္ ေရွ႔တန္းဆင္းေနတဲ့အခ်ိန္က ပိုမ်ားလာတယ္။ ေရွ႔တန္းနဲ႔ တပ္ရင္းၾကား သြားေရးလာေရး အေျခမအေနက ေႏြဘက္မွာ လြယ္လြယ္ကူကူ ျဖတ္သန္းသြားလာလုိ႔ရတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေတြမွာ မိုးရာသီဆို ေတာင္က်ေရေတြၿပည့္ၿပီး ေရစီးသန္လို႔ ေရွ႔တန္းနဲ႔ တပ္ရင္းအၾကား ခရီးသြားလာဖို႔ အင္မတန္ အခက္အခဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တိုက္ပြဲမွာ ဒါဏ္ရာ အျပင္းအထန္ ရၿပီး မျဖစ္မေန ေဆးရံုတင္ ပို႔ဖို႔လိုအပ္မွသာ ဆင္ငွားၿပီး လူနာတေယာက္နဲ႔ ေဆးမွဴးတေယာက္ကို တပ္ရင္းပို႔တာကလြဲၿပီး ကၽြန္မတို႔တပ္ေတြ မိုးရာသီမွာ ေရွ႔တန္းနဲ႔ တပ္ရင္းၾကား ခရီးသြားလာမႈ သိပ္နည္းပါတယ္။

 ဒီလို လမ္းခရီး အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မက ေရွတန္းကို ေရာက္ၿပီးတိုင္း တပ္ရင္းကို ေတာ္ေတာ္နဲ႔ ျပန္မေရာက္ျဖစ္ပဲ ေရွ႔တန္းမွာပဲ အခ်ိန္ပိုကုန္္တာ ျဖစ္တယ္။ မရင္ျမတ္အေၾကာင္းကို ျပန္ဆက္ရရင္ ကၽြန္မက ေရွ႔တန္းကေနၿပီး တပ္ရင္းမွာ က်န္ေနတဲ့ တျခားရဲေမေတြနဲ႔ စာေရးအဆက္အသြယ္ ရွိခဲ့ေပမယ့္ မရင္ျမတ္နဲ႔က်ေတာ့ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရွိပဲ တကယ္ကို တစိမ္းေတြလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်န္ေနခဲ့တဲ့ ရဲေမေတြနဲ႔ မရင္ျမတ္ၾကား ဘာျပႆနာမွ မရွိေတာ့ပဲ ရဲေမေတြထဲကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတာ ကၽြန္မ ေရွ႔တန္းကေန ၾကားသိရပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးဟာ ႏွစ္ၾကာလာေတာ့တာႏွင့္အမွ် အိမ္ေထာင္ျပဳတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းျမင္တဲ့ အစြဲအလမ္းကလည္း ကၽြန္မတို႔မွာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေလွ်ာ့ပါးလာၿပီး လူၾကံဳရွိရင္ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ ရဲေမေတြအတြက္ လက္ဖြဲ႔ပစၥည္းေတြေတာင္ ေရွ႔တန္းကေန ကၽြန္မတို႔ ၀ယ္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳသူေတြ ရွိသလို အသစ္၀င္လာသူေတြလည္း ရွိၾကေတာ့ အေဆာင္ဖြဲ႔စည္းပံု ပ်က္မသြားခဲ့ေပမယ့္ အိမ္ေထာင္သည္နဲ႔ အပ်ိဳေတြၾကားမွာေတာ့ အရင္ကလို တင္းတင္းမာမာ မရွိေတာ့ပဲ နားလည္မႈေတြ ရွိလာခဲ့ပါတယ္။ 

ကၽြန္မ ေရွ႔တန္းက ျပန္ေရာက္လာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ၉၃ ခုႏွစ္ကုန္ခါနီးမွာ ဗဟိုကို လာလိုက္ရေတာ့ မရင္ျမတ္နဲ႔ ကၽြန္မၾကားမွာေတာ့ နားလည္မႈ ျပန္တည္ေဆာက္ဖို႔ အခ်ိန္လံုး၀ မရလိုက္ပါဘူး။ ဗဟုိေရာက္ေတာ့လည္း ဗဟုိက အမ်ိဳးသမီးအေဆာင္မွာ ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းေလာက္ လူဦးေရမမ်ားေပမယ့္ သင္တန္းလာတက္သူေတြ၊ ဗဟုိဌာနဆိုင္ရာ အသီးသီးမွာ တာ၀န္က်သူေတြနဲ႔ တပ္ရင္းအသီးသီးက ရဲေမေတြ စုေပါင္းေနၾကတာ ေပ်ာ္စရာေတာ့ အေကာင္းသား။ ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းမွာလို တေန႔ တေယာက္ အလွည့္က်တာ၀န္မွဴးဆိုၿပီး ယူတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ အမ်ိဳးသမီးထဲက တဦးတည္းေသာ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္လည္းျဖစ္၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ အထဲမွာလည္း ပညာအတတ္ဆံုးနဲ႔ အသက္အႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ တပ္ရင္း (၆၀၁) က မသက္သက္လြင္ (ေခၚ) မသက္ (ကြယ္လြန္) က အေဆာင္မွဴးအျဖစ္ႏွင့္၊ ျပန္ၾကားေရးမွာ ေဒါင္းအိုးေ၀ အယ္ဒီတာအျဖစ္ တာ၀န္ယူေနတဲ့ တပ္ရင္း (၃၀၃) က မဆူးပြင့္ (မိဆူးပြင့္) က ဒုအေဆာင္မွဴး အျဖစ္ တာ၀န္ယူပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တာ၀န္ေတြနဲ႔ ခရီးမၾကာခဏ ထြက္ရေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ တေယာက္ေတာ့ ဗဟိုမွာ အျမဲရွိေနၿပီး အေဆာင္က လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဗဟုိမွာ တင္ျပေပးၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးတာေတြ လုပ္ပါတယ္။

သဘာ၀တရားကို လြန္ဆန္လို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ သေဘာေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္ ကၽြန္မတို႔ ဗဟိုမွာ မဆူးပြင့္ အပါအ၀င္ ရဲေမအေတာ္ မ်ားမ်ားကလည္း ၉၄ ခုႏွစ္အတြင္း အတြဲေတြ ရွိလာၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ စစ္ရံုးနဲ႔ ဗဟိုက ရဲေဘာ္ေတြၾကားမွာ မာလာေဆာင္မွာေတာ့ မယ္ေတာ္ႀကီးတေယက္ ရွိေနလို႔ က်န္တဲ့သူေတြ ဘာမွလုပ္လို႔မရ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ေျပာေနၾကသလို အငယ္ေတြကလည္း မသက္ကို အေရွ႔ကေန ကားယားကားယားနဲ႔ ပိတ္ေနေတာ့ အေနာက္ကလူေတြ အေရွ႔တက္ ခ်င္ေပမယ့္ တက္လို႔မရ ျဖစ္ေနၿပီလို႔ မၾကားတၾကား လိုက္စတာေတြ ရွိလာတယ္။ အဲဒီလို မဆူးပြင့္ကိုယ္တိုင္က စတဲ့တေန႔မွာ “ေလးလံု ညည္းငါ့ကို အထင္ေသးတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား.. ငါက အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ စဥ္းစားေနတာ ၾကာၿပီ.. ညည္းတို႔ကို ငွဲ႔ေနလို႔ အေကာင္အထည္မေဖၚတာ.. အခု ငါအိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီ သက္သက္လြင္ ေယာက္်ားယူေတာ့မယ္” လို႔ စေၾကညာလိုက္တယ္။ 

မသက္က ေယာက်ားလို ေနတတ္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔က အစေတာ့ သူ႔လို ေယာက္်ားရွာကို ဘယ္ေယာက္်ားက ယူဖို႔ စိတ္၀င္စားမလဲ ဆိုၿပီးေတာ့ အစပိုင္းမွာ မယံုခဲ့ေပမယ့္ သူအတည္ေျပာေနမွန္းသိမွ ယံုသြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူနဲ႔ဆိုတာကိုေတာ့ သူကလည္း ကၽြန္မတို႔ကို မေျပာျပပဲ ေမးေတာ့ “ငါမဂၤလာေဆာင္ရင္ ညည္းတို႔သိရမွာေပါ့” လို႔ပဲ ေျပာတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မတို႔လည္း ငါတို႔အစ္မႀကီးေတာ့ ေယာက္်ားရွာ လိုေနတဲ့ဘ၀က လြတ္ၿပီဆိုၿပီး အားလံုးက ေပ်ာ္ၾကတယ္။ မသက္ကို ကၽြတ္ေအာင္ ခၽြတ္ႏိုင္သူဟာ ဘယ္သူျဖစ္မလဲဆိုတာကို အားလံုးက ၀ိုင္းၿပီး စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ 

 ဥကၠဌ ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္နဲ႔ ဗဟိုနဲ႔ စစ္ရံုးမွာ ရွိတဲ့တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကလည္း မသက္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္ေတာ့ က်ားသြားမိုးၾကိဳး ပါပဲလား မယ္ေတာ္ႀကီးေတာ့ လူစိတ္၀င္စားေအာင္ ဘာေတြ ထြင္ျပန္ၿပီလဲမသိဘူး လို႔ေျပာၾကတယ္ (ဗဟိုမွာ မသက္ထက္ အငယ္တဲ့သူ တခ်ိဳ႔ မသက္ကို မယ္ေတာ္ႀကီးလို႔ေခၚတယ္)။ တပ္ရင္းမွာ မရင္ျမတ္ မဂၤလာေဆာင္တုန္းကနဲ႔ ကြာတာကေတာ့ မသက္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ၾကားရေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ဗဟိုနဲ႔ စစ္ရံုးမွာ ရွိတဲ့ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ အေဆာင္ကေတြ အားလံုး ေပ်ာ္ၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုး မဂၤလာေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ အစီစဥ္ကို လံုး၀ေခါင္းထဲမွာ မရွိေသးေပမယ့္ မသက္နဲ႔ မရင္ျမတ္ႏွစ္ေယာက္ကို တုန္႔ျပန္တာ မတူခဲ့တာကိုေတာ့ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ ကၽြန္မ တခါမွ အေျဖမရွာခဲ့ဖူးပါဘူး။

အပိုင္း (၁)(အပိုင္း - ၃)
(အပိုင္း - ၄)

ႀကိဳက္ရာကို ႏွိပ္ၿပီး ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

ဆက္ဖတ္ရန္>>

၁၉ ဇူလိုင္ မေမ့ႏိုင္

ျမန္မာဆိုရိုးစကားအရ ေပ်ာက္သြားသူ ရွာရင္ေတြ႔ ေသသြားသူ ၾကာရင္ေမ့ ဟူသည့္ ဆိုရိုးစကား ရွိေသာ္ျငားလည္း ျမန္မာ့သမိုင္းတြင္ ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာျပည္သူေတြ အားလံုးအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရႏိုင္ေသာ နာက်ည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာႏွင့္ လြမ္းဆြတ္တသစရာ ရုပ္ဆိုးလွသည့္ ေန႔တေန႔ ရွိပါသည္။ ဤေန႔သို႔ နီးကပ္လာတိုင္း အနာေဟာင္းကို အပ္ႏွင့္ဆြသည့္အလား ကၽြန္မ၏ႏွလံုးသား၌ စူးရွနာက်င္စြာ ခံစားရပါသည္။ ဤေန႔သည္ကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား လုပ္ၾကံခံရသည့္ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔၊ ကမာၻေၾကေသာ္လည္း ဥဒါန္းေၾကႏိုင္မည္ မဟုတ္သည့္ အာဇာနည္ေန႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အဇာနည္ေန႔ဆိုသည္မွာ အာဇာနည္မ်ား က်ဆံုးသြားေသာေန႔ကို သတ္မွတ္ေခၚေ၀ါၿပီး အာဇာနည္ဆိုသည္မွာ မိမိအသက္ကို ပဓာဏမထားပဲ အမ်ားအတြက္ ေပးဆပ္သူမ်ားကို ေခၚပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ က်ဆံုးသြားေသာ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားသည္ အမိေျမအား သူ႔ကၽြန္ဘ၀က လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းၾကရင္း အသက္စေတး ၾကရေသာေၾကာင့္ ၄င္းတို႔သည္ ႀကီးျမတ္ေသာ အာဇာနည္ႀကီးမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အထက္ပါ စာတပိုဒ္က ကၽြန္မ ၁၀ တန္းတက္တဲ့ႏွစ္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၁ ႏွစ္ ၁၉၈၈ ခု၊ ဇူလိုင္လက ကၽြန္မတို႔ေက်ာင္းရဲ့ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲမွာ ကၽြန္မေရးခဲ့တဲ့ ပထမဦးဆံုး နိဒါန္းစာပိုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတပိုဒ္ကိုပဲ ၏၊ သည္၊ ၌၊ ၍ အကုန္လံုး မွတ္မိၿပီး ဒီတပိုဒ္ပဲ တင္ျပဖို႔ သင့္ေတာ္လို႔ ဒီတပိုဒ္ကိုပဲ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ က်န္တဲ့အပိုင္းေတြကိုေတာ့ ၏၊ သည္၊ ၌၊ ၍ အကုန္လံုး မတူသည့္တိုင္ မွတ္မိသေလာက္ကို ပို႔စ္အေနနဲ႔ ေရးၿပီးတင္လိုက္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၈.၈.၈၈ မတိုင္ခင္ ကၽြန္မရဲ့ အေတြးအေခၚေတြအေပၚ ယခုလက္ရွိ ၈.၈.၈၈ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ႏွင့္ တျခား ဘယ္ဘယ္ဘေလာ့ဂ္ မိတ္ေဆြကမွ လက္ခံႏိုင္လိမ့္မွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ ကၽြန္မ မတင္ေတာ့ပါဘူး။ စာစီစာကံုးမွာ အဓိကကေတာ့ အာဇာနည္ေန႔ ဘယ္လိုေပၚေပါက္လာၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔တကြ အာဇာနည္ေတြ အတြင္း၀န္ရံုးထဲမွာ လြတ္လပ္ေရးအတြက္ အစည္းအေ၀းလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဂ႒ဳံဦးေစာ ေစလႊတ္လိုက္တဲ့ ရန္ႀကီးေအာင္၊ သက္နက္၊ စိန္ႀကီးအပါအ၀င္ လူသတ္သမား ေလးဦးက လက္နက္ကိုယ္စီနဲ႔ ၀င္ၿပီး ပစ္ခတ္တာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ထတားေပမယ့္ တားမရပဲ ပစ္ခတ္သြားလို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔တကြ အာဇာနည္ေတြ ဘယ္လိုပံုစံ က်ဆံုးသြားခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ က်န္ရွိေနတဲ့ ျမန္မျပည္သူေတြ အပါအပါအ၀င္ အနာဂတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာမည့္ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ အာဇာနည္ေတြရဲ့ ေက်းဇူးကို ဆပ္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လိုတာ၀န္သိသိနဲ႔ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို သယ္ပိုးရမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဒီလိုသယ္ပိုးတဲ့ေနရာမွာ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီရဲ့ ဦးေဆာင္မႈေအာက္မွာ မားမားမတ္မတ္ ရပ္တည္ၿပီး အဖ်က္သမား ေသာင္းက်န္းသူေတြ၊ ပုဆိန္ရိုးေတြကို ဘံုရန္သူလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ေခ်မႈန္းကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တည္တ့့ံခိုင္ျမဲေရးအတြက္၊ သူ႔ကၽြန္ဘ၀ကို ျပန္မေရာက္ေရးအတြက္ ဘယ္လိုၾကိဳးစားသြားရမယ္ ဆိုတာေတြကို ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ ျဖစ္ေအာင္ ေရးရတာပဲ ျဖစ္တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀- ၂၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလ၊ ငယ္ငယ္တုန္းက ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အာဇာနည္ေန႔ေတြဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ မေန႔တေန႔ကလိုပဲ ျပန္လည္ မွတ္မိေနပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ ငယ္ငယ္က အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာကို သူငယ္တန္းအရြယ္ ေက်ာင္းသားေလးေတြကစၿပီး အကုန္လံုးသိၾကပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔ နီးကပ္လာတိုင္း ေက်ာင္းတိုင္း၊ ၿမိဳ႔၊ ရြာ၊ ရပ္ကြက္တိုင္းမွာ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာႏွင့္ ၀မ္းနည္းတဲ့အထိမ္းအမွတ္ေတြကို က်ေရာက္လာမည့္ အာဇာနည္ေန႔မွာ က်င္းပဖို႔ ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ အႏွစ္နာခံမႈကို ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ေဟာေျပာၾကတယ္။ မူလတန္းေက်ာင္းေတြမွာ ေအာင္ဆန္းဇာနည္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲႏွင့္ ေတးသရုပ္ေဖၚပြဲေတြ လုပ္ၿပီး ေက်းရြာအုပ္စု၊ ဒါမွမဟုတ္ ရပ္ကြက္အလိုက္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကတယ္။ အလယ္တန္းနဲ႔ အထက္တန္းအဆင့္ေတြမွာ စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲ၊ နံရံကပ္စာေစာင္ ျပပြဲေတြ က်င္းပၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ေက်ာင္းေတြမွာ ဆရာဆရာမေတြနဲ႔ က်န္စစ္သား၊ ဘုရင့္ေနာင္၊ အေလာင္းဘုရား ဗႏၶဳလ စတဲ့ ေက်ာင္းေကာင္စီ အသင္းေလးသင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ၊ အာဇာနည္ေန႔ ျဖစ္ေျမာက္ေရးမွာ ပါ၀င္တဲ့ တျခား က႑အသီးသီးက ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားေတြ အားလံုးဟာ ဇူလိုင္လထဲ၀င္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအခ်ိန္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ကစားခ်ိန္ေတြမွာ မကစားပဲ အာဇာနည္ေန႔အတြက္ အလုပ္မ်ားၾကပါတယ္။ အာဇာနည္ေန႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ခုနက ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ ၈၈ မွာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အာဇာနည္ေန႔ကိုပဲ မွတ္မိေနတာ မဟုတ္ပဲ မူလတန္းအဆင့္ ေအာင္ဆန္းဇာနည္ ကဗ်ာသရုပ္ေဖၚမွာ မိခင္ေဒၚစု၊ ေရွ႔ေနဦးဖါ၊ အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ ကေလးေေတြရဲ့ပံု၊ တိုင္းရင္းသား စံုတြဲေလးေတြအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ကေလးေတြရဲ့ပံုကို အခုထိ မ်က္စိထဲမွာ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း အမွတ္ရ ျမင္ေယာင္ေနၿပီး ကၽြန္မတို႔ရြာက မူလတန္းေက်ာင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ ႏွစ္ႏွစ္ ဆက္တိုက္ သရုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကေလးကိုေတာ့ လူပံုကိုသာမက သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္းကိုပါ အခုထိ မွတ္မိေနပါတယ္။

ေအာင္ဆန္းဇာနည္ ကဗ်ာမွာ “ျပည္ေထာင္စုရဲ့ ေက်းဇူးရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႔ဖခင္ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ အမွာစကား ငါတို႔မေမ့အား” ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ကို ဆိုၿပီးတာနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ကေလးက အလယ္တည့္တည့္ကို ထြက္လာၿပီး ေအာက္ကအတိုင္း မိန္႔ခြန္းကို ေျပာတဲ့ပံုနဲ႔ အသံကို ကၽြန္မ အခုထိ ၾကားေယာင္ ျမင္ေယာင္ေနပါေသးတယ္။

“တေျမေပၚဖြား ျပည္ေထာင္စုသား တိုင္းရင္းသားတို႔ခင္ဗ်ား.. ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံရယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ပထ၀ီ ေျမျပင္ေပၚမွာ ေပါက္ဖြားၾကတဲ့ ျပည္ေထာင္သားတို႔ ခင္ဗ်ား..
လြတ္လပ္ေရး ရဖို႔အတြက္ ညီညြတ္မႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ့ တကယ့္လိုအပ္တဲ့အခ်က္ မေရွာင္သာတဲ့အခ်က္ ဆိုတာ စြဲစြဲျမဲျမဲ နားလည္ဖို႔လိုပါတယ္”

“ညီညြတ္မႈမရွိရင္ လြတ္လပ္ေရးဆိုတာ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုး ဥမကြဲ၊ သိုက္မပ်က္နဲ႔ တညီတညတ္တည္း လက္တြဲေဆာင္ရြက္ၾကပါစို႔လို႔ တိုက္တြန္းလိုပါတယ္”

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ ႏွစ္ခန္႔ ကၽြန္မ ၇ တန္းႏွစ္က ကၽြန္မတက္ခဲ့တဲ့ မူလတန္းေက်ာင္း ကဗ်ာသရုပ္ေဖၚအဖြဲ႔က သံုးတဲ့ မိန္႔ခြန္း ျဖစ္တယ္။ မိန္႔ခြန္းကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပင္လံုညီလာခံမွာ ေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ျဖစ္ပံုရတယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြ အားလံုးကို ကၽြန္မ မေန႔တေန႔ကလိုပဲ ျပန္သတိရေနပါတယ္။ ယခုေခတ္လူငယ္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေမြးတဲ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကေလးမ်ားေန႔ႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အာဇာနည္ေတြ က်ဆံုးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ အာဇာနည္ေန႔ဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမြးတဲ့ေန႔ႏွင့္ က်ဆံုးတဲ့ေန႔ ႏွစ္ခုစလံုးကို ကၽြန္မတို႔ ျဖတ္သန္းခဲ့သလို မဟုတ္ပဲ အမွတ္တမဲ့ပဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္ဆိုတာ သိရလို႔ ကၽြန္မသိပ္ကို ၀မ္းနည္းမိပါတယ္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံမွာ မဟတၱမဂႏၵီဆိုတာ စကားသံနားလည္တဲ့ ကေလးကစၿပီး အကုန္လံုးသိပါတယ္။ ၿမိဳ႔တိုင္းမွာ မဟတၱမဂႏၵီလမ္းဆိုတာ ရွိၿပီး ၿမိဳ႔ႀကီးတိုင္းမွာ မဟတၱဂႏၵီ ေက်ာက္တိုင္ ဒါမွမဟုတ္ ရုပ္တုရွိတယ္၊ မဟတၱမဂႏၵီရဲ့ ၾကိဳးပမ္းမႈကို ေက်ာင္းစတက္တဲ့အရြယ္ကေန အကုန္လံုးသိတယ္လို႔ အဲဒီက မိတ္ေဆြေတြ ေျပာျပလို႔ သိရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ အာဇာနည္ေန႔ သမိုင္းကို ေမ့ေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ အခန္းက႑ကို ေမွးမွိန္ေအာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ မက်န္ေအာင္ လုပ္ေနတာ သိပ္ကို ရုပ္ဆိုးပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ပစ္တာဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္းကို ေဖ်ာက္ပစ္တာနဲ႔ တူတဲ့အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ အခန္းက႑ႏွင့္ အာဇာနည္ေန႔ကို အာဏာရွင္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေမ့ေအာင္လုပ္ပါေစ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္တဲ့သူတိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့သင့္ပါဘူး။

 

အာဇာနည္မ်ား ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။

ဆက္ဖတ္ရန္>>

ေတာ္လွန္ေရးႏွင့္ အိမ္ေထာင္ေရး (၁)

သို႔
မငယ္ေရ
နင့္ရဲ့ မဂၤလာသတင္းကို ၾကားရေတာ့ ငါသိပ္ၿပီး၀မ္းသာပါတယ္။ နင္ဗဟိုမွာ တျခားတပ္ရင္းက ရဲေဘာ္တေယာက္နဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ၾကားရလို႔ ငါလက္ဖြဲ႔ ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ နင့္အမ်ိဳးသားကိုလည္း ငါမျမင္ဖူးေပမယ့္ ခင္မင္ေၾကာင္း သတိရေၾကာင္း ေျပာေပးပါ။
နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အိုေအာင္ မင္းေအာင္ ေပါင္းႏိုင္ၾကပါေစ။
ေတာ္လွန္ေရးသစၥုာျဖင့္
ရင္ရင္ျမတ္ (၂၀၁)

၁၉၉၆ ခုႏွစ္တုန္းက ကၽြန္မ ဗဟိုမွာ တာ၀န္က်ေနစဥ္ ကၽြန္မဆီ ကၽြန္မတို႔တပ္ရင္းက ေတာ္လွန္ေရး စကတည္းက တပ္ရင္းမွာ အတူရွိခဲ့တဲ့ ရဲေမတေယာက္ ပို႔လာတဲ့ လက္ေဆာင္နဲ႔အတူ ပါလာတဲ့ စာျဖစ္တယ္။ လက္ေဆာင္ထုပ္ကို ေျဖၾကည့္ေတာ့ ခ်ဳပ္ၿပီးသား တိုင္းရင္းသားရိုးရာ အေကာင္းစား ထမိန္တထည္ကို ေတြ႔ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီစာက ကၽြန္မတို႔ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ တလခန္႔က ေရးထားတဲ့ စာျဖစ္ေပမယ့္ တပ္ရင္းက လူၾကံဳက KNU တပ္မဟာ ၄ နယ္ေျမမွာ ရွိတဲ့ ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းကေန ဗဟိုကိုေရာက္ဖို႔ ထိုင္းထဲမွာရွိတဲ့ ABSDF ရံုးေတြမွာ လူၾကံဳ ေစာင့္ရင္း အေတာ္ၾကာမွ ေရာက္လို႔ ဒီစာကို လက္ခံရရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေနပါၿပီ။ စာပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားက နားမလည္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္းဘာမွ မပါ။ မိမိတပ္ရင္းမွ ဗဟိုမွာ တာ၀န္က်ေနတဲ့ ရဲေမတဦး မဂၤလာေဆာင္လို႔ တပ္ရင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရဲေမတဦးအေနနဲ႔ မဂၤလာလက္ေဆာင္နဲ႔ မဂၤလာဆုေတာင္း ပို႔ေပးတာ ဘာမွလည္း မထူးဆန္းေလာက္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ တပ္ရင္းကထြက္လာကတည္းက ကၽြန္မက ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ တျခား ရဲေမေတြဆီ စာအႀကိမ္ႀကိမ္ ေရးခဲ့ေပမယ့္ ၈၈ တတည္းက အတူရွိခဲ့တဲ့ မရင္ျမတ္ဆီကို စာတခါမွ မေရးခဲ့ဖူးဘူး။ အမွန္က တပ္ရင္းမွာ ရွိေနတဲ့ ရဲေမေတြထဲမွာ ၈၈ ကတည္း ေရာက္ခဲ့သူဆိုလို႔ ကၽြန္မတို႔လို ဗဟိုမွာ တာ၀န္က်ေနသူေတြကလြဲရင္ အဖြဲ႔အစည္းထဲမွာ က်န္ေနသူဆိုလို႔ အဲဒီအခ်ိန္က တပ္ရင္းထဲမွာ သူတေယာက္တည္းပဲ က်န္ေတာ့တာ။ သူေရးတဲ့ စာက သာမန္အားျဖင့္ေတာ့ ဘာမွ မထူးဆန္းေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “ရိုးရိုးသားသား ဟုတ္ပါ့မလား၊ ဘာသေဘာနဲ႔မ်ား သူငါ့ဆီ ပို႔လာပါလိမ့္” ဆိုတဲ့ မလံုမလဲနဲ႔ သံသယ ျဖစ္ေနမိၿပီး သူအိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တဲ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ခန္႔ကာလ၊ ေတာ္လွန္ေရး စခါစ ႏွစ္ေတြက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္မတို႔ အျဖစ္သည္းခဲ့တာေတြကို ျပန္ေတြးေနမိတယ္။

ေတာ္လွန္ေရး စခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြက ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းမွာ မိန္းကေလးအေယာက္ ၂၀ နီးပါး ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေဆးတပ္ဆြယ္၊ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ဆြယ္၊ ရံုုးအဖြဲ႔နဲ႔ စည္းရံုး/ျပန္ၾကားေရး ဌာနအသီးသီးမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ABSDF က ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒအတိုင္း ေတာ္လွန္ေရးကာလ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာတဲ့အထိ တေယာက္မွ အိမ္ေထာင္မက်ခဲ့ဘူး။ တျခားတပ္ရင္းေတြမွာေတာ့ ဥပေဒက သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ႏွစ္မတိုင္ခင္ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတာ ရွိခဲ့လို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ညီလာခံလုပ္တဲ့အခ်ိန္ဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အိမ္ေထာင္က်ကုန္ၿပီလို႔ သိရတယ္။ 

ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းမွာေတာ့ စခန္းေကာ္မတီက ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ”ည ၆ နာရီ ေနာက္ပိုင္း တာ၀န္မွအပ မိန္းကေလးမ်ား အေဆာင္ျပင္ မထြက္ရ၊ တာ၀န္မွအပ အမ်ိဳးသမီး အေဆာင္အတြင္း မည္သည့္ အမ်ိဳးသားမွ မ၀င္ရ၊ ဆိတ္ကြယ္ေသာေနရာႏွင့္ ေမွာင္ေသာေနရာမ်ားတြင္ အမ်ိဳးသမီး တဦးနဲ႔ အမ်ိဳးသားတဦး ႏွစ္ေယာက္တည္း မရွိရ” ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းေၾကာင့္လား၊ ကၽြန္မတို႔ မိန္းကေလးေတြကပဲ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္ ျပင္းထန္လြန္းလို႔လားေတာ့ မသိ၊ ရည္းစားထားသူေတြ ရွိၾကေပမယ့္ တျခားတပ္ရင္းတခ်ိဳ႔မွာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ခ်ိန္းေတြ႔လို႔ အျပစ္ေပးအေရးယူၿပီး အတင္းေပးစားခံရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတာ့ တေယက္မွ မရွိခဲ့ဖူးဘူး။ ဒီအတြက္ ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဂုဏ္ယူခဲ့ပါတယ္။ 

အိမ္ေထာင္ျပဳတာဟာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ မိမိဘ၀ကို ေပးဆပ္သင့္သေလာက္ မေပးဆပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကေလးေတြနဲ႔ ျဖစ္လာရင္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး ျဖစ္မွာပဲလို႔ အေတာ္မ်ားမ်ားက သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ကၽြန္မက အဆိုးဆံုးလို႔ ဆိုရလိမ့္မယ္။ “ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူမႈေရးနဲ႔ တျခား ကိစၥမ်ားကို ေရွ႔တန္းမတင္လိုပါ၊ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမဲစက္မထင္မိေအာင္ ႀကိဳးစားရန္ကား ကၽြန္မ၏တာ၀န္တည္း” ဆိုတဲ့ ဘယ္ကရတယ္ ဆိုတာ မမွတ္မိတဲ့ စာပိုဒ္တပိုဒ္ကို ကၽြန္မစာအုပ္တိုင္းရဲ့ ပထမစာမ်က္ႏွာတိုင္းမွာ ေရးထားတယ္။ ကၽြန္မလို သေဘာထားရွိတဲ့သူေတြ ရွိသလို ဒီေလာက္ အျဖစ္မသည္းေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္ဆိုတာ ေတာ္လွန္ေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကေတာ့ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိၿပီး အခ်စ္ဆိုတာကို မေရွာင္ႏိုင္လို႔ ရည္းစားထားၾကေပမယ့္ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတဲ့ တံတိုင္းႀကီးေၾကာင့္ သိပ္မေတြး၀ံ့ခဲ့ၾကဘူး။

ေတာ္လွန္ေရးက တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြအထဲမွာ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတာကို ကၽြန္မတို႔ စေတြ႔ဖူးတာကေတာ့ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ KNU တပ္မဟာ ၄ က တျခားတပ္ရင္းနယ္ေျမ တခုမွာ ရွိတဲ့ မို႔ေတာင္စခန္းက်ေတာ့ အဲဒီမွာ ရွိခဲ့တဲ့ ABSDF တပ္ရင္း ၂၀၃ က ကၽြန္မတို႔ မင္းသမီးကို ေရာက္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္တယ္။ မို႔ေတာင္က်ေတာ့ ၂၀၃ တပ္ရင္းကို KNU က မင္းသမီးမွာ ကၽြန္မတို႔ ၂၀၁ တပ္ရင္းနဲ႔ ကပ္လ်က္မွာပဲ စခန္းခ်ရာ ေျမေနရာ ေပးပါတယ္။ သူတို႔ စေရာက္ခ်ိန္မွ စခန္းေဆာက္လို႔ မၿပီးခင္ အထိ ကၽြန္မတို႔ စခန္းထဲမွာပဲ ယာယီတည္းခိုရပါတယ္။ ေရွ႔တန္းထြက္လို႔ လိုက္လာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးေတြလည္း ပါလာေတာ့့ ကေလးႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ တပ္ဖြဲ႔၀င္မဟုတ္တဲ့ မီွခိုအမ်ိဳးသမီး အသက္ ခပ္ၾကီးႀကီးေတြ ပါတဲ့ မိသားစုေတြ တျပံဳလိုက္၊ ကေလးေသးေသး ေကြးေကြးကေန ႀကီး၊ ငယ္၊ လယ္၊ လတ္ အရြယ္စံုကို ေတြ႔ရတယ္။ ကိုယ့္တပ္ရင္းမွာလည္း ဒီလိုမရွိခဲ့ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အျမင္မွာ ၂၀၃ တပ္ရင္းက တပ္နဲ႔မတူပဲ ျပည္တြင္းမွာတုန္းကလို အရပ္နဲ႔ တူေနတယ္။


 ၂၀၃ အဖြဲ႔ေတြကိုၾကည့္ၿပီး "ဘုရားေရ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ေတာ္လွန္ေရး သြားလုပ္ေတာ့မလဲ” လို႔ ေတြးၿပီး ကၽြန္မတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ပ်က္ခဲဖူးတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္တာကာလမွာ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးေတြဆိုလို႔ ကရင္ေတြကိုပဲ ေတြ႔ဖူးၿပီး ဗမာနဲ႔ မေတြ႔ရတာၾကာလို႔ သူတို႔နဲ႔ ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့အခါ အစပိုင္းမွာ ၂၀၃ က မ်ိဳးသမီးေတြကို အစ္မေတြ၊ အေဒၚေတြ ေခၚရမည့္အစား အေနာ၊ အမိုး လို႔ ေခၚၿပီး ကေလးေတြကိုက်ေတာ့ ဖိုးမူ (သမီး)၊ ဖိုးခြား (သား)၊ တန္ေပၚမူ (ေကာင္မေလး)၊ တန္ေပၚခြား(ေကာင္ကေလး) လို႔ပဲ ေခၚတာ အက်င့္ရေနလို႔ ျမန္မာလိုအေခၚအေ၀ၚကို ျပန္ၿပီး အက်င့္ရေအာင္ ကၽြန္မတို႔ မနည္းျပန္ျပင္ခဲ့ရတယ္။

ဒီလိုေနလာခဲ့ရကေန ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းမွာ အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔ ဆိုၿပီး ပထမဦးဆံုး စေဖါက္ခဲ့တာက ကၽြန္မတို႔ မိန္းကေလးေတြအထဲမွာ ဒုတိယ အသက္ အၾကီးဆံုးလည္းျဖစ္ ပညာအတတ္ဆံုးလည္း ျဖစ္တဲ့ မရင္ျမတ္ပါပဲ။ မရင္ျမတ္ ရံုးမွာ လက္ထပ္စာ တင္လိုက္ၿပီဆိုတာ ရံုးအဖြဲ႔မွာ လုပ္ေနတဲ့ ရဲေမတဦး ဆီကတဆင့္ သိတာနဲ႔ ဒါငါတို႔ တပ္ရင္းရဲ့ အစဥ္အလာကို ဖ်က္ဆီးတာပဲ ဆိုၿပီး အေဆာင္ တေဆာင္လံုး မိုးမီးေလာင္ေတာ့တယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အဲဒီေန႔မွာ အလွည့္က်တဲ့ အမ်ိဳးသမီးအေဆာင္ တာ၀န္မွဴးကို အေဆာင္အစည္းအေ၀း ေခၚေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုၿပီး အစည္းအေ၀းလုပ္ကာ မရင္ျမတ္တင္ထားတဲ့ လက္ထပ္ခြင့္စာကို ျပန္ရုပ္သိမ္းဖို႔ ၀ိုင္းတိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ သူက “ေတာ္လွန္ေရး စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း၊ တပ္ရင္းက ခ်မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း၊ အေဆာင္စည္းကမ္းေတြကိုလည္း ငါဘာတခုမွ မခ်ိဳးေဖါက္ခဲ့ဘူး၊ အခု အခ်ိန္တန္လို႔ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းၿပီး အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ကိစၥမွာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဒါမွမဟုတ္ နင္တို႔အတြက္ ဘာမွထိခိုက္သြားတာ မရွိဘူး၊ နင္တို႔ အခုေျပာေနတာေတြဟာ ဘာမွအဓိပၸါယ္ မရွိလို႔ ငါလုပ္စရာ ရွိတာ ဆက္လုပ္မွာပဲ” လို႔ ေျပာတဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔ကို အႀကီးအက်ယ္ ေဒါသ ျဖစ္ေစၿပီး ”ေတာ္လွန္ေရးထဲကို လာတာ ေယာက္်ားယူဖုိ႔ လာတာလား” လို႔ အေမးခံရရာကေန သူတေယာက္တည္းနဲ႔ ကၽြန္မတို႔အၾကား အႀကီးအက်ယ္ အေခ်အတင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

(ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။)
(အပိုင္း - ၂)
(အပိုင္း - ၃)
(အပိုင္း - ၄)

ဆက္ဖတ္ရန္>>

အႏိုင္မခံ

ငါ့အား ဖံုးလႊမ္းထားေသာ လကြယ္သန္းေခါင္ ဤေမွာင္မိုက္အတြင္းမွေန၍ အႏိုင္မခံ၊ အရံႈးမေပးတတ္ေသာ ငါ၏စိတ္ကို ဖန္ဆင္းေပးသည့္ နတ္သိၾကားတို႕အား ငါေက်းဇူးဆိုပါ၏။

ေလာကဓံတရား၏ လက္ဆုပ္တြင္းသို႕ ဘယ္လိုပင္က်ေရာက္ေနရေသာ္လည္း ငါမူကား မတုန္မလႈပ္၊ မငိုေၾကြး (ကံ) တရား၏၊ ရိုက္ပုတ္ျခင္းဒဏ္ခ်က္တို႕ေၾကာင့္ ငါ၏ဦးေခါင္းသည္ ေသြးသံတို ့ျဖင့္ ရဲရဲနီ၏ ညြတ္ကား မညြတ္။

ဤေလာဘ ေဒါသတို႕၏ ၾကီးစိုးရာဌာန၏ အျခားမဲ့၌ကား၊ ေသျခင္းတရားသည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ငံ့လင့္လွ်က္ရွိ၏။ သို႕ပင္မူ ငါ့အား မတုန္လႈပ္သည္ကိုသာ ေတြ႕ရအံ့။ ေနာင္ကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မွ် မေၾကာက္သည္ကိုသာ ေတြ႕ရအံ့။

သုဂတိသြားရာ တံခါး၀သည္ မည္မွ်ပင္ က်ဥ္းေျမာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ယမမင္း၏ ေခြးပရပိုက္၌ ငါ၏အျပစ္တို႕ကို မည္မွ်ပင္ မွတ္သားထားသည္ျဖစ္ေစ၊ ငါကား ဂရုမျပဳ။ ငါသာလွ်င္ ကံ၏ အရွင္သခင္ျဖစ္၍ ငါသာလွ်င္ ငါစိတ္၏ အၾကီးအကဲ ျဖစ္ေတာ့၏။
္
(1936 ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ုပ္ေအာင္ဆန္း ဘာသာျပန္ၿပီး အိုးေ၀မဂၢဇင္းအတြဲ (၆)၊ အမွတ္ (၁) အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္တြင္ ေဖၚျပခဲ့ပါသည္။)


ဒီကဗ်ာကို ကၽြန္မ ဖတ္ခဲ့သည္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ရွိခဲ့ပါၿပီ။ ဖတ္ၿပီး ႏႈတ္တိုက္ အာဂံုေဆာင္ က်က္မွတ္ထားျခင္း
မဟုတ္ပဲ ဖတ္ၿပီးသည္မွ အခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ အလိုလို စြဲကပ္က်န္ရွိေနတဲ့ စာသားေတြသာ ျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္ဖို႔ တိုက္ပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ရာမွာ ကၽြန္မကို စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္မႈ လံုး၀ ေပးစြမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာျဖစ္လို႔ က်က္မွတ္ထားစရာမလိုပဲ ကၽြန္မ အလြတ္ရေနခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ထိုနည္းအတူ တျခားတိုက္ပြဲ၀င္ေနသူေတြ အတြက္လည္း စိတ္ဓါတ္အင္အား တစံုတရာ ျဖည့္ေပးႏိုင္မယ္ ယူဆလို႔ ပို႔စ္တခုအျဖစ္ အသံုးျပဳၿပီး မွ်ေ၀လိုက္ပါတယ္။

ဒီကဗ်ာကို ကၽြန္မပါ၀င္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ဖူးတဲ့ ABSDF အမွတ္ ၂၀၁ တပ္ရင္းမွ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အေစာပိုင္း လေတြမွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့ဖူးတဲ့ ပထမဦးဆံုး “ခြပ္ေဒါင္း” စာေစာင္ရဲ့ အယ္ဒီတာ့ အာေဘာ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပံုႏွင့္တြဲလ်က္ ေဖၚျပထားရာက စေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ့ မူရင္းကိုေတာ့ ၿဗိတိသွ် လက္ထက္က ကိုလိုနီ စနစ္ကို ဆန္႔က်င္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ေက်ာင္းသားသမဂၢ ေခါင္းေဆာင္တဦးလည္းျဖစ္ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီစနစ္ကို ဆန္႔က်င္ေတာ္လွန္ရာမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ကေလာင္ လက္နက္တခု ျဖစ္တဲ့့ အိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာလည္း ျဖစ္ခဲ့သူ၊ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးခဲ့သည့္ သူရဲေကာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ျဖစ္လာသူ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္းက ၿပိတိသွ်စာေရးဆရာ တဦးရဲ့ ကဗ်ာကို ဘာသာျပန္ခဲ့ၿပီးေတာ့ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားသမဂၢမွ ထုတ္ေ၀တဲ့ အိုးေ၀မဂၢဇင္းမွာ ေဖၚျပခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ABSDF ဗဟိုမွာ ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္မေပၚေပါက္မီ အခ်ိန္ထိ ခြပ္ေဒါင္းစာေစာင္ကို တပ္ရင္း ၂၀၁ က အခုအေမရိက ေရာက္ေနၿပီး အခု မိုင္ ၉၀၀ ခရီးခ်ီတက္ေနသူ တဦးျဖစ္တဲ့ ကာတြန္း ေစာငိုရဲ့ ပန္းခ်ီႏွင့္ လက္ေရးမူကို အသံုးျပဳၿပီး ေဆးေရာင္ အျဖဴအမဲႏွင့္ ထုတ္ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ခြပ္ေဒါင္းစာေစာင္ကို ABSDF ပထမအႀကိမ္ ညီလာခံ သက္တမ္းကာလမွာ အဖြဲ႔၀င္မ်ားအၾကား ဖတ္ဖို႔ႏွင့္ ေရွ႔တန္းဆင္းတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ လူထုအတြင္း ျဖန္႔ေ၀ရာမွာ အသံုးျပဳခဲ့ၿပီး ဗဟိုမွာ ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေစာင္ ေပၚလာတဲ့အခါမွ ဗဟုိက ထုတ္ေ၀တဲ့ စာေစာင္ကိုသာ အသံုးျပဳၿပီး ခြပ္ေဒါင္းစာေစာင္ ထုတ္ေ၀ျခင္းကို တပ္ရင္းမွာ ရပ္လိုက္ပါတယ္။

ဒီကဗ်ာကို အမွတ္ရေနတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ကဗ်ာပါ ၀ါက်တေၾကာင္း ျဖစ္တဲ့ “ငါ၏ဦးေခါင္းသည္ ေသြးသံတို႔ျဖင့္ ရဲရဲနီေန၏ သို႔ေသာ္ ညြတ္ကားမညြတ္” ကို ကၽြန္မတို႔ တပ္ရင္းက ထုတ္လုပ္တဲ့ T-shirt ေက်ာဘက္မွာ အဂၤလိပ္လို မူရင္းအတိုင္းကို အမ်ားကိန္းနဲ႔ သံုးၿပီး ” Our heads are bloody but unbowed” ကို ေရးထိုး ၀တ္ဆင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီ၀ါက် တေၾကာင္းတည္းကပဲ ငွက္ဖ်ားႏွင့္ နပမ္းလံုးၿပီး တက္ခဲ့ရတဲ့ စစ္သင္တန္း ကာလမွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ စိတ္ဓါတ္အင္အားကို လံုး၀ အေထာက္အကူ ျပဳခဲ့ပါတယ္။ 1989 ခု ႏွစ္စပိုင္းမွာ ပထမဦးဆံုးဖြင့္တဲ့ အေျခခံစစ္ပညာသင္တန္းမွာ အမ်ိဳးသား တပ္ဖြဲ႔၀င္ အမ်ားစုၾကားမွာ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသမီး တပ္ဖြဲ႔၀င္တခ်ိဳ႔ ပထမဦးဆံုး အေနနဲ႔ ပါ၀င္တက္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ဒီမတိုင္ခင္ စစ္သင္တန္းေတြကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြက ေဆးသင္တန္း ဒါမွမဟုတ္ ဆက္သြယ္ေရးသင္တန္းေတြ တက္ေနခ်ိန္မွာ မ်ိဳးသားေတြသာ သြားတက္တဲ့ မဟာမိတ္ KNU (Karen National Union) က ေပးတဲ့ စစ္သင္တန္းေတြသာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသား တပ္ရင္းက ပထမဦးဆံုး ဖြင့္တဲ့ ဒီသင္တန္းမွာ စစ္ေရးျပ၊ လက္နက္ငယ္၊ စစ္ေျမျပင္တိုက္ပြဲႏွင့္ အလံအေလးျပဳခ်ိန္ ေတြမွာသာ ယူနီေဖါင္းကို အျပည့္အစံု ၀တ္ရၿပီး အလံအေလးမျပဳမီ မနက္အေစာေစာ အာရုဏ္တက္ PT ထေျပးခ်ိန္၊ ကာယေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ခ်ိန္ႏွင့္ ေန႔လယ္ပိုင္း ႏိုင္ငံေရး၊ စည္းရံုးေရးႏွင့္ ဥေပေဒေရးရာ အခ်ိန္ေတြမွာ ယူနီေဖါင္း အေပၚပိုင္းကို အျပင္အကၤ်ီ ၀တ္စရာမလိုပဲ ဒီစာေၾကာင္းပါတဲ့ ခြပ္ေဒါင္း T-shirt ကိုသာ ၀တ္ရပါတယ္။

ဒီအက်ီၤ ၀တ္ၿပီး သင္တန္းတက္ရတာ ဒီ၀ါက် တေၾကာင္းက ကၽြန္မရဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို သင္တန္းမွာ တကယ္ပဲ ၾကံ့ၾကံ့ခိုင္ႏိုင္ေစခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ႏွင့္ ၈၉ ကာလ ကၽြန္မတို႔ရဲ့ ေတာတြင္းဘ၀ေတြကေတာ့ တိုက္ပြဲကို ရန္သူႏွင့္ မစခင္ ငွက္ဖ်ား၊ အေနဆင္းရဲ အစားဆင္းရဲျခင္းေတြႏွင့္ အရင္ စခဲ့ၾကရပါတယ္။ ငွက္ဖ်ားဖ်ားလို႔ ငွက္ဖ်ားေဆး Quinine Sulfate ေသာက္ၿပီး မနက္အေစာႀကီး ဘာအစာမွ မစားခင္ အမ်ားႏွင့္အတူ PT ေျပးရတဲ့ ေန႔ေတြမွာ ကၽြန္မဟာ အာေခါင္ေတြေျခာက္၊ အသက္ရွဴမ၀ျဖစ္ကာ အေမာဆို႔ၿပီး ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ဘယ္လိုမွ ခံႏိုင္ရည္မရွိ ျဖစ္လာလို႔ တပ္မွဴးဆီမွာ နားခြင့္ေတာင္းရဖို႔ အေျခအေန မၾကာဏ ႀကံဳခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခြင့္ေတာင္းဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တိုင္း ကၽြန္မေရွ႔မွာ ေျပးေနတဲ့ တျခားသင္တန္းသား ရဲေဘာ္ေတြရဲ့ ေက်ာကုန္းမွာ ျမင္ေနရတဲ့ Our heads are bloody but unbowed က ကၽြန္မကို မနားပဲ ဆက္ေျပးႏိုင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ရုပ္ကို စိတ္က ဦးေဆာင္တယ္ဆိုတဲ့ ဘုရားေဟာတရားကေတာ့ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မကို လက္ေတြ႔ ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုပဲ တျခား သင္တန္းသားေတြ အားလံုးကလည္း ဒီစိတ္ဓါတ္ႏွင့္ပဲ ပစ္၊ ေထာက္၊ ေမွာက္၊ လိမ့္၊ လက္ေထာက္ ဒူးေထာက္၊ လက္လဲ ဒူးေထာက္၊ မိေခ်ာင္းတြားႏွင့္ အခက္အခဲ ေက်ာ္လႊားျခင္း၊ ျခံဳခိုတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲျခင္း စတဲ့ စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ သင္တန္းၾကမ္းၾကမ္း ဒီကဗ်ာပါ စာသားေတြက ကၽြန္မတို႔ရဲ့ စိတ္ဓါတ္ အင္အားေတြကို လံုး၀ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီး ငွက္ဖ်ားဒဏ္ႏွင့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈအေပါင္းကို သင္တန္းၿပီးဆံုးသည္အထိ မပ်က္မကြက္ တေယာက္မက်န္ ၾကံၾကံ့ခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ တိုင္းတပါးသား ၿဗိတိသွ်ကိုလိုနီကို ေတာ္လွန္စဥ္က သုဂတိသုိ႔သြားရာ တံခါး၀က ဒီကဗ်ာထဲကအတိုင္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရင္ က်ဥ္းေျမာင္းရံုသာ က်ဥ္းေျမာင္းၿပီး ကၽြန္မတို႔ အခုေခတ္ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္ရာမွာ သုဂတိသို႔ သြားရာ တံခါး၀ကေတာ့ လံုး၀ေသာ့ခတ္ထားျခင္းကို ခံေနရပါတယ္။ အသားထဲကေလာက္ထြက္ ဆိုသလို မိမိလူမ်ိဳးကို မိမိျပန္ဖိႏိွပ္ၿပီး တိုင္းတပါးသားထက္ အဆတရာမက ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ အာဏာရွင္ကို ေတာ္လွန္တဲ့ ကၽြန္မတို႔ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးကား ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ ေတာ္လွန္ေရးထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုၿပီး ခက္ခဲ ၾကမ္းထမ္းမွာ ေသခ်ာပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ အဂတိကို သုဂတိအျဖစ္ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေအာင္ ျပည္သူကို ဒီမိုကေရစီ အတုအေယာင္ႏွင့္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲစြာ လိမ္ညာလွည့္ျဖားၿပီး လူထုဆႏၵခံယူပြဲကို အတင္းအဓမၼ အတည္ျပဳထားပါတယ္။ ၆၂ ေနာက္ပိုင္းတုန္းကလည္း ၇၄ ဥပေဒကို ဒီလိုပဲ အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ေက်ာင္းသားေတြကသာ ျပည္သူလူထုကို မ်က္စိပြင့္ နားပြင့္ေအာင္ လုပ္ေပးၿပီး ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏြဲခဲ့သည့္နည္းတူ ဒီေန႔ေခတ္ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္ေတြကလည္း မိမိတို႔ေခတ္မွာ ရွိေနတဲ့ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ျပည္သူကို သုဂတိနဲ႔ အဂတိကို ကြဲကြဲျပားျပားသိေအာင္ မ်က္စိဖြင့္ေပးဖို႔ လိုေနပါၿပီ။ ၿဗိတိသွ်ကို ေတာ္လွန္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကို “အရွ႔ေဒသကထြက္တဲ့ ေနမ၀င္ခင္ အေနာက္ေဒသက ေနျပန္ထြက္ေနတဲ့ ေနမ၀င္ၿဗိတိသွ် အင္ပါယာႀကီးကို မင္းတို႔ ေတာ္လွန္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေခြးေလွးငယ္ခုန္ ဖုန္မထပါဘူး လုပ္မေနၾကပါနဲ႔” လို႔ ေျပာၿပီး ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ့ ေတာ္လွန္ေရးခရီးကို ပ်က္စီးေအာင္ ေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာေအာင္ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ယေန႔ေခတ္ ၾကံ့ဖြတ္လို ကိုယ္က်ိဳးရွာ အလိုေတာ္ရိေတြ ယခင္ကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဒီလို အေႏွာင့္အယွက္ေတြၾကားက ေသြး၊ ေခၽြး အသက္ေတြ ရင္းၿပီး ေနာက္ဆံုးတေန႔ လြတ္လပ္ေရး ေအာင္ပြဲကို အရယူႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

ေခတ္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းလာေပမယ့္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြမွာ ရွိတဲ့ ဖိႏွိပ္သူကို ေတာ္လွန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရကေတာ့ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အိုးေ၀မဂၢဇင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဘာသာျပန္ ေဖၚျပခဲ့တဲ့ ဒီကဗ်ာပရဲ့ အႏွစ္သာရေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အာဏာရွင္ေတြကို တိုက္ပြဲ၀င္လာခဲ့တဲ့ အႏိုင္မခံ အရံႈးမေပးပဲ တြန္းလွန္သူ အဖိႏွိပ္ခံေတြအတြက္ကား အျမဲတမ္း မွန္ကန္ေနမည့္ စိတ္စြမ္းအားျဖည့္ စာသားေတြ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ အေၾကာက္တရားကို ရင္ဆိုင္အံတုဖို႔ ဒီကဗ်ာပါ အႏွစ္သာရေတြႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ေခတ္ ေက်ာင္းသားေတြက ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီစနစ္ကို ဆန္႔က်င္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့သည့္နည္းတူ ၆၂၊ ၇၄၊ ၇၆၊ ၈၈၊ ၉၆၊ ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ႏွင့္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ဒီစိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ပဲ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ အမိျမန္မာျပည္ မၿငိမ္းခ်မ္းသေရြ႕ေတာ့ လက္ရွိ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြႏွင့္ ေနာင္အနာဂတ္ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အမိျမန္မာျပည္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အာဏာရွင္ကို ႏိုင္ေစတဲ့ ဒီကဗ်ာထဲကအတိုင္း အႏိုင္မခံအရံႈးမေပးတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို ဆက္လက္ေမြး ျမဴၿပီး တိုက္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲေနရဦးမွာ ျဖစ္တယ္။

(ကိုနစ္ေနမန္းဘေလာ့ဂ္ http://www.niknayman-niknayman.co.cc/ မွာ မူရင္းကဗ်ာကို ေတြ႔ရလို႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔တကြ စတင္စဥ္က လိုေနတဲ့ တပိုဒ္နဲ႔ ကြာဟေနတဲ့ စကားလံုးတခ်ိဳ႕ကို (၁၄။၀၇။၀၉) မွာ ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ျဖည့္စြက္ခဲ့ပါတယ္။)

ဆက္ဖတ္ရန္>>

Australian Animals (1) Cookatoo

Cockatoo ဆိုတာက ၾကက္တူေရြးအုပ္စုထဲက တမ်ိဳးျဖစ္ၿပီး ၾကက္တူေရြးလိုပဲ လူစကားသင္လို႔ ရတဲ့ ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံရဲ့ အဓိက တိရိစာၦန္ေတြအထဲက ငွက္အမ်ိဳးအစား အုပ္စုတမ်ိဳး ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔မိသားစု ေခတၱခိုလံႈရာ ေမြးစားတိုင္းျပည္ ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံကို ေရာက္တဲ့ ရွစ္ႏွစ္ေျမာက္ေန႔မွာ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကို စဖြင့္ၿပီး ကၽြန္မသားေလး ႀကီးျပင္းရာ ႏုိင္ငံရဲ့ ေဒသႏၱာရ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ႏွင့္ သက္ရွိေတြရဲ့ အေလ့အထကို အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အေနနဲ႔ ၾသစေၾတးလ်ား တိရိစာၦန္တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Cockatoo ငွက္ေတြရဲ့ Adaptation (ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ) အေၾကာင္းကို ပထမဦးဆံုး ပို႔စ္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္။

လူ၊ တိရိစာၦန္ႏွင့္ အပင္ စတဲ့ သက္ရွိအားလံုးဟာ မိမိတို႔ က်င္လည္ က်က္စားတဲ့ ေနရာမွာ အသက္ရွင္ ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ Adaptation ဆိုတာ ရွိရပါတယ္။ အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ဖြဲ႔စည္းပံုနဲ႔ လုပ္ငန္း၊ အျပဳအမူ ဓေလ့စရိုက္ေတြဟာ မိမိပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ (Adaptation) မရွိရင္ ဒီသက္ရွိ သတၱ၀ါဟာ ဒီအရပ္မွာ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိဘူးလို႔ ဇိ၀သိပၸံပညာရွင္ ခ်ားလ္ဒါ၀င္က ဆိုထားပါတယ္။ ဒီပို႔စ္မွာ Cockatoo ငွက္အေၾကာင္းကို Adaptation နဲ႔တြဲေဖၚျပရတာက ေနာက္ပိုင္း အခါအားေလ်ာ္စြာ တင္ဖို႔ရွိတဲ့ ဇိ၀သိပၸံ နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ပို႔စ္ေတြအတြက္ ႀကိဳတင္ မိတ္ဆက္၀င္ထားလိုက္တာ ျဖစ္တယ္။
ကမာၻေပၚမွာ Cockatoo အမ်ိဳးအစား ၁၈ မ်ိဳးရွိၿပီး ၾသစေၾတးလ်ားႏိုင္ငံမွာ ၁၁ မ်ိဳးရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။ Cockatoo ကို သိပၸံ (သို႔) ဇီ၀ေဗဒ အေခၚ Cacutuidae လို႔ ေခၚၿပီး အမ်ိဳးစားအလိုက္လည္း အေခၚအေ၀ၚေတြ သီးသန္႔ထပ္ခြဲထားပါတယ္။ Cockatoo ေတြဟာ သစ္ေတာေတြထဲႏွင့္ ျမစ္ကမ္းပါးေတြမွာ အသိုက္ေဆာက္ၿပီး ေနၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ၎တို႔ ခႏၶာေဗဒ၊ ဇိ၀ကမၼေဗဒနဲ႔ အျပဳအမူေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာ ညီေထြမႈရွိေအာင္ Cockatoo ေတြရဲ့ ေနထိုင္ရာ ေဒသကေတာ့ ၾသစေၾတးလ်တိုက္တ၀ိုက္ သဘာ၀ေပါက္ပင္ တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Gum tree ေခၚ ယူကလက္ေတာေတြနဲ႔ ျမစ္ (သို႔) ပင္လယ္ကပ္းပါး နံရံ (Cliff) ေတြမွာ မိသားစုအလိုက္ အသိုက္ေဆာက္ၿပီး အုပ္စုနဲ႔ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။

ခႏၶာေဗဒေခၚ ဖြဲ႔စည္းပံုအရ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ (Structural Adaptation)

Cockatoo ဟာငွက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ တျခားငွက္ေတြနည္းတူ သူတို႔ရဲ့ အရိုးျငမ္းအဖြဲ႔တခုလံုးထက္ ေတာင္ပံနဲ႔ အေမြးေတြက အေလးခ်ိန္ပိုမ်ားျခင္းေၾကာင့္ ပ်ံသန္းႏိုင္ပါတယ္။ အလြန္သန္မာ စူးရွၿပီး အတြင္းဘက္ကို ေကာက္၀င္ေနတဲ့ ႏႈတ္သီးနဲ႔ သန္မာတဲ့ ေျခေတာက္ ရွိၿပီး ေျခေခ်ာင္းေတြမွာ ထက္ၿပီးအင္မတန္ စူးရွတဲ့ ေျခသည္းေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီထူးျခားတဲ့ လကၡဏာေတြကက သူတို႔ဘ၀ ရွင္သန္ေရးအတြက္ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတဲ့ ေနရာမွာ အေရးပါလွတဲ့ Adaptation ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဇိ၀ကမၼေဗဒေခၚ လုပ္ငန္းေဆာင္တာအရ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ (Physiological or functional Adaptation)

Cockatoo ေတြဟာ အခြံမာသီး၊ အေစ့၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံႏွင့္ အသီးအရြက္ေတြကို စားသံုးၾကၿပီး အမ်ိဳးအစား အနည္းငယ္ကေတာ့ အင္းဆက္ေတြနဲ႔ ပိုးေကာင္ေတြကို စားပါတယ္။ သူတို႔မွာရွိတဲ့ ခၽြန္ထက္စူးရွတဲ့ ႏႈတ္သီးနဲ႔ အခြံမာသီးေတြ၊ အေစ့ေတြကို ေကာင္းစြာခြဲႏိုင္သလို သန္မာတဲ့ ေျခေတာက္ေတြနဲ႔ ေျမျပင္က အမိႈက္ေတြကို ယက္ရွင္းၿပီး ေၾကြက်ေနတဲ့ သစ္သီးေတြ၊ အေစ့ေတြ၊ ပိုးေကာင္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ရွာစားၿပီး အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏိုင္ပါတယ္။

အျပဳအမူပိုင္းဆိုင္ရာ လိုက္ေလ်ာညီေထြမႈ (Behabioural Adaptation)

လူစကားနဲ႔ ေျပာရလ်င္ Cookatoo ေတြဟာ လူေတြနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္း အေတာ္ကို နီးစပ္ၿပီး အင္မတန္္မွ လူ (ငွက္)မႈေရးမွာ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္ ျမင့္မားတဲ့ ငွက္အမ်ိဳးအစား ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ၎တို႔ဟာ တလင္တမယားစနစ္ကို က်င့္သံုးၿပီး မိသားစုတခုစီ အသိုက္ေဆာက္လုပ္ ေနထိုင္သလို ျပင္ပ အစုအဖြဲ႔၊ အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ ဆံေနထိုင္ၾကတဲ့ တကယ္ကို ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္တဲ့ ငွက္ေတြ ျဖစ္တယ္။ အစာရွာထြက္တဲ့ အခ်ိန္တင္မက တျခားအခ်ိန္ေတြမွာလည္း ရာသီဥတု သာယာရင္ အသိုက္ေတြထဲက ထြက္ၿပီး လူေတြလိုပဲ စုဖြဲ႔ေပ်ာ္ပါးၾကပါတယ္။ မိသားစုတာ၀န္ကို ယူတဲ့ေနရာမွာေတာ့ တခ်ိဳ႔လူေတြထက္ေတာင္ ပိုအဆင့္ျမင့္တယ္လို႔ ေျပာမယ္ဆို ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိသားစု တာ၀န္ကို ယူတဲ့ေနရာမွာ ေမာင္တထမ္းမယ္တရြက္ စနစ္နဲ႔ ကေလးေတြကို အပ်ံသင္ေပးတဲ့ ကိစၥ၊ အသိုက္ျပင္ဆင္တဲ့ ကိစၥ ေမာင္ႏွံႏွစ္ေဖၚ တာ၀န္ကို ခြဲေ၀ယူၾကလို႔ပါပဲ။ အစာရွာထြက္တဲ့ ေနရာေတာ့ မိသားစုတခုစီမွာ အသုိက္နဲ႔ ကေလး ေစာင့္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အစာကို တလွည့္စီ ထြက္ရွာၾကပါတယ္။ အစာရွာထြက္ရွာတိုင္း တသီးပုဂၢလ ထြက္တာမရွိပဲ အုပ္စုအလိုက္ ထြက္ၿပီး အစာရွိတဲ့ေနရာ ေရာက္လို႔ အုပ္စုအစာစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အေကာင္ေရ အနည္းငယ္က အုပ္စုတ၀ိုက္ ၀ိုင္းပတ္ပ်ံသန္းေနၿပီး ကင္းေစာင့္တဲ့ တာ၀န္ကိုယူၿပီး ရန္သူလာတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း အသံၿပိဳင္ ဟစ္ေၾကြးကာ အခ်က္ျပသတိေပးၾကပါတယ္။

Cockatoo ေတြရဲ႔ အမူအက်င့္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး က်င့္၀တ္သိကၡာထိန္းတဲ့ ေနရာမွာလည္း အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ကို ထူးျခားလွပါတယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ေဖၚမွာ တဦးဦးက တျခားသူနဲ႔ လိင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေဖါက္ျပားမႈမ်ိဳး ရွိခဲ့လ်င္ ေဖါက္ျပန္တဲ့ ႏွစ္ေကာင္ကို အုပ္စုက ၀ိုင္းပယ္တဲ့ အဆင့္ကေန ၀ိုင္းၿပီး ထိုးဆိတ္သတ္တဲ့အထိ အျပစ္ေပးအေရးယူေလ့ရွိပါတယ္။ ထိုးဆိတ္သတ္ျဖတ္တာကို မခံရရင္ေတာင္မွ ၀ိုင္းပယ္တဲ့ အဆင့္မွာတင္ သူတို႔ရဲ့ အျပစ္ေပးမႈက ေတာ္ေတာ္ေလး ထိေရာက္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ Cockatoo ေတြဟာ အဖြဲ႔နဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံၿပီး Social က်က် ေပ်ာ္တတ္တဲ့ ငွက္မ်ိဳးျဖစ္လို႔ အုပ္စုက ၀ိုင္းပယ္ခံလိုက္ရတဲ့ ငွက္ဟာ ၀ိုင္းပယ္ခံရတဲ့ အထီးက်န္ဘ၀အေပၚ ခံႏိုင္ရည္မရွိပဲ မိမိကိုယ္မိမိ သိမ္ငယ္ကာ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေက်လို႔ ျဖစ္ေစ၊ သတ္ေသတဲ့နည္းနဲ႔ ျဖစ္ေစ တာရွည္မခံပဲ ေသပြဲ၀င္ေလ့ရွိတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ Cockatoo ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ သူတို႔ ငွက္အဖြဲ႔အစည္းက သတ္မွတ္ထားတဲ့ က်င့္၀တ္သိကၡာအတိုင္း မေဖါက္မျပန္ ထိန္းသိမ္းေလ့ရွိၾကတဲ့ စံနမူနာ ယူစရာေကာင္းတဲ့ သတၱ၀ါတမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ဆက္ဖတ္ရန္>>